De game start in een, op het eerste oog, verlaten ziekenhuis. Detective David Tapp wordt wakker met een groot metalen masker dat fans van de films voor het eerst in de derde Saw film te zien kregen. Als de tijd om is, en het masker niet van het hoofd is verwijderd, dan klapt het masker om, waardoor de drager letterlijk zijn hoofd verliest.
Voor de mensen die de eerste Saw-film niet hebben gezien volgt nu een spoiler. Aan het einde van de eerste Saw-film werd Tapp neergeschoten en leek hij te overlijden. Maar Jigsaw heeft hele andere plannen met de verbitterde detective. De moordenaar heeft namelijk de schotwond van Tapp behandeld en tijdens de operatie heeft hij ook een sleutel in het lichaam van de detective weten te naaien. Deze sleutel is namelijk een vereiste voor veel gestoorde zielen die in het ziekenhuis ronddwalen om te ontsnappen. Daarom komt het ook geregeld voor dat Tapp gestoorden van zich af moet slaan. Dit doe je door middel van de vele voorwerpen die overal verspreid liggen. Knuppels, stukken hout, messen, bijna alles is als een wapen te gebruiken en het leuke hieraan is ook dat een bepaald aantal kills met een wapen ook een achievement oplevert.
Helaas werken de controls niet zo goed als het aankomt op het vechten. Elk wapen heeft een bepaalde animatie en helaas komt het geregeld voor dat je te langzaam bent met het maken van een uithaal. Dan zit je al snel gefrustreerd op de knoppen te rammen omdat timing blijkbaar zo belangrijk is. Nu zou dit niet zo irritant zijn als je tegenstanders ook een bepaalde vertraging hadden met hun aanvallen. Helaas lijkt dit niet het geval te zijn, waardoor je heel sterk het gevoel krijgt dat dit alleen maar is gedaan om de game toch nog niets van een uitdaging te geven.
Tijdens het spel komt het qua gameplay namelijk neer op een viertal principes. Ten eerste is er de combat. Die valt zoals gezegd tegen. Dan is er het rondspeuren in de omgeving, wat nog een klein beetje spannend gemaakt wordt door allerlei vallen in de omgeving. Denk daarbij aan shotgunvallen achter een deur. Die kun je onschadelijk maken door snel de juiste aangegeven knop in te drukken. Vaak zie je namelijk een blokje met een letter bij de deur verschijnen als je deze opent. Druk op tijd op de knop, en de val wordt onschadelijk gemaakt. Ben je te laat…BLAM! Een shotgun schiet je hoofd aan flarden.
Het derde gameplay element zijn de puzzels. Vaak zijn deze werkelijk heel simpel en vul je een code in op een toetsenbord. Hoe kom je aan de code? Vaak staat die gewoon ergens opzichtig op een scherm aangegeven.
Als laatste element zijn er de puzzels waarbij je iemand moet redden. Deze puzzels zijn een stuk uitdagender en gaven mij tijdens het spelen nog de meeste voldoening. Zo moet je op een bepaalde manier gif en tegengif aan iemand toedienen. De combinaties worden steeds lastiger en het zal dan vast ook geregeld voorkomen dat je de fout in gaat. Gelukkig is de game bezaaid met checkpoints en je kunt ook op ieder willekeurig moment je spel opslaan.
De gameplay is duidelijk een geval hit en miss. Maar hoe zit het met de graphics en het geluid? Nou dat is eigenlijk een soortgelijk verhaal. Het is niet bepaald een hele mooie game te noemen. De textures zijn verre van hoogstaand en de framerate is niet altijd even vlot te noemen. Maar daar staat tegenover dat de sfeer van de films wel heel goed wordt weergegeven. Het is eigenlijk wat je van een game als dit, op films gebaseerd, mag verwachten. De donkere kamers, vieze gangen en operatiekamers geven wel een goede creepy sfeer weer. Wat dat betreft niets dan lof. Dit is overduidelijk een Saw game. Helaas staat daar ook tegenover dat als iemand gruwelijk sterft de camera dat niet altijd weergeeft. En dat is enigszins vreemd, aangezien het hier wel om een game voor 18 jaar en ouder gaat.
De soundtrack en het ingame-geluid is ook goed gedaan. Qua muziek komt er heel af en toe een muziekstuk voorbij, maar over het algemeen is het vooral een kwestie van de omgevingsgeluiden in je opnemen om vijanden te kunnen spotten. Als je in de complete stilte opeens iemand hoort schreeuwen dan kun je daar heel ongemakkelijk van worden. Dus wat dat betreft hebben de ontwikkelaars heel goed werk afgeleverd.
Dat brengt me ook bij het einde van deze review. Is Saw nu de moeite waard? Dat hangt er natuurlijk helemaal vanaf of je de Saw-filmserie een warm hart toedraagt. Voor de mensen die er van houden om het hele verhaal van de reeks te kunnen volgen is deze game eigenlijk wel verplichte kost. Er wordt extra informatie over Jigsaw gegeven en tegen het einde van de game kun je ook een keuze maken voor twee totaal verschillende eindes.
Al met al is Saw een redelijk geslaagde game geworden. Maar het valt wel te hopen dat de ontwikkelaar voor de vervolgen (Konami heeft al aangegeven dat ze een serie van de games willen maken) wat meer aandacht besteedt aan de gevechten. Want Saw heeft als serie absoluut potentie. En zoals de fans weten, zelfs als iedereen dood lijkt te zijn, vaak ontbreekt er toch nog een klein stukje van de Jigsawpuzzel…
Oordeel SAW (Xbox360)
- Graphics
70 - Gameplay 70
- Originality
65 - Sound 75
- Replay
50 - Eindcijfer 68
372 )
19-12-2009 13:18
3)
20-12-2009 13:07
