Chaos Rising gaat op trouwe voet verder waar het originele spel eindigt. De tyranids zijn verslagen, maar de oorlog is nog verre van voorbij. De troepen van Chaos proberen het machtsvacuüm dat is ontstaan te vullen. Aan de speler de opdracht om deze uitbreiding een halt toe te roepen.
Hoewel deze uitbreiding naadloos aansluit op het origineel, kan je niet direct gebruik maken van alle items en personen waar je aan gewend bent geraakt. Zo begin je de Campaign met een kleine selectie van de karakters uit het vorige spel, die langzaam wordt uitgebreid. Nieuw is de Librarian, een ‘mage’ class die vooral erg geschikt is voor het versterken van je troepen of het op grote schaal vernietigen van zwakkere vijanden.
Zoals in het origineel kan je door middel van het verdelen van je talent points elk karakter uniek maken. Bij het spenderen van een zeker aantal talent points ontgrendel je nieuwe vaardigheden, die onmisbaar zullen blijken tijdens de gevechten. Bovendien geeft het spel je de mogelijkheid om de punten die je in het vorige deel verzameld had, te herverdelen, waardoor je je karakter op een volledig nieuwe manier kan bespelen. Wie had immers gedacht dat ik bij het sniper karakter Cyrus de maximale punten in de mêlee skill zou gaan steken?
Er was één onaangename verrassing voor mij en mijn medespeler: de uiterst effectieve ‘terminator armors’ die je in het eerste spel verzameld hebt, zijn een flink aantal missies onbruikbaar. Met het verlies van deze supersterke bepantsering, verlies je ook de mogelijkheid om de wapens die alleen geschikt zijn voor gebruik in combinatie met een terminator armors te gebruiken. Zo kan het dus zijn dat je in eerste instantie met erg zwakke bewapening ten strijde zal moeten trekken.
Wanneer jouw troepen gedurende de campagne in aanraking komen met de duistere Chaos troepen, kunnen ze ‘corruption’ oplopen. ‘Corruption’ staat voor de invloed die de troepen van Chaos hebben op jouw team. Hoe verder de campagne vordert, hoe zwaarder onze space marines het krijgen, en hoe jaloerser ze worden op de krachten van Chaos, die door roekeloosheid, pure kracht en een haat voor alles wat leeft gemakkelijk winnen. ‘The Dark Side of the force’ dus, makkelijker, simpeler, maar verradelijker. De mate van invloed die chaos op elk van je teamgenoten heeft kan oplopen door het gebruiken van een bepaalde wapens, door binnen een missie een actie te ondernemen die moreel verwerpelijk is of door karakters niet mee te nemen op een missie waar zij zichzelf onmisbaar achten.
Wat zo leuk is aan ‘corruption’, is dat hoewel het als nadelig wordt gezien, de voordelen soms opwegen tegen de nadelen. Zo zijn de wapens die ‘corruption’ geven van uitzonderlijk hoge kwaliteit, en kan je gewoon met je favoriete karakters blijven spelen als je je niks aantrekt van de corruptie. Bovendien krijg je steeds meer vaardigheden naarmate je corrupter wordt. Een speler die echter corrupt is geworden, kan geen gebruik meer maken van een aantal zeer zeldzame sterke wapens en armors in het spel (zogeheten ‘anointed’ items) en bovendien bestaat de kans dat deze corrupte teamgenoot je zal verraden. Omdat mijn speelpartner en ik echter voor het goede streden, hielden wij ons braaf aan de regels. Een enkele keer verwijderde mijn partner een corrupt wapen omdat hij van mening was dat ik wel erg lang naar de statistieken van het desbetreffende wapen aan het staren was. Kortom: corruptie is een leuke manier om spelers een bepaalde richting in te sturen, en is tegelijk een goede reden om de game twee keer te spelen.
De missies zelf zijn gelukkig ook wat gevarieerder dan in het origineel en dus wordt niet elke missie afgesloten met het verslaan van een eindbaas. Bovendien is Chaos een erg leuke tegenstander om te bevechten en je voelt je krachtiger dan ooit met de nieuwe vaardigheden die je karakters kunnen leren. Zo vond ik Cyrus als Demolition Expert een tikkeltje overpowered en is ook Davian Thule met veel punten in armor een bijna onverslaanbaar mobiel fort.
Toch zitten er ook wat kanttekeningen aan Chaos Rising. Ten eerste kregen zowel ik als mijn medespeler de indruk dat het niks uitmaakte wat onze graphics settings waren, de framerate was bijna altijd laag. Zo draaide ik de ingebouwde grafische test op verschillende resoluties, maar soms scoorde het spel op 1080p beter dan op 720p. Gelukkig lijkt dit met een volgende patch te verhelpen.
De uitbreiding gebruikt net als zijn voorganger een random loot systeem. Dit houdt in dat de voorwerpen die je vindt voor je karakters min of meer willekeurig zijn. Dit zal voor veel mensen prima uitpakken, maar zo kan het ook voorkomen dat je in de laatste missie nog steeds hetzelfde wapen gebruikt als in de laatste missie van het origineel, simpelweg omdat je niks beters hebt gevonden. Mijn Davian Thule was dan ook erg teleurgesteld over het complete gebrek aan assault cannons. Hoofdzakelijk om die reden heb ik hem uiteindelijk vervangen door een ander karakter.
Als derde en laatste knelpunt is er de allerlaatste missie. Na het verslaan van vele vijanden met jouw volledig gepimpte karakters moet je opeens plaatsnemen in twee tanks. Een korte uitleg van hoe de tanks werken volgt, en zo speel je opeens een kleine 10 minuten met twee buitengewoon saaie pantservoertuigen. Hierna begint de missie pas echt, en mag je het opnemen tegen een hele horde Chaos troepen. Na het verslaan van de eerste eindbaas in dit level moet je nog naar een tweede. Deze heeft echter ongeveer tien keer zoveel hitpoints als alle bazen die aan hem vooraf gingen, en is alleen te verslaan door het regelmatig tactisch terugtrekken van je troepen, om de strijd later te hervatten.
Al met al kan je met deze missie wel een uur bezig zijn, waarbij er 30 minuten voor de eindbaas zijn. Het probleem is dat het soms door pure pech misgaat. Door een perfect schot zijn al je karakters dood en moet je de hele missie opnieuw spelen. Door een zogenaamde ‘glitch’ die met de nieuwste patch gelukkig is opgelost, kon de eindbaas ook nog eens plotseling van al zijn wonden genezen. Toch slordig én dubbel pijnlijk omdat er zo’n gruwelijk saaie missie aan voorafging. Een checkpoint was hier zeker op zijn plaats geweest.
En toch, na zoveel frustratie over de laatste missie en het alsmaar niet vinden van een nieuw wapen voor mijn voormalig favoriete karakter kan ik maar een oordeel geven: Dit is een topspel, een uitbreiding zoals die hoort te zijn. Het introduceert nieuwe spelmechanieken en bewaart degenen die het origineel zo fantastisch maakten. Het verhaal is beter dan voorheen, de karakters divers en ook de nieuwe aanwinst, de Librarian, is het zeker waard om mee te spelen. Voor elke liefhebber van Dawn of War 2 dus verplichte kost!
Oordeel Warhammer 40.000: Dawn of War II Chaos Rising (PC)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality 75
- Sound 85
- Replay 85
- Eindcijfer 88
39 )
18-05-2010 21:16
