Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
Styx: Shards of Darkness (PC)
73 100 1

Review Styx: Shards of Darkness (PC)

Het zijn mooie maanden voor gamers. We worden verwend met topgames als Zelda en Horizon Zero Dawn en daarnaast ook nog met de nieuwe console van Nintendo. Vrijwel iedereen is enthousiast over deze releases en raakt er maar niet over uitgepraat. Het feit dat andere games het aandurven om in deze drukke periode ook te verschijnen getuigt van lef. Of van een gebrek aan planning. In ieder geval is ook Styx: Shards of Darkness deze maand op de releasekalender geslopen. Weet deze game toch de aandacht te trekken of zal die in de schaduw van de eerdergenoemde titels onzichtbaar blijven?


Geen geweld
Voor mij kwam deze game als een verrassing. Ik had de titel wel op de releaselijst zien staan, maar had er verder eigenlijk geen aandacht aan besteed. Na wat onderzoek ontdekte ik dat dit een vervolg is op een eerder deel met de naam Styx: Master of Shadows. Die game verscheen in 2014 en nu drie jaar later kunnen we verder spelen waar die game ophield. Overigens hoef je daar verder niks van te weten om deze game op te kunnen pakken. Jij neemt weer de rol van de grof gebekte en geniepige goblin Styx en gaat op pad door diverse levels om alles te stelen wat los en vast zit. Dit laten de mensen natuurlijk niet zomaar toe en dus kom je bewakers tegen die proberen te voorkomen dat jij de waardevolle spullen meeneemt. Je bent hiervoor bewapend met een mes, maar dat haalt tijdens een potje combat eigenlijk niet veel uit. Als Styx ben je namelijk beter af door de bewakers te besluipen, stiekem te bespringen of ze af te leiden en er ongezien langs te glippen. Word je toch gezien door een bewaker, dan is dat in de meeste gevallen “Game Over” en het laatste stuk opnieuw beginnen.

Lastig springen
De besturing van het hoofdpersonage gaat over het algemeen best goed, maar zodra je moet klimmen of springen dan wil het nog weleens mis gaan. Bij stukken waar ik aan een rand moest gaan hangen om verder te komen, ben ik bijvoorbeeld zeer regelmatig een afgrond ingestort. Op de een of andere manier wil het springen gewoon niet echt lekker lukken. Het helpt daarbij ook niet dat het niet altijd even duidelijk is waar je nou aan kan hangen en waaraan niet. Zo bedacht ik soms om even aan een dak te hangen om er vervolgens op te kunnen klimmen, maar dat kon dan weer niet. Het leveldesign had op dat vlak wel iets beter uitgewerkt kunnen worden, zeker omdat de levels heel verticaal opgezet zijn.

Verder ziet de spelwereld er prima uit. Je zou kunnen zeggen dat de donkere levels te veel de overhand hebben, maar zelf vind ik dat wel goed passen bij de sfeer en de gameplay. In het donker val je immers minder op. Over de stealth gameplay valt niet zoveel aan te merken, want dat werkt goed. Natuurlijk heb je de optie om te spelen met het licht door bijvoorbeeld fakkels te doven. Daarnaast heb je nog diverse trucjes tot je beschikking, zoals het tevoorschijn toveren van een kloon en daarmee een bepaalde actie uit te voeren. Ook moet je goed opletten dat je niet tegen voorwerpen aan loopt, want dat maakt lawaai en kan de bewakers alarmeren. Het lijken kleine zaken, maar dit maakt het uiteindelijk wel compleet.



Bijzondere humor
Het meest opmerkelijke aan Styx is de humor van het hoofdpersonage. In de cutscenes neemt hij geen blad voor de mond en ook als je hem dood laat gaan zal hij je wel even laten weten wat hij daarvan vindt. Ben je bijvoorbeeld een afgrond ingestort, dan zal hij daarna in beeld verschijnen en je direct aanspreken. Daarmee doorbreken de makers de 'fourth wall' wat vooral in het begin behoorlijk grappig is. Toch ging het mij al vrij snel meer irriteren dan dat het nog grappig was, al denk ik dat dit voor iedereen anders zal zijn. Humor is nou eenmaal heel persoonlijk. Deze grove vorm van humor is overigens overal heel erg aanwezig in de game, dus ik zou ook zeker aanraden om eerst wat trailers van de game te bekijken om te bepalen of de humor jou aanspreekt.

Conclusie
Ik kan niet anders concluderen dan dat Styx: Shards of Darkness een prima game is geworden, maar toch niet voor iedereen geschikt is. Er zijn een aantal minpunten, maar over het geheel genomen zijn die niet van grote invloed. Het is vooral de stealth gameplay en de vorm van humor in de game die bepalen of je hier plezier aan gaat beleven. Heb je genoeg geduld om ongezien door de levels te sluipen en vind je het niet erg om zo nu en dan grof aangesproken te worden door Styx? Dan is dit absoluut een game voor jou. Herken jij je niet in deze twee kenmerken, dan kan je de game beter links laten liggen.

Deze review is geschreven door Kevin Blokland.
 

 

Oordeel Styx: Shards of Darkness (PC)

  • Graphics 80
  • Gameplay 80
  • Originality 75
  • Sound 70
  • Replay 60
  • Eindcijfer 73

Aantal keer bekeken: 11667 

Laagste 1 prijzen voor Styx: Shards of Darkness (PC)

16.69 16.69 1
Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal
Bol.com Partner 8.5
€  16.69€ 0.00   € 16.69

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Jeroendewaal
Jeroendewaal ( 1814 ) 17-03-2017 08:03
Enorm veel zin in dit 2de deel! Ik vind deel 1 best wel een verborgen pareltje.
avatar van CreativeDAS
CreativeDAS ( 160 ) 17-03-2017 14:59
Ik ben net begonnen met deel 1. Best grappig. De bediening is wel wennen en net als genoemd in deze review is ook in deel 1 het sluipen noodzakelijk. Die dolk gaat je niet helpen als je wordt betrapt. Ik wacht wel eventjes af hoe deel 1 mij gaat bevallen en wie weet pik ik dan deel 2 op als deze voor een budget prijsje te vinden is.
avatar van Redglass
Redglass ( 153   1) 17-03-2017 18:06
Of Orcs and Men is ook een toffe game met Styx in de (mede)hoofdrol.
avatar van Josuakun
Josuakun ( 23 ) 23-03-2017 08:30
Quote:
Of Orcs and Men is ook een toffe game met Styx in de (mede)hoofdrol.

Dat klopt. De tijdslijn van Styx is als volgt.
Styx: Master of Shadows
Styx: Shards of Darkness
Of orcs and Men

Mocht je dit dus belangrijk vinden is het ook handig om de games in deze volg orde te spelen. Het is alleen niet noodzakelijk aangezien de games los stand ook hun mannetje staan.