Volg ons op Facebook Abonneer op onze RSS
The Legend of Zelda: Twilight Princess HD (Wiiu)
90 100 1

Review The Legend of Zelda: Twilight Princess HD (Wiiu)

In november 2015 vond The Legend of Zelda: Symphony of the Goddesses plaats in de Heineken Music Hall. In ongeveer drie uur passeerden verschillende soundtracks van Legend of Zeldagames de revue. Misschien lag het alleen aan mij, maar ik had het gevoel dat de toeschouwers het meest uitbundig werden van de twee grootste klassiekers: Link to the Past en Ocarina of Time. Majora’s Mask was net uitgekomen op de 3DS en kon op enthousiaste reacties rekenen, eveneens als The Wind Waker, welke net een HD remake had gehad. Rondom Twilight Princess bleef het naar mijn mening het rustigst, wat ik niet opvallend vond. The Legend of Zelda: Twilight Princes (LoZ:TP) is namelijk een vreemde eend in de bijt. In 2006 uitgebracht als de zwanenzang van de GameCube en als system seller voor de Wii was er al direct verdeeldheid: voor welke console was deze game bedoeld? Uit de GameCube werd alles gehaald, maar de besturing was duidelijk geint op de nieuwe “zwiep en zwaai” mogelijkheden waar we in 2006 nog niet dodelijk vermoeid van werden (al waren we dat al wel in 2007). Ik kocht LoZ:TP op de Wii, maar haakte al snel af door al dat gewapper met de Wiimote.


5 jaar later / 10 jaar later
Bijna vijf jaar later gaf ik LoZ:TP een nieuwe kans, in aanloop naar Skyward Sword, maar nu op de GameCube. Gelijk was ik enthousiaster, want een Legend of Zeldagame hoor je rustig achterover op de bank te spelen terwijl je geniet van de beelden die zich op de televisie afspelen. Wel werd me al direct weer duidelijk dat de Wiimote niet mijn enige bezwaar was tegen LoZ:TP, maar ook de afwijkende sfeer en setting. Nu, tien jaar na de originele release, krijgt LoZ:TP zijn derde kans van Nintendo met een HD release op de Wii U. LoZ:TP begint standaard en liefelijk genoeg. In het kleine dorpje waar Link in de beschutting van simpel dorpsvolk is opgegroeid dienen katten te worden teruggevonden en apen te worden verjaagd. Niets waar de Hero of Time zijn hand voor zou hoeven om te draaien.

Al snel verandert de sfeer wanneer Bulblins de kinderen uit het dorp ontvoeren. Die uitgangspositie, samen met een bezoek aan Hyrule, zouden genoeg zijn voor iedere Legend of Zeldagame, maar in LoZ:TP wordt er een element toegevoegd. Link komt namelijk in de Twilight Realm terecht, waar kwade machten Hyrule hebben overgenomen. Ook dat is nog niet spannend genoeg voor LoZ:TP, want in de Twilight Realm verandert onze puntoorige held in een wolf!


Drie keer is scheepsrecht
Hiermee verschilt deze Legend of Zeldagame in mijn opzicht van alle andere games. De duistere sfeer is niet onbekend in de reeks; Majora’s Mask was zo nu en dan ook al een tikkeltje morbide en, tja, “raar”, maar de Twilight Realm valt zowel grafisch als verhaaltechnisch regelmatig uit de toon. Ik was dan ook meestal opgelucht als ik Twilight kon verlaten en rustig weer kerkers kon doorkruisen in mijn menselijke (elfelijke?) vorm. Buiten Twilight is LoZ:TP dan ook een gewone en ijzersterke action adventure, welke heerlijk wegspeelt. Toen ik me in 2006 afvroeg voor welke console LoZ:TP nu eigenlijk was bedoeld, had ik het antwoord nooit kunnen bedenken. Het antwoord is namelijk dat LoZ:TP het beste uit de verf komt op de Nintendo Wii U.

Skyward Sword?
Het belangrijkste van een remake is natuurlijk wat de verschillen zijn tussen het origineel en de remake. Nintendo heeft het met LoZ:TP goed aangepakt. De graphics zijn mooi opgepoetst en het spel kan zich goed meten met nieuwere releases op de Wii U. Verder zijn kleine, subtiele aanpassingen doorgevoerd, waarbij het vullen van de Tears of Light, in aanloop naar de kerkers, minder frustrerend is gemaakt. Hiermee geeft Nintendo gehoor aan inhoudelijke kritiek, wat bewijst dat zelfreflectie loont. Wat wel is gebleven, is dat het zwaaien met je zwaard nog steeds geïnd lijkt op de motion controls van de Wii, maar dat is mogelijk een nostalgische frustratie die aan mijn ervaring is blijven kleven. Al met al is LoZ:TP een game geworden die je gespeeld moet hebben. Heb je hem om welke reden dan ook gemist tussen nu en 2006, dan heb je mazzel, want dit Wii U-avontuur is de beste manier om dit bijzondere verhaal te beleven. Voor iedereen die het spel al wel gespeeld heeft, is het van dermate hoge kwaliteit dat je het prima nogmaals kunt doorspelen, zeker met de verbeteringen en de nieuwe heerlijke graphics. Met potlood heb ik al voorzichtig Skyward Sword in mijn agenda voor volgend jaar gezet, want die zou ook in een HD release niet misstaan.


