Pure fun
Het is alweer even geleden dat er een deel in de Trialsserie uitkwam. Maar liefst vijf jaar zit er tussen het vorige echte deel uit de reeks, Fusion, en deze nieuwe telg. Het goede nieuws is dat Trials Rising leuk is. Heel erg leuk. Middels een wereldkaart kies je races die verspreid zijn over de hele wereld – al moet je de verschillende werelddelen wel eerst ‘unlocken’ – waarbij je vaak een snelle tijd moet behalen om het parcours te voltooien. Maar er is deze keer ook voor een andere insteek gekozen. Je speelt namelijk sponsoren vrij, die je opdrachten aanbieden in de vorm van een contract. De ene keer moet je inderdaad de snelste zijn, maar een andere keer is het zaak om zoveel frontflips uit te voeren of een of meerdere tegenstanders verslaan. Lukt het je om het gevraagde doel te behalen, verdien je de beloning die in het contract staat. Denk hierbij aan in-game munten, cosmetische uitrusting voor je motor en karakter en ervaringspunten. Deze laatste spaar je op om levels mee te stijgen en bepaalde motoren of parcours mee vrij te spelen.
Grinden tot je er gek van wordt
Hierin sluipt wel meteen een van de meest vervelende puntjes uit de game. Hoewel de opbouw van de game goed en rustig begint – je begint met makkelijke races en contracten en werkt je langzaam op naar moeilijkere uitdagingen met steeds weer nieuw beschikbare banen – loopt het verder in de game heel wat minder soepel. Zo kom je op een gegeven moment gewoon meerdere levels tekort, waarna je dus verplicht moeilijkere uitdagingen moet aangaan en je gevoelsmatig gedwongen wordt om bepaalde banen nogmaals te doorlopen. Zoiets wil ik niet uit verplichting moeten doen, maar juist op het moment dat ik er gewoon zelf zin in heb.
Een andere minder geslaagde toevoeging, wat mij betreft dan, zijn de lootboxes die je na iedere levelstijging verdient. Ze bevatten gelukkig alleen cosmetische ‘upgrades’, dus niemand kan voordeel op anderen kopen, maar voegen wat mij betreft niet heel veel toe aan de gehele Trialservaring. En als je dan ook nog eens regelmatig dubbele items uit deze lootboxes haalt, is de lol er al helemaal snel af.
New things Rising
Wat veranderd is ten opzichte van voorganger Fusion, is het feit dat het tricksysteem er helemaal uit is gesloopt. Ergens is dat misschien ook maar goed, want het zorgt ervoor dat Rising terug gaat naar de basis; gewoon lekker racen op knotsgekke banen waar van alles op de achtergrond gebeurt. Over een rijdende trein rijden? Check! Een Hollywood filmset bezoeken? Geen probleem! En veelal gepaard met zeer uitdagende obstakels, waarbij de dikke vette humoristische knipoog ook regelmatig voor een grinnik zorgt. Want ook al is het balen dat je een tot dan toe foutloze race besluit met een ongelooflijk harde klap van je kop tegen een paal plus doffe dreun, het levert tegelijkertijd regelmatig een grote lach op. Dan is het heel wat minder erg om met een druk op de knop – en zonder laadtijden – een race nogmaals te beginnen. En wat nog belangrijker is, de gameplay blijft (wat er ook in beeld gebeurt) staan als een huis.
Andere nieuwigheden zijn een zeer welkome tutorial – eindelijk krijg je voorgeschoteld hoe je bepaalde lastige hindernissen moet nemen – in de vorm van een University of Trials, een uitgebreidere costumization mogelijkheid voor je bike en rijder, stadiumfinales die ieder werelddeel/divisie afsluiten en diverse nieuwe minigames (je mag jezelf bijvoorbeeld weer zo ver mogelijk lanceren + landen op ontploffende vaten om jezelf nog verder te schieten). En als ultieme klap op de co-op vuurpijl heeft Ubisoft ook nog een speciale motor toegevoegd: de tandem.
Multiplayer – een geoliede ‘tandem’
Deze supersnelle tandem bestijg je met twee personen, waarbij je dus ook samen gas moet geven, moet remmen en leunen. Veel van de banen uit de ‘verhaallijn’ zijn ook gewoon met deze tandem te spelen, dus pak die biertjes maar uit de koelkast want er ligt heerlijke hilariteit – inclusief veel geschreeuw naar elkaar – op de loer!
Verder kun je in de multiplayer stoeien met de party mode, waarin je het tegen maximaal drie andere spelers naast je op de bank opneemt. Een soortgelijke modus vind je ook in de global multiplayer, al mag je het dan zelfs tegen zeven andere racers opnemen. De opzet blijft altijd simpel. Je stemt allemaal op een van de drie aangeboden levels, kiest je motor en gaan met die banaa … motor! Het is overigens niet zo dat je moet vrezen voor continue botsingen; je ziet je tegenstanders in deze online modus namelijk als ‘ghosts’. En hoe hoger je eindigt, hoe meer punten je krijgt. Wie na drie rondes (met verschillende banen) de meeste punten heeft verzameld, mag zich (voor even) kronen tot ultieme Trials-kampioen.
Waar voor je geld?
Trials Rising is precies dát wat je van een Trials game wil zien. Knotsgekke parcours, humor, een lage opstapdrempel en tegelijkertijd heel veel uitdaging en ook nog eens heel veel content. Bovendien oogt Rising prima, is de muziek lekker gekozen en vallen de genoemde minpuntjes (lootboxes en grinden) te overkomen door de ijzersterke basis die wordt gelegd. Voor de fans van de Trialsserie is dit gewoon een must-buy en voor nieuwelingen biedt Rising misschien wel het perfecte moment om je er eens aan te wagen. De game biedt je namelijk, naast de vele valpartijen en frustratiemomenten (maar dat is natuurlijk ook onlosmakelijk verbonden aan de serie), gewoon heel erg veel content, plezier en uitdaging.
Deze review is geschreven door Frido van der Wal.
Oordeel Trials Rising - Gold Edition (PS4)
- Graphics 80
- Gameplay 85
- Originality 70
- Sound 80
- Replay 85
- Eindcijfer 80