Je wordt ondersteboven hangend wakker en moet proberen om zo snel mogelijk uit deze netelige situatie te ontsnappen. Opgejaagd door een onbekende tegenstander met een kettingzaag, ren je vervolgens door een gang die voorzien is van ronddraaiende messen en valstrikken. Door gebruik te maken van de schaduwen en de omgeving, zul je vervolgens je best moeten doen om deze ‘Sadist’ te ontlopen en je vrijheid terug te winnen. In deze situatie raak je ook meteen vertrouwd met veel technieken die je de rest van het spel zult gebruiken.
Zo kom je, zoals gezegd, dus geregeld valstrikken tegen. Soms is dat een draad die gespannen staat net als je een hoek omloopt, andere keren is het een zachtjes piepende bom die afgaat als je er te snel op afloopt. Ook kun je in een stappen, als je niet goed oplet. Gelukkig zijn deze vallen redelijk simpel onschadelijk te maken, als je maar dichtbij genoeg weet te komen. Met een simpele druk op de knop kun je deze vallen ontmantelen tot onderdelen, welke je vervolgens weer kunt gebruiken om pijlen voor je kruisboog van te maken.
Grafisch is The Evil Within een beetje een raar spel. Textures worden vaak laat ingeladen, een pop-up verschijnt hier en daar en de camera werkt lang niet altijd mee. Vooral tijdens gevechten met eindbazen kan dat laatste behoorlijk frustrerend werken. Zeker aangezien een specifieke eindbaas kan teleporteren en soms dus achter je verschijnt. In grote open gebieden is dat nog te overzien, maar in krappe gangen met trappen en verhogingen vond ik het af en toe behoorlijk stressvol. Natuurlijk kun je beargumenteren dat die spanning prima bij dit genre past, maar uitdaging en een goede sfeer bouwt het spel voor het grootste gedeelte uitstekend op door de uiteenlopende settings, prima belichting en tof ontworpen tegenstanders.
Ook op het gebied van gameplay zat ik af en toe te wensen om een manier om vijanden te ontwijken. Natuurlijk zet het spel een beklemmende sfeer neer en past het redelijk ouderwetse controlschema van Resident Evil 4 daar prima bij, maar als je omringd wordt door vijanden en je weinig overzicht hebt, dan is een mogelijkheid om tegenstanders te ontwijken geen overbodige luxe.
Van de hak op de tak, met een reden
The Evil Within bevat geen multiplayer of cooperatieve modus maar dat is ook absoluut geen gemis. Als een pure singleplayer titel biedt het spel meer dan genoeg vermaak en mogelijkheden om het verhaal op hogere moeilijkheidsgraden opnieuw te spelen. En voor mensen die trophies en achievements belangrijk vinden, die zijn er wel op gericht dat je het spel meerdere keren doorloopt en op jacht gaat naar de vele verborgen voorwerpen.
Oordeel The Evil Within (PS4)
- Graphics
75 - Gameplay 80
- Originality 80
- Sound 80
- Replay 75
- Eindcijfer 78
571 
3)
22-10-2014 20:59
