PC nostalgie
In 1990 kwam LucasArts met de PC game The Secret of Monkey Island, waarin je voor het eerst kennis kon maken met Guybrush Threepwood, gouverneur Elaine Marley en de zombie-piratenschurk LeChuck. De jonge Guybrush heeft zijn zinnen gezet op een carrière in de piraterij en verovert in deze eerste game het hart van de aantrekkelijke gouverneur Elaine Marley, terwijl hij ondertussen LeChuck verslaat. De vervolgen op deze game zijn Monkey Island 2: LeChuck’s Revenge (1991), The Curse of Monkey Island (1997) en Escape from Monkey Island (2000). Samengevat worden Guybrush en Elaine een stel, verloven zich, om uiteindelijk te trouwen; terwijl in elk deel LeChuck op de één of andere manier weer terugkomt en ze op allerlei bizarre manieren probeert te dwarsbomen. De serie bestaat uit enkel point-and-click games (zoals ook Maniac Mansion) en staat bekend om zijn bizarre humor, met referenties naar onze eigen tijd. De puzzels zijn soms enkel op te lossen door je verstand op nul te zetten, maar over het algemeen speelt het spel erg prettig: je kunt enkel dood gaan als het nut heeft in het spel (bv. het verkrijgen van een akte van overlijden) en je kan nooit een foute keuze maken waardoor je later vastloopt.
The Launch of the Screaming Narwhal
Terug echter naar Tales of Monkey Island! De fans hebben negen jaar op het vervolg van Escape from Monkey Island moeten wachten, maar is deze game het wachten waard geweest? Aangezien deze review enkel het eerste hoofdstuk betreft, kan weinig verteld worden over het verhaal, zonder ongeveer enorm veel spoilers te vertellen. Hoofdstuk 1: The Launch of the Screaming Narwhal begint als Guybrush en Elaine weer eens geconfronteerd worden met een wederopstanding van LeChuck. Guybrush probeert hem te verslaan met een voodoo-zwaard, maar zoals gewoonlijk gaat dit niet volgens plan. LeChuck verandert van een zombie in een mens, kidnapt Elaine voor de verandering maar weer eens en Guybrush spoelt aan op een eiland met een rokende, groene hand die hij niet meer onder controle heeft. Aan jou dus om een schip te vinden, de ‘infernal winds’ van het eiland onder controle te krijgen, je hand te genezen en de liefde van je leven wederom uit de handen van LeChuck te redden!
The good old days
Als je de game start, val je direct weer in de vertrouwde sfeer van de Monkey Island reeks. De muziek is bijna hetzelfde als in de eerdere delen; de stemmen zijn veelal hetzelfde en ook de graphics zijn, ondanks wat modernisatie hier en daar, trouw gebleven aan de aparte huisstijl van deze serie. De humor ontbreekt in deze game zeker niet. Frequent kan je subtiele verwijzingen naar eerdere delen ontdekken (‘Is that you Murray?’) en uiteraard zijn de vaste characters weer van de partij. Wie dat zijn, zou te veel van het verhaal verklappen. Ook verwijzingen naar onze eigen tijd (bij ontvangst van een glazen U: ‘All we’ve got is u-tubes these days’) en opmerkingen uit de insult-gevechten (‘Well, you fight like a cow!’) mogen niet ontbreken. De puzzels zijn, ook zoals we gewend zijn, weer grotendeels bizar, maar ook slim in elkaar gezet. Soms vallen ze helaas in de herhaling, waardoor je hetzelfde kunstje meerdere keren moet herhalen. Dit geldt ook voor de Treasure Hunt, die in het main menu is ingebouwd. Met deze functie ga je met Guybrush de jungle van Flotsam Island in met verschillende schatkaarten. Hiermee kan je nieuwe kaarten krijgen en volgens de website van Tell Tale Games kans maken op goodies (die ik helaas nog niet ben tegen gekomen). Zoals past bij een point-and-click-game, ben je voornamelijk op het gebruik van de muis aangewezen. Dit keer kan je ook met behulp van de muis je character bewegen, maar dit werkt zo slecht, dat ik adviseer om gewoon lekker de pijltjestoetsen erbij te pakken. Jammer is dat je dit keer niet kan rennen, waardoor je saaie stukken lopen niet kan versnellen. Gelukkig kan je via de centrale map snel naar belangrijke punten in de game lopen, wat het gebrek aan loopsnelheid ruimschoots compenseert.
Nobody’s perfect
Alles dat hierboven staat, lijkt geschreven door een enthousiaste fan. Ik ben een fan van de serie, dat klopt. Niet zo dolenthousiast als anderen, maar ik heb met veel plezier mijn zomervakanties doorgebracht met The Curse en Escape from Monkey Island en ik was blij om te horen dat een nieuw deel ontwikkeld werd. Toch word ik niet helemaal blij van dit nieuwe deel. De graphics zitten nog vol met bugs. Regelmatig worden de kleuren namelijk volledig vervangen door zwarte of gestreepte / felgekleurde vlakken. Verder zegt Guybrush lang niet altijd hetzelfde als de keuze die je in het dialoogmenu hebt gemaakt. Dit komt soms het verhaal en de humor van het spel ten goede, bijvoorbeeld als je kiest om iemand uit te schelden, maar Guybrush hem vervolgens ongeveer de voeten kust. Echter, in deze game klopt de dialoog opvallend en onnodig vaak niet met wat je als speler selecteert. Ook zit er in de puzzels in dit eerste hoofdstuk vrij veel herhaling en is de moeilijkheidsgraad niet erg hoog. Met drie tot vier uur spelen ben je er wel doorheen. Daarna is het helaas wachten op het volgende hoofdstuk, waarvan nog niet bekend is wanneer deze zal verschijnen.
Do we want to be a pirate?
Wat is het eindoordeel: downloaden of niet? Op de verschillende losse onderdelen scoort deze game niet super, maar over het geheel blijft het een zeer vermakelijke game. Ben je een fan van de serie en ben je slecht in wachten, dan heb je hem waarschijnlijk allang in je bezit. Ben je echter een fan met wat meer geduld, dan valt het aan te raden om te wachten met downloaden tot alle hoofdstukken beschikbaar zijn. Op die manier kan je lekker doorspelen en vergeet je niet onnodig veel van het verhaal tussen de hoofdstukken door. Ben je niet bekend met de serie, maar houd je wel van een gezonde dosis bizarre humor, dan is dit zeker een goed spel voor jou. Het is totaal geen probleem als je de eerdere delen niet gespeeld hebt. Je mist voornamelijk een enkele subtiele grap of verwijzing. Spreekt de humor je niet aan en werken grafische bugs en veel heen-en-weer lopen snel op je zenuwen, dan kan je dit spel beter laten liggen. Ik berg in ieder geval mijn piratenoutfit en papegaai weer op en ik wacht (hopelijk niet al te lang) op het volgende hoofdstuk. Arrrrr!!!!
Oordeel Tales of Monkey Island (PC)
- Graphics 65
- Gameplay 75
- Originality 65
- Sound 90
- Replay 70
- Eindcijfer 85