Waar voor je geld?
In LoZ:TP kun je gemakkelijk 40 uur verdwalen. De hoofdverhaallijn biedt afwisseling, of je Twilight nu leuk vindt of niet en er is voldoende afleiding te vinden in de zijmissies waar secundaire items en nog meer heart pieces te vinden zijn. De Amiibo uit de Legend of Zeldareeks liggen inmiddels vast stof te happen (als je ze al uit hun doosje hebt gehaald). Voor LoZ:TP kun je ze echter inzetten voor een dagelijkse bonus. De Amiibobundel komt samen met Wolf Link en Midna en verschaft je de toegang tot een minikerker, waar aan het einde een nieuwe item op je wacht. Dit item, zoals alle items in de zijmissies, is niet noodzakelijk voor het uitspelen van de verhaallijn, maar het voegt al meer toe dan Amiibo normaliter doen. Mocht je je overmoedig voelen en een Ganondorf Amiibo hebben, probeer deze dan maar eens te gebruiken.


Conclusie
LoZ:TP op de Wii U is de beste manier om dit avontuur te beleven en iedereen die Nintendo en/of Zelda en Link een warm hart toedraagt moet dit spel hebben gespeeld. Het verhaal en de karakters raken mij wat minder dan andere Legend of Zeldagames in het verleden hebben gedaan, maar dat is geheel persoonlijk. Twilight is mogelijk juist een leuke dimensie aan LoZ:TP voor diegenen die games van deze reeks normaliter iets te vrolijk vonden. Gezien het aanbod van vergelijkbare games op het systeem is LoZ:TP voor iedereen met een Wii U verplichtte kost. Het eindcijfer heb ik dan ook naar boven afgerond. LoZ:TP zal nooit Link's beste of meest geliefde avontuur worden, maar met deze derde uitgave is het de beste manier om Twilight te ervaren geworden: ijzersterke gameplay, prachtige graphics en een tikkeltje bizar verhaal.

Deze review is geschreven door Jeroen Knop.
 

 

Oordeel The Legend of Zelda: Twilight Princess HD (Wiiu)

  • Graphics 85
  • Gameplay 95
  • Originality 80
  • Sound 85
  • Replay 85
  • Eindcijfer 90

Aantal keer bekeken: 18537 

Laagste prijzen voor The Legend of Zelda: Twilight Princess HD (Wiiu)

Winkel Cijfer Levertijd Prijs Porto Totaal

Meer prijzen 

Laatste reacties

avatar van Bavelb
Bavelb ( 267 ) 12-03-2016 12:00
Heb deze remaster op release aangeschaft. Vermaak me er prima mee, zelfs meer dan WW HD vanwege de betere dungeons en bosses. De hubworld en gfx waren weliswaar beter bij WW maar ik speel zelda toch voor de items en dungeons.. Heb het (wii)origineel nooit uitgespeeld omdat ik halverwege wel klaar was met de motioncontrol en het feit dat je geen moment in gevaar komt.
Wiiu versie in heromode lost beide problemen op gelukkig

Enige waar ik wel moe van wordt is paardrijden ..Epona bestuurt zo log als een tank, met een draaicirkel van een vrachtwagen met aanhanger...
avatar van UserVerwijderd118
UserVerwijderd118 ( 1725 ) 12-03-2016 12:15
Goede review!
avatar van Sabin5995
Sabin5995 ( 3263 ) 12-03-2016 13:08
Opzich goede review, alleen jammer dat er vermeld wordt dat de graphics verbeterd zijn in de Wii U versie en er vervolgens Wii screenshot zijn die niet zo mooi zijn. ;-)
avatar van GJ
GJ ( 6557   10) 12-03-2016 15:29
Rol: Forum Moderator
Deze game verdient -1, want geen Gyorg.
avatar van Bobbyc
Bobbyc ( 458   1) 12-03-2016 17:20
Er zijn zat screenshots van Twilight Princess HD, snap niet waarom Wii screenshots worden gebruikt....
avatar van Doobieters
Doobieters ( 30136   306) 12-03-2016 18:35
Mooi, nu nog Skyward Sword porten naar de Wii U.
avatar van Baklap
Baklap ( 54 ) 12-03-2016 19:56
Bij deze zijn de screenshots aangepast ^_^
avatar van BenoitRen
BenoitRen ( 2553   2) 12-03-2016 20:40
Ik kan me echt niet vinden in de review van dit spel.

