Ryse: Son Of Rome review PC

Review Ryse: Son Of Rome (PC)

Het is nog geen maand geleden dat ik aan de slag mocht met een preview-versie van Ryse: Son of Rome voor de PC. Deze voelde behoorlijk goed aan en smaakte dan ook zeker naar meer. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten en kreeg ik al snel een review-exemplaar onder mijn neus geschoven. Het is tijd om te ontdekken of de game meer weet te bieden dan mooie graphics.

Finish him!
In Ryse speel je een Romeinse generaal die de moord op zijn familie wil wreken. Daarom ga je met het Romeinse leger op pad om de Barbaren (die dat op hun geweten hebben) en iedereen die je verder tegenkomt een kopje kleiner te maken. En dat mag je gerust letterlijk nemen. Vanuit de derde persoon zie je jouw soldaat aanvallen afslaan, terug meppen en de Barbaren afmaken met een mooie finishing move. Weet je de acties goed te timen, dan krijg je bonuspunten die je in kan zetten om jouw personage verder uit te breiden met nieuwe vaardigheden en moves. Het is een genot om de gevechten op het scherm te zien plaatsvinden, maar die laatste genadeklappen zijn pas echt om je vingers bij af te likken. De tegenstanders krijgen een gele of blauwe kleur en afhankelijk daarvan moet je zo snel mogelijk op de bijbehorende knop drukken. Hoe sneller je dit doet, hoe meer punten je vergaart. Je wordt hierbij getrakteerd op rondvliegende ledematen en zwaarden die door vlees snijden alsof het boter is. Ja, met de gore-level zit het wel goed.

Stilstaan en genieten
Sowieso heeft Ryse niks te klagen als het om de graphics gaat. Crytek heeft natuurlijk een reputatie op dat gebied hoog te houden en ook bij Ryse hebben ze het weer voor elkaar gekregen om prachtige omgevingen en personages op je scherm te toveren. Omdat een pc in potentie meer kracht in huis heeft dan een Xbox One, zagen de ontwikkelaars ook nog de kans om de game een 4K-resolutie te laten ondersteunen. Je kunt een hele discussie voeren over het nut van deze resolutie, want op dit moment hebben nog maar zeer weinig mensen een 4K-televisie of monitor in huis staan. Daarbij zijn er nog maar een beperkt aantal grafische kaarten die een game fatsoenlijk kunnen draaien op deze nieuwe resolutie. Toch vind ik het bewonderenswaardig dat Crytek het lef heeft gehad om dit in te bouwen. Iemand moet de eerste zijn, toch? En voor de gemiddelde gamer die niet de luxe heeft van zo'n mooie monitor, maar wel een aardige configuratie heeft, is het ook nog steeds genieten geblazen. Mooie vergezichten worden afgewisseld met rondgangen door gebouwen en alles ziet er bijzonder mooi en sfeervol uit. Als je tijd hebt om even stil te staan, dan zal je verbaasd zijn over de hoeveelheid details die in de spelwereld zijn gestopt.

Speerwerpen voor beginners
In de praktijk heb je echter te weinig tijd om hier echt van te kunnen genieten. Zoals gezegd is Ryse een actiegame en dat zal je weten ook. Constant ben je barbaren van je af aan het slaan of ben je aan het rennen naar de barbaren die verderop op je staan te wachten. Het grootste gedeelte van de game gebruik je dan ook je zwaard en schild. Om de close-combat enigszins te breken, krijg je ook soms de opdracht om vijanden vanaf een afstand uit te schakelen. Dit doe je bijvoorbeeld door speren te werpen of door een kruisboog te bemannen. Het is een aardige afwisseling, maar in de praktijk zijn ze vaak wel te gemakkelijk en ben je er te snel mee klaar. Dan zijn er ook nog quicktime-events in de game te vinden. Sommige zijn echt een leuke afwisseling, zoals het moment dat je met een groep soldaten langzaam naar voren loopt en steeds moet timen wanneer de schilden omhoog moeten om de brandende pijlen af te weren. Andere events voelen juist weer geforceerd aan en worden snel irritant, denk bijvoorbeeld het ontwijken van aangelegde hinderlagen. Uiteindelijk ben je het grootste gedeelte van de tijd toch er op los aan het hakken met je zwaard.

Verveling ligt op de loer
Hoewel dat rondzwaaien met je zwaard behoorlijk spectaculair is, gaat het op een gegeven moment toch wel vervelen. Je bent namelijk steeds hetzelfde trucje aan het doen. Dit was ook één van de meest gehoorde kritiekpunten op de Xbox One versie van de game en ik moet dus helaas bevestigen dat het in deze versie nog steeds aan de orde is. Tijdens de gevechten ben je namelijk steeds dezelfde knoppencombinaties aan het uitvoeren, die eigenlijk alleen wordt onderbroken als je een tegenaanval moet blokkeren of ontwijken. Het kan allemaal nog zo prachtig in beeld gebracht worden, het gaat om de complete ervaring en daar schiet Ryse helaas net te kort. Begrijp me niet verkeerd, ik heb me prima vermaakt met het aan stukken hakken van de Barbaren, maar als je voor de 50e keer met een finishing move een arm van een romp scheidt, gaat zelfs dat vervelen.

Conclusie
Ryse: Son of Rome is een prachtige game om te aanschouwen en het is dan ook de perfecte game om de kracht van je nieuwe game-pc aan je vrienden te demonstreren. Kijk je echter door de grafische pracht en praal heen, dan blijkt de besturing helaas teveel in herhaling te vallen. Uiteindelijk is Ryse dan ook een leuke game voor tussendoor, maar niet eentje die je na het uitspelen van de singleplayer nog eens op zal starten.

Deze review is geschreven door Kevin