Voor zowel de doorgewinterde ijshockeyfan als de recreatiespeler biedt NHL 16 genoeg uitdaging. Dat is voor ons Nederlanders niet onbelangrijk. Hoewel ons kikkerlandje met zowel veldhockey als schaatsen zelf heer en meester is, doet een combinatie van deze twee sporten ons geen goeds. Op dat gebied zijn de Russen en Canadezen nog altijd de beste ter wereld. Gelukkig helpt de On-Ice Visual Trainer ons een handje, zodat wij misschien over een aantal jaren enigszins in de buurt komen of in ieder geval weer eens kunnen deelnemen aan de Olympische Spelen.
Laag instapniveau
Waar het instapniveau voorheen vrij hoog was, is deze dit jaar stukken lager. Mede dankzij de On-Ice Visual Trainer dat simpelweg tips geeft tijdens het spelen van je wedstrijd. Voor mij persoonlijk een aangename toevoeging gezien ik al een tijdje geen voet op het ijs heb gezet. Deze visuele coach leert je de fijne kneepjes van het ijshockey en geeft je tijdens het spelen bruikbare tips die je meteen in je spel kunt toepassen. Ook als je al redelijk tot goed bekend bent met de serie en het spel zijn er genoeg bruikbare tips. Het begint met de basis zoals face-offs en het schieten maar zal, zodra je de basis onder de knie hebt, worden uitgebreid naar onder andere schijnbewegingen en trucjes. Vooral in de eerste paar wedstrijden helpt dit om de touwtjes in handen te krijgen.
Daarbij komt dat NHL 16 geniet van een erg slim systeem dat je helpt bij het schieten. Het doel is natuurlijk al vrij klein en door er dan ook nog een keeper voor te zetten maak je het scoren er niet bepaald makkelijker op. Gelukkig heeft EA daar wat voor bedacht in de vorm van een soort matrixvlak dat in het doel wordt geprojecteerd. Door met de puck voor het doel langs te schaatsen wordt er in dit matrixvlak aangegeven waar precies de kansen liggen. Het deel van het doel dat vrij is zal groen oplichten terwijl het deel dat wordt gedekt door de goalie rood wordt ingekleurd. Door snel de puck rond te spelen en te richten met de linker stick vergroot je zo de kans om te scoren.
Deze hulplijn wordt ook doorgetrokken in de verschillende game modes. De coach zal je gedurende je wedstrijden en in de pauzes voorzien van feedback en tips. Op basis van je prestatie krijg je een cijfer van je coach welke door het toepassen van de gekregen tips omhoog getrokken kan worden. Helaas zegt je coach enkel wat je goed of fout doet, en helpt hij je niet bij het verbeteren van je eigen fouten. Zo verloor ik in het begin vaak de face-off, waarna mijn coach vertelde dat ik de backhand grip maar eens moest gebruiken. Hoe dat exact moest werd mij echter na een paar uur spelen pas duidelijk.
Technisch zit de gameplay ook wel goed in NHL 16. Op alle fronten is zichtbaar vooruitgang geboekt, dit uit zich voornamelijk in een vloeiend spelletje waarbij spelers moeiteloos en bijna elegant over het ijs glijden. Het maken van passeerbewegingen en passes voelt vele malen vloeiender, ondanks dat zijn de standaard goaltjes niet altijd meer even doeltreffend. Het vergt dus meer tactisch denkwerk en goed gecombineerde passes in plaats van keihard op het doel rammen. Daarnaast is de AI zowel defensief als offensief een niveau gestegen. Verdedigen is daarom een stukje moeilijker geworden, maar het maakt een succesvolle puckovername des te bevredigender. Ondanks dat heeft menig speler toch moeite met iets simpels als een puck achter het doel vandaan te halen. Zeker drie keer per wedstrijd blijft de puck hangen achter het doel waardoor er onnodige turn-overs plaatsvinden. Erg zonde gezien dit niet alleen de vaart uit het spel haalt maar ook zo nu en dan tot een tegendoelpunt leidt.
Return of the game modes
Waar vorig jaar nog flink gesneden werd in het aanbod game modes, zijn de fan favorites weer terug van weggeweest. Dit jaar hebben de fans meer input waardoor oude game modes als Season Mode en EA Sports Hockey League hun rentree maken, iets dat ik alleen maar kan toejuichen. Hoewel een hockeyseizoen niet even snel te doorlopen valt als bijvoorbeeld een voetbalseizoen is het ook mogelijk om direct de play-off te spelen, of direct te skippen richting de Stanley Cup. Op deze manier ontloop je mooi het ellenlange ijshockeyseizoen. Ook Be a Pro is weer van de partij. De mode waarbij je langzaamaan jezelf een weg richting de top knokt, is weer een genot om te doorlopen. Zelf steek ik altijd veel uurtjes in het verbeteren van mijn eigen spel en zodoende mijn prof te zien uitgroeien tot sleutelspeler. Zo begon ik dit keer als een broekie van 18 die zich moest bewijzen in een Canadese jongerencompetitie met als doel zo’n hoog mogelijke draft te behalen. Iets dat nog altijd knap lastig is gezien ieder foutje minpunten oplevert. Na heel wat zwoegen (met dank aan de On-ice Trainer) is het wel gelukt om de NHL te bereiken en speel ik nu voor Tampa Bay Lightning. Al met al een vermakelijke mode voor zowel de NHL-fans als de wat nieuwe spelers.