Ik heb GameCubeversie gespeeld waar je niet moest zwaaien om op de B-knop te drukken en de wereld niet gespiegeld was. De eerste helft van het spel vond ik nog te doen ondanks dat het superlineair was. De tweede helft van het spel was echter zo saai dat het op werk leek in plaats van spel. Het was alsof de dungeons die volgden er waren gewoon omdat ze er moesten zijn. Om dan nog maar te zwijgen over de veel te grote Hyrule Field die zo leeg aanvoelde. Nog erger dan in Ocarina of Time.

Voor een of andere reden vinden veel mensen het leuk om als 'delivery boy' behandeld te worden terwijl het je probeert wijs te maken dat je een held bent, en daarom kregen we Skyward Sword, dat nog erger is.
avatar van Yi-Long
Yi-Long ( 6097   21) 13-03-2016 02:17
Destijds ook op de Cube gespeeld, en was ook niet echt mijn ding. Windwaker vond ik wel uitstekend, maar TP vond ik eerlijk gezegd redelijk saai, qua alles. Vooral de stukken met wolf gameplay waren gewoon echt niet mijn ding, en uiteindelijk heeft de game me niet lang kunnen boeien.

Vind deze HD Remaster er ook niet geweldig uitzien.

Zelda Skyward Sword lijkt me stukken leuker (qua verhaal, graphics, etc etc) maar helaas nooit gespeeld, want Wii Wapper game.
avatar van Thetick
Thetick ( 133 ) 13-03-2016 16:02
"Het verhaal en de karakters raken mij wat minder dan andere Legend of Zeldagames in het verleden hebben gedaan, maar dat is geheel persoonlijk. "

het zijn personages, geen karakters. Lijkt misschien een klein verschil, maar is toch behoorlijk.
avatar van Dragonite
Dragonite ( 1326 ) 13-03-2016 16:32
ik vind het persoonlijk een awesome game, 1 van mijn favoriet.
avatar van DaggieWaggie
DaggieWaggie ( 39743   67) 13-03-2016 20:35
Ik had helemaal geen bezwaar met de Wii versie van TP. De meeste bewegingen en aanvallen waren te doen met een losse pols. Maar Skyward Sword... Skyward Sword... Skyward Sword. Jongen. Skyward Sword. Pfoe Skyward Sword. Ja ja die Skyward Sword. Skywardius Swordius. Hmhm Skyward Sword. Sjongejonge Skyward Sword. Nou. Daar was ik geen fan van.

Maar ik zal ook eerlijk zijn: Naarmate de 3D Zelda's vorderde, des te minder ik ze speelde. OoT en MM heb ik behoorlijk vaak uitgespeeld. WW om precies te zijn 3 keer en TP 1 keer. Bij SS ben ik, denk ik, bij de tweede keer dat ik tegen Ghirahim moest vechten afgehaakt. De baasgevechten boeide mij echt geen reet. Waar ik bij eerdere games echt het gevoel had dat ik de baas te slim af was, voelde ik mezelf in SS als the Hero of Time met polio. Puur omdat je je compleet moest focussen op de houding en beweging van je Wiimote. Hoe vaak mijn zwaard wel niet onbedoeld de verkeerde kant vloog was zo frustrerend.

Dus laat die SS HD maar lekker zitten tot Nintendo die gimmicks er uit sloopt. Schijnbaar zijn ze erg zelfreflecterend.
avatar van Dragonite
Dragonite ( 1326 ) 13-03-2016 20:45
Met de wii motion plus had ik nergens last van
avatar van Center
Center ( 45 ) 14-03-2016 08:48
LoZ:TP blijft een awesome spel, maar ik moet zeggen dat ik enigzins teleurgesteld ben in de 'HD-remake'. Het is eigenlijk een port met wat kleine upgrades. Wat mij betreft hadden ze nog iets meer technieken kunnen toepassen zoals bump mapping en specular lighting. Als je je beseft dat dit een remake is en geen re-release van een spel dat 10 jaar geleden uit kwam dan vraag je je af waar de moderne technieken naar toe zijn en waarom er nog zoveel low-poly modellen in het spel zitten. Ondanks dat blijf het spel fantastisch in gameplay, verhaal en vooral muziek.
avatar van Niels
Niels ( 18409   1) 14-03-2016 09:45
Al die wii-mote haat :')
Zijn jullie nu zó motoriek onvaardig dat jullie er moeite mee hadden? Ik had er nooit veel problemen mee dat het drukken van een knopje vervangen werd door een miniscule polsbeweging. Het dwong me zelfs om meer vaardigheid in games te krijgen dan enkel 'button-bashen'.

