Dit is een voorbeeld van een kleine missie aan het begin van de game, maar naarmate je verder in het spel komt worden de missies ook complexer. Je moet regelmatig de tijd nemen om eerst de situatie te verkennen om vervolgens pas je strijdplan te kunnen uitstippelen. De complexere missies brengen je ook verschillende manieren om een missie te benaderen. Ga je bijvoorbeeld door de voordeur of besluit je via het dak naar binnen te gaan? Deze keuzes maken een missie aanzienlijk interessanter.
Na elke missie start Garrett weer in zijn klokkentoren die zich midden in de stad bevindt. De stad is een centrale hub waarin je vrij kan rondlopen. Je kan er collectables verzamelen en nieuwe missies starten, maar ook nieuwe gadgets scoren voor je meesterdief. Denk aan nieuwe pijlen of een gereedschap waarmee je boobytraps onschadelijk kan maken.
Het spel geeft je verschillende hulpmiddelen om je doel te bereiken, zoals een vaardigheid om snel van schaduw naar schaduw te sluipen (Dash-vaardigheid) of juist met speciale pijlen je tegenstanders afleiden of doden. Zo heb je bijvoorbeeld pijlen om fakkels te doven of vuurpijlen waarmee je olievlekken in vlam kunt zetten.
Verder heeft Thief ook nog eens te kampen met technische storingen, zoals textures die een tijdje duren voordat ze geladen zijn en bugs met het geluid waardoor soldaten onverstaanbaar door elkaar praten.
Echter, het grootste minpunt van Thief is dat het nergens echt origineel durft te zijn. De minigames die je moet doen voordat je een kluis kan openen hebben we al tientallen keren gedaan in andere games. En ook de quick-time-events die je doet om laadtijden te maskeren. Alles doet een beetje afbreuk aan de algehele beleving. Afgezien van de graphics voelt de gameplay alsof die al vier jaar oud is.
Persoonlijk miste ik vooral het gevoel van vrijheid. Een gevoel dat ik in Deus Ex wel had bijvoorbeeld. Daarmee bedoel ik dat het spel je aanmoedigt om verschillende tactieken uit te proberen.
Alles bij elkaar heeft Thief een beetje de plank misgeslagen en kan het niet opboksen tegen de hoge verwachtingen. Maar enige relativering is op zijn plaats. Het spel geeft misschien geen echte Next-Gen ervaring, maar is wel prima speelbaar en heeft me zeker op een aantal momenten gegrepen. Spelers die zich niet te veel aantrekken van het matige verhaal en een flinke dosis geduld kunnen opbrengen, zullen dan toch zeker een aantal heel leuke speeluren met deze game gaan beleven.
Oordeel Thief Benelux Edition (PS4)
- Graphics 80
- Gameplay 75
- Originality 30
- Sound 90
- Replay 75
- Eindcijfer 70