In Wasteland 2 neem je de rol op je van een aantal Desert Rangers. Deze personages kun je aanmaken, waarbij je hun vaardigheden en kwaliteiten zelf bepaalt, of je kunt een keuze maken uit een vooraf aangemaakte selectie van karakters. Het is belangrijk dat je tijdens het spelen een uiteenlopende selectie van vaardigheden over je team verdeeld hebt, want sommige missies zullen namelijk het uiterste van je inzichten vragen.
Ouderwets maar tof
Wasteland 2 is namelijk een ouderwetse strategische RPG. Dat houdt in dat elk gevecht turn-based is, je elke ronde een aantal zetten kunt maken met je personages, dat je action points hebt om mee aan te vallen en dat dingen als je statistieken een merkbaar effect op de gameplay hebben. De verlaten wereld en verschillende tegenstanders die je op je pad vindt zorgen ervoor dat elke keuze die je maakt belangrijk is. Dat loopt uiteen van een karakter zijn of haar statistieken opwaarderen zodat ze het beste bij zijn of haar skills passen, welke routes je naar bestemmingen neemt omdat je slechts een beperkte hoeveelheid water hebt tot de keuzes tijdens de vele missies en gevechten aangezien dingen soms compleet anders kunnen lopen dan je verwacht.
Keuze en gevolgen
De vele missies en side quests die je uitvoert kunnen met elke playthrough namelijk anders verlopen op basis van jouw keuzes. Red je een personage, of laat je hem aan zijn lot over? Dood je een jongen als hij je bij het binnendringen van een basis betrapt, of schiet je hem neer? In dat laatste scenario kun je hem zelfs met de juiste vaardigheden kalmeren en uitleggen wat er aan de hand is. Of laat hem simpelweg ontsnappen en je ziet wel wat de gevolgen zijn. In dit voorbeeld zou je, wanneer je de jongen doodt, zijn ouders kunnen verjagen naar een nieuw kamp. Een kamp dat ik al eerder in het spel had uitgemoord, dus ze vonden daar ook geen veilig onderkomen.
Tijdens het spelen van Wasteland 2 had ik geregeld flashbacks naar de tijd dat ik ooit Fallout, Fallout 2 en Fallout Tactics speelde op de PC. Enerzijds omdat Wasteland 2, net als die klassiekers, een RPG is waarbij de statistieken ook echt verschil maken voor hoe je speelt, maar anderzijds ook omdat de spelwereld zo heerlijk deprimerend en verlaten aanvoelt. Natuurlijk is Wasteland 2 wel een iets andere opzet qua gameplay aangezien je je hier iets gestructureerder over een map verplaatst, maar qua hoeveelheid content kun je werkelijk tientallen, zo niet honderden, uren zoet zijn met de vele missies die je aan kunt nemen. Maar ook wanneer je op weg bent naar een missie kun je soms onverwacht tegenstanders op je pad vinden. Je hebt dan de keuze om een gevecht aan te gaan, of je kunt wegrennen. In dat laatste geval is het wel een gok of het vluchten lukt. Net als met alles in dit spel zijn statistieken hier ook van belang. Durf je de gok te nemen, dan zie je vervolgens of je alsnog een gevecht aan moet gaan, of dat je simpelweg je pad kunt vervolgen.
Geen hoogvlieger, maar wel sfeervol
Grafisch is Wasteland 2 misschien geen hoogvlieger qua mooie karaktermodellen, textures of solide frame rate, maar wat het spel wel uitademt is een enorme dosis sfeer. Van de verschillende gebieden die je aandoet, de enorme hoeveelheden gesproken dialogen, de muziek die sporadisch voorbij komt,... Alles ondersteunt het idee van een verloren wereld waarin je als Ranger een van de weinige overgebleven helden probeert te zijn.
Een van de minpunten van Wasteland 2 vind ik persoonlijk dat de interface en de indeling van de menu’s niet echt gebruiksvriendelijk is. Natuurlijk is dit voornamelijk te danken aan het feit dat dit oorspronkelijk een PC-game was. De grote hoeveelheid informatie en statistieken kunnen voor nieuwkomers dan ook best wel verwarrend zijn. Na een aantal uren spelen had ik nog steeds niet het idee dat ik precies wist waar ik moest zoeken. Ook het kleine lettertype van de dialogen is niet altijd even goed leesbaar,. Afhankelijk van de grootte van je TV zou dit best een probleem kunnen zijn. Op de PC zit je natuurlijk vrijwel altijd dichtbij je monitor, maar op de consoles is dit een ander verhaal. Het zijn geen onoverkomelijke problemen, en voor een vrij uitgebreide game werkt de indeling van de controller tijdens de gameplaysegmenten bijvoorbeeld prima, maar ik kan me voorstellen dat het sommige mensen af kan schrikken.
Conclusie
Wasteland 2 is een buitengewoon sfeervolle strategische RPG waar je werkelijk uren zoet mee kunt zijn. Dat de interface en andere details de toegankelijkheid van het spel misschien wat in de weg kunnen zetten neemt niet weg dat het voor fans van klassieke games als de eerste paar Falloutgames een verademing is om weer eens een ‘ouderwetse’ RPG te spelen. Alles wat je doet heeft invloed en je moet niet vreemd opkijken als je geregeld je savegame laadt omdat je wilt zien hoe een andere keuze een ander resultaat had opgeleverd. Als het op content aankomt kun je vele tientallen uren aan dit spel spenderen. Aangezien het aanbod van strategische RPG’s op de PS4 en Xbox One vrijwel nihil is zou Wasteland 2 een uitgelezen kans zijn voor mensen die eens wat anders willen proberen dan de zoveelste shooter of racegame. Ik zou het in ieder zeker eens proberen. Wie weet vind je wel iets dat je enorm zal bevallen. Mij deed Wasteland 2 in ieder geval weer verlangen naar games als Baldur’s Gate, Planescape: Torment, Fallout 2 en een dosis van Advance Wars. Fans weten dat dit zeker niet de minste titels zijn, en wat mij betreft mag Wasteland 2 zich daar ook tussen scharen.
Oordeel Wasteland 2: Directors Cut (PS4)
- Graphics 70
- Gameplay 85
- Originality 80
- Sound 75
- Replay 90
- Eindcijfer 80