Veredelde cartograaf
Je raadt het al; jij speelt één van de vele avonturiers die het eiland gaat verkennen. Je kan kiezen uit zeven speelbare personages, waarbij ieder zijn eigen motief heeft om te zoeken naar de ultieme schat die Avalon herbergt: de Stargraal. Maar eigenlijk ben je een veredelde cartograaf die de verschillende onherbergzame gebieden van het eiland in kaart moet brengen.
Met drie avonturiers verken je stukje bij beetje de verschillende gebieden die Avalon rijk is. Met Initium als veilige haven. Wanneer je een nieuw gebied betreedt, breng je het in kaart door er doorheen te lopen. Geen gepriegel met de stylus dus, zoals bij de Etrian Odyssey games. Al houd ik daar zelf stiekem juist wel van. Terwijl je door het landschap loopt, ploppen er bomen, stenen en andere onderdelen van het landschap speels omhoog. En natuurlijk zijn er ook de nodige monsters die een hekel hebben aan goed uitgewerkte kaarten van hun territorium en je daarom liever aan stukken scheuren.
Wanneer je gebieden helemaal in kaart hebt gebracht, komen de inwoners van Initium vaak even een kijkje nemen.
The Legend of Legacy (LoL) is geïnspireerd door de JRPG’s die we nog kennen uit het PSX tijdperk. En dan met name Saga Frontier. Een RPG van (toen nog) Squaresoft, die volgens mij nooit in Europa is uitgebracht. De game kenmerkte zich net als LoL door verschillende hoofdpersonages en een gevechtssysteem dat in eerste instantie compleet ondoorgrondelijk lijkt. Na een uurtje LoL spelen beginnen de puzzelstukjes echter op zijn plaats te vallen en krijg je steeds beter door hoe de verschillende systemen zich naar gameplay vertalen.
Zo kom je erachter dat LoL een combinatie is van veel verschillende genres; van alles een beetje. Er zijn diverse ‘stances’ die bepalen hoe een personage zich tijdens gevechten gedraagt. Kies je bijvoorbeeld een verdedigende houding, dan gaat je verdediging omhoog en bescherm je je kompanen. ‘Attack’ geeft je meer kracht en ‘support’ zorgt ervoor dat je sneller aan de beurt bent en beter kan healen. Door verschillende stances te combineren, maak je formaties waarmee je dus bepaalde strategieën kan toepassen.
Geen pijl op te trekken
Tot nu toe allemaal gesneden koek, toch? Nu komen er nog ‘elementals’ bij, we kennen ze wel. Vuur, wind, water: je kan ze aanroepen (een zogenaamd ‘contract’ met ze afsluiten) zodat je bepaalde vaardigheden kan gebruiken. Je moet alleen wel oppassen dat de vijand je contract niet afpakt! En dacht je lekker rustig te gaan grinden om sterker te worden? Daar komt niets van in! Over je vooruitgang is namelijk geen enkele voorspelling te doen. Het kan zomaar zijn dat je tijdens een gevecht drie keer sterker wordt met een bepaald wapen, terwijl er de volgende tien gevechten niets gebeurt.
Je kan zelf formaties samenstellen en aan het begin van het gevecht kiezen welke je wil gebruiken.
Nieuwe vaardigheden leer je door bepaalde wapens te gebruiken. Volgens mij hebben bepaalde personages voorkeuren voor bepaalde wapens, waardoor ze sneller nieuwe vaardigheden leren. Deze vaardigheden worden weer sterker door ze veel te gebruiken. Meestal word je beloond door net iets te sterke tegenstanders op te zoeken. Het voordeel hiervan is dat je niet verplicht bent om alle vijanden te bevechten. De kans dat je er sterker van wordt is toch maar klein. Kom je toch in een gevecht terecht waar je het onderspit dreigt te delven, dan kun je bijna altijd wegrennen. Je wordt dan weer teruggezet bij de ingang van het gebied, maar eventueel geleerde vaardigheden heb je behouden. Bovendien kun je altijd quick saven, waardoor je best eens een gokje kan wagen.
Meer potentie
Ben je er nog? LoL doet alles net even anders dan zijn concurrenten en dat geeft de game een bepaalde charme die ik wel kan waarderen. Toch moet de onvoorspelbaarheid, die in zoveel facetten van LoL terugkomt, je maar net liggen. Ondanks dat, begint de game op een gegeven moment toch wel wat in herhaling te vallen. De gebieden die je verkent zijn weliswaar allemaal verschillend en bieden vaak enkele nieuwe vijanden, maar de basis zoals die aan het begin van de game wordt geïntroduceerd blijft hetzelfde.
Dat wordt nog versterkt door het verhaal, dat voor een groot deel afwezig is. Ook in Initium verandert er maar weinig. Naarmate je meer gebieden verkent, komt er een handjevol conversatieopties bij, maar daar had veel meer potentie ingezeten. Ook zijn hier geen beloningen voor het verkennen van nieuwe gebieden. Zelfs de koning krijgt geen nieuwe dialogen naarmate de game vordert, terwijl die je juist persoonlijk op pad heeft gestuurd. Word je dus niet gegrepen door de gameplay, dan is er daarnaast maar weinig dat je aan het spelen houdt.
Initium lijkt een schilderachtig kustplaatsje en … dat is het eigenlijk ook.
Dat is best jammer, want LoL is voor de rest een goed verzorgde game. Qua graphics is het dik in orde, met schilderachtige taferelen en ‘chibi’-achtige personages die veel charme geven aan het geheel. Het is duidelijk dat de ontwikkelaar hierbij goed heeft gekeken naar concurrent Bravely Default. Tot aan de camera die uitzoomt om een overzichtsplaatje van Initium te geven als je even stilstaat. Ook op de muziek heb ik niets aan te merken. Het ligt lekker in het gehoor, al blijven de deuntjes je niet per se heel erg bij.
Love it or hate it
LoL is een echte ‘love it or hate it’ game. Word je gegrepen door de gameplay en fijne graphics? Dan houdt LoL je makkelijk een uurtje of dertig zoet en kan je een new game+ proberen met andere personages. Vind je die turn-based gevechten maar niets en kun je de onvoorspelbaarheid van je voortgang niet zo goed aan? Misschien moet je LoL dan maar links laten liggen. Gelukkig is er een demo op de Nintendo E-shop die een erg goed beeld geeft van de game. Is je interesse gewekt? Probeer die dan eerst eens uit en wie weet beleef je nog een hoop plezier aan ... tromgeroffel … The Legend of Legacyyyy!
Deze review is geschreven door Chris van Breda.
Oordeel The Legend of Legacy (3DS)
- Graphics 80
- Gameplay 85
- Originality 80
- Sound 75
- Replay 65
- Eindcijfer 77