Wat de animatieserie vooral kenmerkt zijn de toffe gevechten en gruwelijke aktie. Ontwikkelaar Omega Force weet dit uitermate goed naar de game te vertalen. Je kunt kiezen uit de zogenaamde Attack Mode, waar je het verhaal van het eerste seizoen grotendeels naspeelt, en Expedition Mode, waar je na het voltooien van het verhaal nog een heleboel extra missies kunt spelen. Hier vind je Survey Missions waarbij je als doel hebt om gebieden schoon te vegen van Titans, en Expedition Missions waarbij je een aaneenschakeling van eerdere missies moet voltooien. Hoe beter je speelt, des te beter je ranking aan het einde van elk level meer extra’s die je vrijspeelt.
Alle kanten op
Attack on Titan is gemaakt door Omega Force, de mensen achter games als Dynasty Warriors. Daardoor zou je misschien verwachten dat de gameplay zich op de grond af zou spelen en je vele tientallen, zo niet honderden, tegenstanders om zeep moet helpen. In plaats daarvan speelt Attack on Titan zich vooral af in de lucht. De leden van de 104th Cadet Corps, die in het verhaal de hoofdrol spelen, maken namelijk gebruik van Omni-Directional Gear. Dat is een speciaal kabelsysteem waarmee ze zich door de wereld kunnen lanceren en slingeren. In de praktijk kon ik gewoon de X-knop op mijn Xbox One controller ingedrukt houden en een richting met de linkerstick aangeven. Het is heel simpel, maar het geeft wel het gevoel dat je personages zich steeds aan de omgeving vastschieten. Iets wat overigens een probleem kan zijn in de levels die zich op open vlaktes afspelen. Want tja, geen gebouw in zicht. Dat is opgelost door je de mogelijkheid te geven om een paard te rijden, iets wat ik negen van de tien keer links liet liggen.
Met de nek aangekeken
Door het verslaan van Titans verdien je ervaringspunten en voorwerpen. De experience laat je gekozen personage langzaam in level stijgen, waarbij elk level een nieuwe techniek vrijspeelt. Hierbij moet je denken aan tweemaal kunnen boosten in de lucht zonder je ergens aan vast te haken, of een speciale draaiaanval die meer schade aanricht. En schade aanrichten moet je zeker. De Titans zijn aanvankelijk in een drietal varianten op het veld te vinden, van klein naar medium en tot slot groot. De kleinste variant is in principe met een enkele aanval in de nek te verslaan, de medium en grotere varianten bieden daarentegen de mogelijkheid om eerst ledematen af te hakken. Er zijn ook nog andere varianten te vinden, waarbij speciale versies zelfs als vereiste hebben dat je eerst de armen afhakt voordat hun kwetsbare plek in de nek toegankelijk wordt.
Alle beetjes helpen
De Attack Mode is zoals gezegd de verhaalmodus van het spel. Hier zul je doorheen moeten om alle tien speelbare personages te ontgrendelen voor de Expedition Mode. Elk personage is afgezien van een uniek uiterlijk ook net een klein beetje anders qua gameplay. Mikasa kan bijvoorbeeld meerdere aanvallen achter elkaar uitvoeren, terwijl Eren de mogelijkheid heeft om te veranderen in een Titan. Deze segmenten komen ook in de Attack Mode voor en bieden een leuke afwisseling op de voor de rest redelijk eentonige gameplay. Elke Titan die je tegenkomt laat ook zien welke ledematen je voorwerpen opleveren omdat deze met een groen icoontje worden aangegeven. Ik liet dat zelf geregeld links liggen, omdat het naar mijn mening meer loont om een level met een S-Rank af te sluiten. Dat is overigens een stuk makkelijker te doen dan je misschien denkt. Het belangrijkste is dat je jouw aanvallen goed timet, waardoor je een ‘Perfect Subjugation’ scoort. Doe je dit bij alle Titans in een level en ga je zonder te treuzelen bij de submissies langs, dan kun je er vrijwel zeker vanuit gaan dat je een S-Rank scoort. Dit heeft weer als resultaat dat je nieuwe voorwerpen en loot als beloning krijgt aan het einde van het level. Deze loot kun je vervolgens gebruiken om nieuwe wapens te ontwikkelen en te upgraden. Het fijne hieraan is dat, hoewel je personages allemaal afzonderlijk in levels stijgen, je het ontwikkelde aanbod aan wapens wel deelt. Wanneer je dus met Eren speelt en de rest links laat liggen maar ondertussen wel de nieuwe wapens ontwikkelt en verbetert, dan kunnen de andere personages hier ook meteen voordeel van ondervinden.
Bloody good show
Grafisch is A.O.T.: Wings of Freedom een solide game geworden. De karaktermodellen zien er goed uit, het spel draait op een solide framerate, en de actie is heerlijk bloederig. De audiotrack biedt alleen Japanse stemmen en Engelse ondertiteling, wat de sfeer lekker authentiek maakt. Mijn grootste probleem met Attack on Titan is dat de gameplay over het verloop van het spel nauwelijks verandert en eentonig kan worden. De game is heel toegankelijk en makkelijk op te pakken, maar tegelijkertijd is het ook heel erg makkelijk. Natuurlijk kun je de moeilijkheidsgraad altijd omhoog schroeven voor de uitdaging, maar als je het spel na een halfuur spelen onder de knie hebt zou het fijn zijn als de gameplay meer afwisseling biedt. De Survey en Expedition Missions die in de Expedition Mode te vinden zijn kunnen daardoor al snel een sleur worden. Gelukkig biedt het spel je de mogelijkheid om deze modus met drie andere mensen te spelen. Het is een tof gevoel om een aanval op een Titan te coördineren en hem samen te vellen. Een gevoel wat overigens ook door computergestuurde AI af en toe herhaald wordt. De andere leden van je team zullen namelijk af en toe ook voorbij komen vliegen bij de gevechten, en je kunt zelfs een supermove inzetten waardoor er meerdere teamleden specifieke ledematen aanvallen.
Conclusie
Attack on Titan is een intrigrerende anime en manga. Dat zit hem vooral in de verhaallijnen van de personages, de wereld die wordt neergezet en de onwijs bloederige maar toffe actie. Qua actiegehalte weet het spel dat goed te evenaren. De game draait snel, het ziet er tof uit, en het moment dat je de moeilijkere Titans met gemak weet neer te halen geeft voldoening. Daar staat tegenover dat het spel je maar weinig uitdaging meer zal bieden wanneer je dat eenmaal gelukt is. De gameplay is ook behoorlijk simpel en daardoor eentonig na een aantal uren spelen. Of je de game vol overtuiging in huis kunt halen hangt er vooral vanaf of je fan bent van Attack on Titan, en of je geen probleem hebt met redelijk vaak hetzelfde truukje doen qua gameplay. Is dat geen probleem? Dan haal je met Wings of Freedom een solide titel in huis.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder
Oordeel A.O.T. (Attack On Titan) Wings of Freedom (XboxOne)
- Graphics
75 - Gameplay
65 - Originality 70
- Sound 70
- Replay 80
- Eindcijfer 72
597 )
05-09-2016 10:27
5)
05-09-2016 10:33
