Uiterlijke schijn
Als we op onze vertrouwde Roach de nieuwe regio Toussaint binnenrijden, krijgen we gelijk te maken met ‘Guillaume de Launfal’, een ridder die zijn ogen op een jonkvrouw heeft laten vallen en haar nu probeert te imponeren door de reus Golyat te verslaan. Natuurlijk blijkt dit veel te lastig voor deze held op sokken en moet Geralt dit klusje maar even opknappen. Hierna begint het verhaal van Blood and Wine pas echt, maar de toon is meteen gezet: Toussaint is een gebied waarin ridders nog hoffelijk moeten zijn, een schone koningin het schitterende rijk regeert en lange en beleefde zinnen worden afgewisseld door ruige taal in de kroegen. Door deze cultuur onderscheidt Toussaint zich niet alleen visueel van de eerdere gebieden uit The Witcher 3, maar ademt het ook een andere sfeer uit. Wijn en uiterlijke schijn voeren hier de boventoon en de wereld voelt lieflijk, soms zelfs grappig aan. Dat onder die laag van rust en tevredenheid veel grimmigere zaken afspelen, daar kom je al snel achter. Geralt is opgeroepen omdat Toussaint te maken heeft met een beest dat enkele voorname inwoners heeft vermoord en dat terwijl er een groot toernooi op het punt staat om te beginnen.
Het is een fantastische setting voor een nieuw hoofdstuk in The Witcher 3 en de verwachtingen worden dan ook meer dan waar gemaakt in de ongeveer acht uur die het nieuwe hoofdverhaal lang is. Het zou jammer zijn hierover te veel uit de doeken te doen in deze review, maar je kunt ervan uitgaan dat je op het puntje van je stoel terechtkomt en interessante dilemma’s voor je kiezen zult krijgen. Naast de hoge kwaliteit lijken de ontwikkelaars ook nog meer aandacht te hebben gestoken in het verzorgen van een goede afwisseling, met vooral ook veel uitdagende gevechten. Daarnaast zijn de omgevingen van de opdrachten filmischer dan wat we gewend zijn van The Witcher; het voelt allemaal wat meer gepolijst en met een meer stilistisch oog gekozen. De setting van een speelgoedwinkel of de activiteiten op een kunstenaarsfeest zijn bijvoorbeeld tot in indrukwekkend detail uitgewerkt.
Naast het nieuwe hoofdverhaal is de nieuwe omgeving ook rijk aan vele andersoortige missies: secundaire verhaallijnen, Witcher-contracten en speurtochten naar nieuwe spullen voor Geralt. Je duikelt vaak van het ene in het andere avontuur en het is fijn om te merken hoe levendig het allemaal aanvoelt. De zijmissies zijn sowieso weer van hoge kwaliteit en ook daar zien we de filmische kwaliteiten van de makers regelmatig terug. Daarnaast brengt deze uitbreiding met de ‘Witcher Mutations’ een set nieuwe mogelijkheden om Geralt van verbeterde eigenschappen te voorzien. Deze mutaties beïnvloeden specifieke eigenschappen en kunnen je speelstijl flink opschudden. Verder is er met Blood and Wine een nieuw deck beschikbaar voor het verrassend verslavende Gwent en krijg je de beschikking over een heus terrein met wijngaard, welke je kunt uitbreiden en versieren met je veroveringen in de verschillende missies.
Content met alle content
Met het ontdekken van alle nieuwe content in Blood and Wine ben je al zo dertig uur zoet. Daarbij is het ook gewoon fantastisch om weer een nieuw gebied te verkennen in een game die ondertussen zo vertrouwd is geworden. Bovendien is van de update gebruik gemaakt om wat aanpassingen door te voeren in de menu’s en user interface. Dit maakt The Witcher 3 een nog completer product. Goed, niet alles kon tot in perfectie gepolijst worden; zo voelen veel verhaallijnen, hoe grappig of leuk bedacht ook, nog steeds vaak aan als een ‘en toen en toen en toen’ exercitie van een verhaalvertelling. Ook is de voice-acting in deze uitbreiding niet altijd even goed en zijn er soms wel erg veel ‘baasgevechten’ na elkaar. De liefde die het geheel uitademt weet je als speler net niet altijd te blinderen voor deze kleine tekortkomingen, maar ze staan uiteindelijk in geen verhouding met de bakken aan kwalitatief hoogstaand spelplezier die je voor je kiezen krijgt.
Wat had een speler van The Witcher 3 zich eigenlijk nog te wensen? Honderd uur speelplezier van superhoge kwaliteit werd al geboden, waar de gemiddelde BudgetGamer zijn geluk al niet mee op kon. Juist daarom is Blood and Wine fantastisch, want het biedt nog meer van deze hoge kwaliteit, en dan ook nog allemaal iets filmischer en afwisselender, in de sfeervolle omgeving van Toussaint. Hiermee wordt The Witcher 3 dan ook nog een stukje verder de hoogte ingestuwd, tot een ster die voorlopig nog niet is uitgedoofd.
Deze review is geschreven door Wouter Versluijs.
Oordeel The Witcher 3: Wild Hunt: Blood and Wine DLC (PS4)
- Graphics
95 - Gameplay 95
- Originality
80 - Sound 90
- Replay 95
- Eindcijfer 95
39 )
09-06-2016 22:52
8)
09-06-2016 23:07
