Dat zal allemaal wel, maar wat doe je met je billen als je net gescheten hebt in je buitentoilet twintig meter achter je huis? Vooruit, toiletpapier werd in 1857 uitgevonden, maar denk maar niet dat jij als gemiddelde burger van deze luxe had mogen genieten. Denk je dat veel mensen hun tanden poetsten toen er nog maar sporadisch wat ‘tandpoeder’ voorhanden was? Hoe zeldzaam was een wasbeurt wel niet? Dan zwijgen we voor het gemak maar even over die keer dat je zusje door een passerende beer werd opgegeten en je vader tijdens een bezoek aan de lokale saloon een dronken vechtpartij niet overleefde. Maak je geen illusies en wees blij dat het nu 2019 is en Red Dead Redemption 2 voor de pc net in de winkels ligt.
Het grafische plafond?
Red Dead Redemption 2 (RDR 2) speelt zich af in het Amerika van 1899. Het spel presenteert deze wereld op zo’n ongelooflijk spectaculair geslaagde wijze dat het haast wel mooier dan de werkelijkheid moet zijn. Qua grafische pracht is RDR 2 het voorlopige hoogtepunt op het gebied van open world games; het stoot regerend kampioen The Witcher 3 van de troon. Ik kan me nog goed herinneren hoe bij het uitkomen van de eerste Kingdom Hearts voor de PlayStation 2 ik bij het aanschouwen van de openingsscène dacht: “Wauw, nu zijn we er. Dit gaat nooit overtroffen worden.” Toen de PlayStation 3 uitkwam wist ik dat dat een vergissing was geweest, fotorealisme was immers pas net bereikt door Motorstorm. Nu ik meer dan een week in het Wilde Westen heb doorgebracht moet ik mijn eerdere zelf toch corrigeren; nú zijn we er pas echt. RDR 2 is dé game om te spelen als je wil weten hoever de technologie in games is gekomen.
Toen het spel vorig jaar voor de Xbox One en PlayStation 4 uitkwam, was het al een feest om naar te kijken. Daar is wezenlijk weinig verandering in gekomen; er zijn geen grafische verbeteringen aangebracht die je echt van je stoel laten vallen, maar dat is vooral een testament aan de klasse van de console-versies. Wat de pc-versie biedt is een legio aan relatief subtiele grafische opties: realistischere wolken, geavanceerde water physics, verdere draw distances, natuurlijkere schaduwen, scherpere textures voor objecten die zich op grote afstand van de speler bevinden, Multi Sampling Anti-Aliasing (MSAA) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Bedenk wel dat je een stevige videokaart nodig hebt om goed gebruik te kunnen maken van deze nieuwe opties. Op mijn Radeon RX 5700 in combinatie met een Ryzen 5 3600 kan ik op 1080p met gemak een gemiddelde van boven de 60 FPS bereiken. Wanneer ik echter besluit om MSAA aan te zetten lever ik al gauw meer dan 10 FPS in. Vind ik het daarnaast ook nog nodig om de water physics helemaal open te gooien, dan zal ik content moeten zijn met een framerate van 40 FPS. Sommige gamers klagen dat het spel niet genoeg is geoptimaliseerd, aangezien zelfs de meest krachtige videokaart (de RTX 2080Ti) niet geheel vloeiend speelt op de hoogste instellingen. De experts van Digital Foundry betogen op overtuigende manier dat het spel simpelweg future proof is, zoals jaren geleden de eerste Crysis vaak werd gebruikt om te kijken hoe krachtig een pc was.
Inderdaad een meesterwerk
Al had Rockstar niets verbeterd aan het voorkomen van RDR 2 en het spel met een vaste framerate van 30 FPS overgezet naar de pc, dan nog was het een fantastisch spel. Dat zal ondertussen wel bekend zijn. Het verhaal en de vele dialogen zijn goed geschreven en nog beter ingesproken. De muziek die subtiel op de achtergrond wordt afgespeeld is smaakvol en verrijkt altijd de atmosfeer op magistrale wijze. De interacties met NPC’s voelen ongekend verrassend, natuurlijk en spontaan aan, zeker vergeleken met andere spellen in dit genre. Wel moet gezegd worden dat het spel wellicht niet voor iedereen is weggelegd. RDR 2 is geobsedeerd door details. Dat is fantastisch wanneer je veel geduld hebt, maar wanneer je op een avond slechts een uurtje hebt om te spelen is het niet ideaal dat het looten van een huis al gauw enkele minuten kan duren, idem dito voor lijken na een groot gevecht. Daarnaast zijn de gameplay en missiestructuur wezenlijk onveranderd sinds Grand Theft Auto IV. Het is nog altijd ‘maak een ritje van A naar B’ en ‘zoek beschutting en schiet iedereen met behulp van een auto aim-systeem neer’ wat de klok slaat. Uiteraard kun je op de pc gebruikmaken van een muis om het mikken wat beter te laten aanvoelen, maar aangezien het spel en de interface duidelijk met de consoles in het hoofd zijn ontworpen voelt dat nooit helemaal goed. Maar wat RDR 2 goed doet – het ontwerp van de wereld, de ontwikkeling van personages en het verhaal in algemene zin – doet het zo goed dat het gemakkelijk de gebreken overschaduwt.
Problemen
Ondanks dat RDR 2 op de pc ruim een jaar na de console-versies verscheen, verliep de launch niet bepaald vlekkeloos. Veel spelers dachten dat Rockstar zo lang over de pc-versie had gedaan om te zorgen dat vrijwel alle bugs en andere problemen uit het spel konden worden gevist voordat het grote publiek er last van zou kunnen krijgen. Dat bleek te optimistisch. In de week van het uitkomen van het spel kwam ik niet voorbij Rockstars kersverse huisgemaakte (en verplichte) launcher. Schijnbaar zat er een foutje in de software van de launcher waardoor hij niet overweg kon met de nieuwste generatie van Ryzen-processors. Hierdoor kon ik het spel simpelweg niet opstarten, totdat Rockstar het probleem vier dagen later oploste. Als ik het spel wel had kunnen spelen, was ik waarschijnlijk ten onder gegaan aan talloze crashes en freezes waar duizenden spelers melding van maakten. De meeste van deze problemen zijn inmiddels verholpen; we zijn dan ook al vier patches verder. Toch duiken er nog altijd nieuwe problemen op: één specifieke zijmissie crasht op mijn systeem herhaaldelijk op exact hetzelfde moment, na het verschijnen van de meeste recente update werden mijn zorgvuldig getweakte grafische instellingen gereset en blijkbaar hebben hoge framerates een bijzonder effect op het verloop van tijd. Al met al een teleurstellende vertoning van Rockstar.
Conclusie
Terugkijkend op mijn ervaring met RDR 2 moet ik erkennen dat er het één en ander valt aan te merken op het spel. De gameplay is wat gedateerd en het tempo ligt over het algemeen laag, maar als het er op aankomt maakt dat allemaal niet uit. In mijn pc zit een portaal naar een prachtig Amerika van 1899 dat nooit bestaan heeft. Als ik twee keer klik kan ik op bezoek gaan bij Arthur Morgan en de rest van de Van der Linde gang, die ik allemaal beter ken dan veel mensen die ik in mijn eigen leven ken. Als je geïnteresseerd bent in gaming als verhalend medium en graag helemaal opgaat in een fictieve wereld, dan … heb je Red Dead Redemption 2 waarschijnlijk vorig jaar al gespeeld. Mocht je de boot toen gemist hebben, dan biedt de pc-versie een superieure manier om de achterstand in te halen.
Deze review is geschreven door David Doorakkers.