Later met de motion plus werkte het pérfect. De enige mensen in mijn omgeving waarbij ik het met motion plus fout zag gaan (en die er ook een hekel aan hadden) waren mensen die compleet willekeurig met hun pols aan het wapperen waren en daarna liepen klagen dat hij niet deed wat ze willen
avatar van Misterdoa1983
Misterdoa1983 ( 8302   3) 14-03-2016 09:56
Quote:
Al die wii-mote haat :')

Later met de motion plus werkte het pérfect.

Dat is dus hatelijk, dat je later weer een upgrade blokje moet kopen en inprikken of je oude wiimote wegflikkeren en een nieuwe kopen om het werkbaar te krijgen met nieuwere games.

Het had wel wat met sommige games, maar vaak was het gewoon een gadgetdingetje wat vaak te simplistisch werd ingezet.
avatar van Niels
Niels ( 18409   1) 14-03-2016 10:25
Beste non-plus wiimote game was No More Heroes en diens vervolg, vond ik.
Werkte echt héérlijk om na een combo gebuttonmashed te hebben die af te sluiten met een real-life zwaai beloond door een bloederige cutscéne voor de tweede fase van de bossfight inging.

Maar ik heb het idee dat de Wii-mote haat gewoon komt omdat het 'hip' was - ik weet vrijwel zeker dat de grootste blaffers over de wii-mote dat ding nooit of amper in hun handen hebben gehad. Er zijn errug veel games die perfect met wiimote werkten (met name ScummVM games die prima met homebrew werkten. Monkey Island 3 speelt héérlijk met wiimote achterover geleund op de bank)
avatar van DaggieWaggie
DaggieWaggie ( 39743   67) 14-03-2016 11:14
Quote:
Al die wii-mote haat :')
Zijn jullie nu zó motoriek onvaardig dat jullie er moeite mee hadden?
Moeten we het dan maar gewoon slikken al die gimmicks? Star Fox Zero gaat het ook weer flikken met de gyroscope in de gamepad. Wat ik al jammer vind want ik kijk enorm uit naar het spel. Hetzelfde bij Project Zero, wat ik een leuk concept vond, ben ik na een paar levels afgehaakt omdat het mij niet lukte om die controls goed onder te knie te krijgen. Dat na plus 8 uur spelen. Dus het ‘Als je het niet kan dan heb je scheve vingers LOL ’ argument kan je niet zo in een discussie gooien als een gros aan mensen het als een klacht hebben tegen SS. Sterker nog; Op de presentatie zat Miyamoto zelf ook te kloten met de controllers. Als ontwikkelaar kan je wel schaapachtig er bij staan lachen en de schuld geven aan het publiek maar dan zijn de controls blijkbaar niet hufter proof. Als je er plezier aan hebt beleefd; Goed voor jou man. Leuk. Ik ga geen kruistocht er van maken om mensen die van SS hebben genoten op te hangen aan de hoogste boom. Maar het heeft voor anders spelers de drempel onnodig hoger gelegd. Straks heeft Miyamoto als idee om een Zelda compleet rond braille te laten werken omdat hij eens in de bibliotheek een verkeerde boek had meegenomen. Uiteindelijk vond hij het concept zo interessant dat hij zich er in ging verdiepen. Leuk voor dat handje (pun not intended) vol met mensen die het kennen. Maar de rest van de speler mogen het er maar mee doen. Als je nieuwe ideeën wilt verwerken in games; Prima. Maar ga dan een nieuwe IP verzinnen in plaats van een bekende naam er op te plakken. Splatoon was een Mario titel geweest als ze het verf + shooter concept even snel voor het weekend hadden verzonnen en zonder er nog tijd in te steken.

En het is zo simpel op te lossen door één optie toe te voegen; Wilt u gebruik maken van de Motion Plus of Gyroscope? Ja/Nee. Net als spelers kunnen kiezen voor subtitels of auto-aim in een spel. Maar welke sukkel met scheve vingers gebruikt er nu nog auto-aim?

Quote:
Dat is dus hatelijk, dat je later weer een upgrade blokje moet kopen en inprikken [...]

Het had wel wat met sommige games, maar vaak was het gewoon een gadgetdingetje wat vaak te simplistisch werd ingezet.
Goh waar heb ik dat eerder gezi-EXPANSIONPAK!