Een mode waar je iets meer kennis van zaken moet hebben is Be a GM, oftewel een manager mode. Hierbij is het jouw taak om een club zo goed mogelijk te besturen. Welke spelers ga je aantrekken, zijn er nog genoeg financiële middelen om de club boven water te houden. Allemaal elementen waar je mee rekening dient te houden. Nieuw dit jaar zijn de morele keuzes die gemaakt moeten worden. Door meerdere wedstrijden achter elkaar te verliezen zal het moraal ongetwijfeld dalen. Aan jou de taak om vervolgens gesprekken te voeren met je selectie. Helaas voelt deze interactie wat ouderwets aan. Je ziet namelijk geen cut scenes en de gesprekken verschijnen niet in beeld. Daarentegen hebben deze gesprekken wel degelijk invloed op de teamprestaties. Na verloop van tijd weet je exact tegen welke speler je wat kan zeggen om zo het beste in hun naar boven te halen. Op die manier kan het enorm doeltreffend zijn om voor de play-offs individuele spelers toe te spreken. Dit zijn maar een paar keuzes en aspecten waar je als manager rekening mee moet houden. Het is een vrij uitgebreide game mode waar menig fan wat uurtjes aan kan slijten.
Tot slot zijn er ook nog de online spelmodes. Dit jaar geen online competities maar de terugkeer van de EA Sports Hockey League. Iets dat goed te vergelijken is met het starten van je eigen club bij FIFA. Met een aantal vrienden of onbekenden een club oprichten om vervolgens zo hoog mogelijk te eindigen in de maandelijkse competitie is erg vermakelijk. Een grote positieve verandering dit jaar zijn de classes. Niet langer speel je tegen teams met een gebooste 99-rating. In plaats daarvan kies je ervoor om bijvoorbeeld een sniper of een spelmaker te zijn met ieder zijn eigen specialiteit. Hierdoor is niet langer de spelerbeoordeling doorslaggevend, maar juist de combinatie van specialisten die het beste bij jouw speelstijl past. Het doorvoeren van deze weldoordachte aanpassingen zal er zonder twijfel voor zorgen dat velen ook dit jaar EA Sports Hockey League zullen spelen.
Daarnaast behoort ook Hockey Ultimate Team weer tot de online mogelijkheden. In Ultimate Team open je aan het begin een pakje dat de eerste bouwstenen zijn van je eigen team. Door vervolgens offline of online wedstrijden te spelen verdien je munten die je kunt besteden aan het verbeteren van je team. Hoewel het begrijpelijk is dat velen verslaafd zijn aan Ultimate Team doet het mij vrij weinig. Na verloop van tijd ben je zo goed als verplicht om echt geld te gebruiken. Zo niet duurt het enorm lang voordat je een leuk team bij elkaar hebt gespaard. Tel daarbij op dat online niet altijd even stabiel is en ik haak al snel af. Menig potje eindigde namelijk in de tweede periode of liep tijdens het zoeken vast waardoor ik genoodzaakt was NHL 16 opnieuw op te starten.
NHL 16 leeft
Een grote rol bij NHL (en andere sportgames) is weggelegd bij het grafische aspect. Om meteen maar met de deur in huis te vallen: NHL 16 ziet er gelikt uit. Ook dit jaar zijn er animaties toegevoegd waardoor alles er een stuk vloeiender en realistischer uitziet. De stadions, de mascottes, zelfs de spelers lijken enorm op hun evenbeeld. Voeg daar ook nog de goal tune van veel bekende clubs aan toe en je hebt de beste ijshockeyervaring sinds jaren. Zelfs de gevechten die je meer dan eens voorbij ziet komen zullen lijden tot bloedende gezichten en blauwe plekken. Toeschouwers zorgen op hun beurt weer voor de aangename sfeer in het stadion. Middels het tonen van een zelfgemaakt bord met namen erop of het toejuichen wordt goed weergegeven hoe de sport leeft in het Westen.
Ook het geluid is meer dan prima. Schaatsen die snijden door het ijs, slap shots die afbuigen tegen de paal of het rammen van een tegenstander tegen de boarding voelt en klikt prachtig. Enige minpuntjes op het gebied van geluid is het commentaar dat na verloop van tijd vrij eentonig wordt. Hoewel de voorbeschouwing wordt voorzien van live beelden van Mike Emrick en Eddie Olczyk voelt het na verloop van tijd dus wat eentonig en voorspelbaar aan. Het commentaar tijdens de wedstrijden daarentegen is wel goed te doen en niet zo hinderlijk als FIFA’s Martin Tyler en Alan Smith. Verder mist er een soundtrack in de menu’s. Waar vrijwel alle EA-games voorzien zijn van een goede soundtrack schittert deze in NHL 16 door afwezigheid.
NHL 16 stelt niet teleur
De On-Ice Hockey Trainer en de coaching tussen de wedstrijden door heeft ervoor gezorgd dat het instapniveau een stuk lager ligt. NHL 16 is niet langer enkel weggelegd voor de harde kern onder de hockey fans, maar ook voor de wat minder fanatieke hockeyliefhebbers. Zelfs als je geheel onbekend bent met de sport, maar gewoon een lekker potje wilt hockeyen biedt NHL 16 je een spoedcursus ijshockey aan. Tel daar de vloeiende gameplay, het visuele plaatje en het uitgebreide aanbod aan game modes op en je krijgt een totaal hockeypakket zoals deze eigenlijk vorig jaar ook in de winkel had moeten liggen.
Oordeel NHL 16 (PS4)
- Graphics
85 - Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 75
- Replay 85
- Eindcijfer 82
2975 )
24-10-2015 21:27
1)
25-10-2015 08:58
