Goedkoop spookhuis
De Zombie Army Trilogy bevat drie games: de opgepoetste versies van Nazi Zombie Army 1 en 2, met daarbij een nieuw derde deel. Van de remasters van de eerste twee delen moet je echter niet te veel verwachten. De graphics zijn nog steeds matig en het leveldesign is duidelijk verouderd. Ook de gameplay is hetzelfde gebleven, dus verwacht een arcade-shooter waarbij het vooral gaat om het maken van zoveel mogelijk headshots achter elkaar. Dat zorgt er namelijk voor dat de zombies in één keer naar de grond gaan, waarbij mooie voltreffers weer in beeld gebracht worden met de (uit Sniper Elite bekende) X-Ray Kill Camera. Je zult dan ook het nodige bloed en hersendelen in het rond zien vliegen.
In de levels loop je van checkpoint naar checkpoint, waarbij de zombies zich duidelijk aankondigen met een soort geschreeuw en gegrom. Zo weet je precies wanneer er weer een aantal ondode Duitsers jouw kant op komen. Helaas is het nooit te horen waar ze precies op zullen duiken, waardoor je altijd goed om je heen moet kijken om te zien waar de monsters vandaan gaan komen. Daarbij komen de zombies, door de matige graphics, jammer genoeg niet echt overtuigend over. Het voelt meer alsof je door een goedkoop spookhuis op de kermis aan het wandelen bent, dan door een wereld met op elke hoek een groep dodelijke monsters. Waar je bij een game als Dying Light constant de spanning voelt door de mogelijke komst van zombies, heb ik dat bij deze game totaal niet ervaren. Zodra het geschreeuw losbarst is het gewoon een kwestie van herladen, kijken waar de zombies vandaan komen en rustig afschieten.
Shotgun > sniper
Toen ik de game voor het eerst opstartte, had ik de verwachting vooral met mijn sniper geweer aan de slag te gaan. Ontwikkelaar Rebellion is namelijk ook verantwoordelijk voor de Sniper Elite games en heeft daar dus veel ervaring mee. Niet zo verrassend dus dat jouw personage ook standaard met een sluipschuttersgeweer rondloopt. Helaas blijkt dit wapen niet al te effectief tegen zombies, omdat die over het algemeen nogal heen en weer waggelen. Na drie keer mis geschoten te hebben, schakelde ik dan ook snel over op mijn andere wapens die veel efficiënter bleken te werken. Met shotguns en machinegeweren kan je namelijk ook prima headshots maken. Doordat de sniper in je standaard uitrusting zit, zou je verwachten dat de game je aanmoedigt om vooral op de lange afstand te gaan schieten. Hier en daar lijkt het ook alsof dat is geprobeerd. Bijvoorbeeld wanneer je op de zolder van een huis terecht komt en via gaten in de muur uitzicht hebt op straat. Dat nodigt in principe uit om even rustig te gaan liggen en op het gemak enkele zombies op straat van hun hoofd te ontdoen, maar in de praktijk blijkt dat je vooral met je shotgun bovenaan de trap zult staan om de waggelende zombies daar op te vangen. Daar is op zich niets mis mee, maar het voelt wel een beetje vreemd. Naast de geweren vormen de boobytraps nog een leuke aanvulling op je arsenaal. Met mijnen, dynamiet en granaten heb je voldoende materiaal voor mooie ontploffingen. Het voelt dan ook best goed om bovenaan een trap een mijn te plaatsen, weg te lopen, enkele tellen later een ontploffing te horen en in beeld te zien dat je weer enkele zombies in één knal terug naar de hel hebt gestuurd.
Verveling slaat toe
Het grote probleem van Zombie Army Trilogy is dat de arcade gameplay best aardig is, maar dat die te snel gaat vervelen. De levels zijn heel erg rechttoe-rechtaan en de game biedt te weinig afwisseling om lang interessant te blijven. Na de zoveelste aanval van zombies te hebben afgeslagen, heb je het wel weer gezien. De mogelijkheid om de game in online co-op met een vriend of vriendin te spelen lijkt de game dan nog een beetje te redden. Aan de ene kant ben je elkaar aan het helpen om door de game te komen, terwijl je aan de andere kant ook bezig bent om meer zombies om te leggen dan je maatje. Dat zorgt voor een leuke spanning tijdens het spelen. Helaas komt ook dan de eentonigheid vrij snel bovendrijven, want de gameplay op zichzelf blijft gewoon hetzelfde. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat de game geen offline co-op mode heeft, want dit is bij uitstek een mooie titel om met vrienden op de bank te spelen. Biertje erbij en dan kijken wie de meeste zombies omver kan schieten. En natuurlijk met elkaar lachen om het foute verhaal en je maat die alweer een staaf dynamiet in zijn schoot geworpen krijgt. Helaas is dat dus niet mogelijk.
Conclusie
Het ligt aan je voorkeur of het glas van Zombie Army Trilogy halfvol of halfleeg is. Het glas is halfvol als je het wel tof vindt om in arcade stijl los te gaan op hordes zombies, door de graphics heen kan kijken en een paar (online) vrienden hebt die daar hetzelfde over denken. Ben je echter op zoek naar een game met gevarieerde gameplay, die je langere tijd bezig kan houden en een spannende sfeer bevat, dan is het glas van Zombie Army Trilogy toch echt halfleeg. Ondanks het lage prijskaartje van de game kom ik toch ook tot die laatste conclusie.
Deze review is geschreven door Kevin Blokland.
Oordeel Zombie Army Trilogy (XboxOne)
- Graphics 50
- Gameplay 50
- Originality 50
- Sound 60
- Replay 50
- Eindcijfer 52