banjo kazooie: grunty's revenge kopen

Review Banjo Kazooie: Grunty's Revenge (GBA)

In 1998 kwam Rareware aan met Banjo Kazooie op de Nintendo 64. Het spel scoorde bij velen hoge punten en een aantal beweerden zelfs dat dit nog beter was dan Super Mario 64. Drie jaar later verscheen Banjo Tooie, het vervolg op Banjo Kazooie. Het verhaal van beide games is nogal lollig. Gruntilda de heks wilt mooi zijn en ontvoerd daarom Tooty, het kleine zusje van Banjo. Banjo de beer en Kazooie de vogel gaan op pad om Tooty te redden. Aan het eind van het spel belandt Gruntilda onder een steen en in deel 2 komt ze daaruit dankzij wat hulp van haar gemene zusjes. Banjo en Kazooie moeten haar weer verslaan en als ze dat is gelukt zegt de heks dat ze terug is in Banjo Threeie. Banjo Threeie zal helaas niet meer op een Nintendo-systeem verschijnen, want Rare is gekocht door Microsoft. Wel heeft Rareware nog steeds games gemaakt voor de Game Boy Advance, en niet Banjo Threeie, maar Banjo Kazooie: Grunty’s Revenge is op de Game Boy Advance verschenen.

Het spel speelt zich af tussen Banjo Kazooie en Banjo Tooie. Een van de aanhangers van Gruntilda, Klungo, heeft een cyborg-pak ontwikkeld en ze halen de geest van Gruntilda onder de steen vandaan zodat ze verder kan leven in het cyborg-pak. Gruntilda gaat terug in de tijd om ervoor te zorgen dat Banjo en Kazooie elkaar nooit zullen ontmoeten, zodat ze haar gemene plannen zonder irritatie uit kan voeren. Banjo en Kazooie moeten hier uiteraard een stokje voor gaan steken.

In Banjo Kazooie: Grunty’s Revenge moet je weer een hoop gaan verzamelen. Door elke wereld heen liggen er honderd muzieknoten en tien puzzelstukjes die je moet zoeken. De puzzelstukjes zorgen ervoor dat je weer in nieuwe werelden kunt. Ook liggen er in elke wereld wel een aantal molshopen. Vindt ze voor nieuwe trucjes zoals schieten met eieren en van Kazooie’s snavel een boor maken. De besturing op de Nintendo 64 was zeer goed, en ook over de besturing van de Game Boy Advance heb ik niks te klagen. Met de A-knop spring je, met B mep je, en we weten natuurlijk allemaal wel hoe je in een GBA-spel moet lopen. Ook de andere trucjes zijn eenvoudig uit je hoofd te leren. Met L buk je, druk op A en je doet een supersprong. Ik zou nog meer kunnen opnoemen, maar je kunt het beter zelf even uitzoeken. Wat wel erg jammer is aan dit deel uit de Banjo Kazooie-serie, is dat het spel nogal kort is. Voor je het weet ben je er doorheen. Jammer, een gemiste kans voor Rare om dit tot een topper te maken.

De graphics zien er niet verkeerd uit, het is allemaal erg duidelijk en eigenlijk ziet het spel er gewoon hetzelfde uit als op de Nintendo 64, maar dan iets minder scherp en van bovenaf. Ook de geluiden zijn weer goed gedaan, de muziekjes blijven weer lekker in je kop hangen en het praten is weer als vanouds, oftewel alle characters hebben een eigen geluidje. Zo hoor je bij Banjo de hele tijd “Huh-huh-huh” terwijl je bij Kazooie “Kra-kra-kra” hoort. Sommigen vinden het geweldig, anderen behoorlijk irritant.

Banjo Kazooie en Banjo Tooie hadden al een hoop humor, en ook Grunty’s Revenge kan er wat van. In Banjo Tooie lag ik dubbel om de Kazooie die na de dood van Bottles de mol zei: “Hij was toch niet de favoriet in deel 1.”, nou, in Grunty’s Revenge heb ik ook zo’n 5 minuten staan lachen om zo’n gast. Banjo komt terug in de tijd, zegt zo’n gast: “Dus jij bent Banjo?” Banjo reageert met: “Ja, maar hoe weet je mijn naam?”, waarop die gast antwoordt: “Omdat dat zowat door heel het instructieboekje staat." Echt van die superdroge humor! Geweldig! Meer van dit soort flauwe grappen zul je vanzelf tegenkomen.

Hoewel je het nog vrij lang uit kon houden met Banjo Kazooie en Banjo Tooie op de Nintendo 64, ben je zo door Banjo Kazooie: Grunty’s Revenge op de Game Boy Advance heen. Het spel zelf is wel leuk, maar ook niet echt wereldschokkend, maar de uren dat je eraan zit zijn best vermakelijk. Al met al raad ik je niet aan om dit spel voor de volle prijs aan te schaffen, maar met veel humor, lollige sounds, goeie moves en een beer en een vogel is dit best een redelijke platformer. Als je hem ziet liggen voor twintig euro moet je hem dan ook zeker te weten kopen, voor de volle veertig euro zou ik hem maar laten staan als ik jou was.