Infinity Ward is verantwoordelijk voor alle Call of Duty games die er de afgelopen jaren verschenen zijn. Het begon allemaal op de PC met Call of Duty en Call of Duty: United Offensive. Aan het eind van december 2004 kwam de eerste Call of Duty naar de consoles toe. In 2005 kwam dan Call of Duty 2 voor de PC en Xbox 360. Ook kwamen er nog aparte Call of Duty 2 versies voor de huidige generatie consoles met de titel Call of Duty 2: Big Red One. Deze versie bespreken we niet, maar wel de Xbox 360 versie van Call of Duty 2.
Call of Duty 2 speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog, dat is in het spel van 1941 tot en met 1945. Je begint in het jaar 1941 in Rusland en dat gaat door tot en met 1943. Daarna switch je naar de Engelsen en krijg je de oorlog van een hele andere kant te zien. De oorlog eindigt uiteindelijk met de Amerikanen in 1945. Uiteraard is dat in Duitsland. In de tussentijd kom je langs bekende plaatsen zoals het hele bekende strand van Normandië. Als je bij de Amerikanen aankomt maak je ook het bekende D-Day mee. In het verhaal bestuur je drie verschillende soldaten, De Rus Koslov, de Brit Davis en de Amerikaan Taylor.
Met de Russen begin je het spel en het is je taak om rond Moskou en Stalingrad het land te verdedigen. Geen groot opgezette aanvallen met de Russen dus. Met de Britten verplaats je je eerst door Noord Afrika om vervolgens in Normandië te eindigen. Als je in Normandië klaar bent, dan start je daar met de Amerikanen om daarna door te gaan naar Duitsland om de oorlog te winnen. De oorlog win je niet zomaar, je moet in totaal 10 missies doorlopen. Elke missie is onderverdeeld in 3 tot 4 delen. Als je begint op easy dan ben je daar ongeveer 10 uur mee bezig. Het is een uitdaging om het daarna op veteran uit te spelen. De vijanden zijn een stuk slimmer dus je kunt niet als een kip zonder kop over een open veld heen lopen terwijl dat op easy lekker makkelijk ging.
Dit is in grote lijnen de opzet van het verhaal, niet erg indrukwekkend dus, want er zijn al zoveel WO2 shooters verschenen dat we het meeste wel kennen. De vraag is dan of dit spel dan wel de moeite waard is om te spelen. Het spel zelf is erg indrukwekkend. Alles ziet er heel mooi uit en er zijn zelfs momenten waar bijna je mond open valt. Neem als voorbeeld ‘The Battle for Cean’. In een deel van de missie moet je meerdere gebouwen overnemen. Al deze gebouwen hebben uitzicht op elkaar dus waar je ook vandaan komt, er is altijd wel iemand die op je kan schieten met een automatisch geweer. In een huis ben je veiliger dan op straat, maar reken er maar op dat er heel wat mensen in dat huis zitten die terug schieten. De kogels vliegen je om de oren en de kogelinslagen blijven voor een tijdje zichtbaar. Op een bepaald moment bevind je je op Hill 400 met de Amerikanen en er komen dan heel veel vliegtuigen kogels droppen. De geluiden die je op beide momenten krijgt, zijn zeer mooi om te horen. Je hoort kogels, vliegtuigen, machinegeweren, stervende mensen en bommen inslaan.
Alle missies zijn helaas wel erg lineair. Je hebt vaak maar één opdracht dus dat houd in dat je gewoon zo snel mogelijk naar het nieuwe punt op de radar moet lopen. Vaak heb je wel de mogelijkheid om een andere route te nemen. Je bent niet verplicht om door de voordeur te gaan, een verrassingsaanval via de achterdeur is toch ook heel leuk? De gameplay van Call of Duty 2 is dus erg simpel, maar dat heeft geen negatieve invloed op het spel. Er is geen enkel moment geweest waarbij ik het wel gezien had. Dit is zelfs de eerste WO2 shooter waarbij ik zo snel mogelijk verder wou om te zien wat er komen gaat. Daarmee bedoel ik dat het erg moeilijk is om de Xbox 360 uit te zetten en te gaan slapen. Ik zat veel liever nog even een half uurtje wat Duitsers te bewerken.
Het is heel moeilijk om iets innovatiefs te maken over de Tweede Wereldoorlog. De feiten zijn er al 60 jaar en daar kun je gewoon niet omheen draaien. Bij deze spellen gaat het daarom ook om de speelervaring. De Single Player zit erg goed in elkaar. De Multi Player kent wat kleine nadelen. Zo kun je alleen meedoen in een al draaiend gevecht. Je kunt niet zelf een match opstarten en al je vrienden uitnodigen. De mogelijkheid is er wel, maar die komt pas als er geen sessies zijn met jou voorkeuren. De Split Screen optie hadden ze wat mij betreft net zo goed achterwege kunnen laten. Je kiest een speltype, een map en het aantal spelers en je kunt gaan spelen. Als je eenmaal het level kent dan kom je elke keer weer op dezelfde locatie omdat je daar de grootste overwinningskansen hebt. Als je een maat doodschiet dan wacht je tot hij weer verschijnt en schiet je hem weer dood. Lukt dat niet en overlijd je zelf, dan neemt hij je positie in en is het aan jou de beurt om hem te pakken te nemen. Als je maat dan met een sniper een goede positie heeft gevonden en hij zoomt in, dan weet je bijna zeker dat hij je gezien heeft en dat je even dekking moet zoeken. Wat dat betreft is het online gamen een droom die uitgekomen is.
Conclusie
Call of Duty 2 is een zeer goed spel. Ondanks dat we het genre wel kennen is dit echt weer een spel waar dat echt helemaal niks uitmaakt. Of dat in Call of Duty 3 nog net zo leuk is, is afwachten natuurlijk. Maar op dit moment hebben we deel 3 niet dus moet je het doen met de beschikbare middelen en dat is dus Call of Duty 2. Alles ziet er misschien wat grauw uit maar dat past wel goed in het sfeertje van Call of Duty. Het spel loopt erg soepel, geen framedrops of andere mankementen. Zelfs niet als er 50 man op je aan het schieten zijn. Het is jammer dat je online geen eigen match kunt aanmaken en dat er maar 8 man tegelijk op één map kunnen spelen. Ondanks dat is het zeker het kopen waard als je nog niet in het bezit bent van Call of Duty 2 en nog op zoek bent naar een spel.
Oordeel Call of Duty 2 (Xbox360)
- Graphics
80 - Gameplay
95 - Originality
- Sound 90
- Replay 80
- Eindcijfer 84
7391 )
18-04-2006 22:30