Crash Bandicoot 4 is gemaakt door Toys for Bob. Dat is niet alleen de studio achter de Skylanders-hype, maar ook het team dat een paar jaar geleden verantwoordelijk was voor de prima Spyro Reignited Trilogy. Trouw zijn aan het origineel is belangrijk voor een remake, maar Toys for Bob heeft diezelfde instelling ook toegepast op dit Crash-vervolg. Ze bouwen bijvoorbeeld netjes voort op wat de originele Crash Bandicoot-trilogie meer dan twee decennia geleden reeds te bieden had, terwijl het ook wordt gemoderniseerd met unieke en soms ingenieuze nieuwe accenten. Door het oude subtiel te combineren met het nieuwe, geeft Crash 4 de gamers van vandaag een vernieuwde en grondige update van een beproefde formule.
Met liefde gemaakt
Deze game is met een gigantische liefde voor de franchise – en dan met name de originele Naughty Dog games – gemaakt. Je baant je nog steeds een weg door een wereldkaart met lineaire hindernisbanen, elk met slinkse platformuitdagingen die je vaardigheden serieus op de proef stellen. Je vernietigt een hoop kratten, verzamelt Wumpa-fruit en schakelt onderweg een heleboel maffe vijanden uit met die kenmerkende draaiaanval. De veel langere levels wisselen ook voortdurend van perspectief. 3D-stukjes veranderen on the go in side-scrolling platformsequenties en op een gegeven moment loop je ook naar de camera toe terwijl een dinosaurus je op de hielen zit. Het is slechts een van de vele knipoogjes naar het verleden. Met een jetski manoeuvreren tussen draaikolken en drijvende mijnen? Check. Op de rug van een ijsbeertje aan een rotvaart door een level sjezen? Jawel, het zit er allemaal in. Deze vierde telg speelt eigenlijk als een ‘Best of-aflevering’ en heeft alles wat ik als fervente fan van weleer verwacht van een Crash Bandicoot-game.
De eigen accenten die Toys for Bob aan deze bekende gameplaycocktail toevoegt, vinden we terug in het flinterdunne verhaal. It’s About Time haakt in op de gebeurtenissen van de derde Crash Bandicoot (die met subtitel Warped). In die game uit 1998 werden Doctor Neo Cortex, N. Tropy en Uka Uka richting het niets tussen tijd en ruimte verbannen. Ze slagen er uiteindelijk in om te ontsnappen en scheuren daarbij een kloof in het multiversum, zodat de weg naar werelddominantie weer helemaal open ligt. Aku Aku waarschuwt Crash en Coco (die allebei speelbaar zijn in de reguliere levels) en de enige manier waarmee ze die nieuwe boosaardige plannen kunnen saboteren, is door de vier Quantum Masks te verzamelen om de kloof opnieuw te dichten.
Met die magische maskers geeft Toys for Bob zijn eigen draai aan de vertrouwde gameplay. Nadat je de maskers één voor één hebt gevonden, verschijnen ze met tussenpozen in de levels en dienen ze als power-ups die je speciale vaardigheden geven. Een masker vertraagt kortstondig de tijd, een andere keert de zwaartekracht om zodat je ondersteboven kunt lopen en springen. Met een derde masker switch je tussen twee dimensies en laat je allerlei objecten verdwijnen en weer verschijnen met een druk op de knop, en tenslotte is er nog eentje waarmee je als een tornado voor onbepaalde tijd kan ronddraaien om zo enorme afstanden te overbruggen. Deze trucjes voegen wat nodige afwisseling toe en leiden tot tal van interessante en op den duur ook zeer pittige platformsecties.
Je kunt Crash Bandicoot 4 op twee verschillende manieren spelen: de Retromodus speelt net als eerdere Crash-spellen, waar je Wumpa-fruit verzamelt voor meer levens. Als je geen levens meer hebt, is het onherroepelijk game over en moet je het hele level opnieuw beginnen. De moderne modus, die ook aanbevolen wordt door Toys for Bob zelf, stelt je echter in staat om na elke dood opnieuw te starten vanaf een controlepunt en vervangt levens door een dodenteller in de rechterbovenhoek. De levels zijn veel langer dan vroeger en al snel – zeker in de laatste loodjes – jaag je die teller bij je eerste pogingen de tientallen in. De makers omarmen de moeilijkheidsgraad en loodsen je langs hindernisbanen die bij momenten een flinke piek kennen. Af en toe drijft het misschien een beetje te ver in frustratiegebied, maar de vergevingsgezindheid, alsook het extra controlepunt dat je krijgt na lang sukkelen, zorgde er mede voor dat er toch geen controllers gesneuveld zijn bij het recenseren. Soms worstelde ik wel met het dieptezicht waardoor ik bepaalde afstanden niet altijd even goed kon inschatten en zo de mist inging bij op het eerste gezicht redelijk makkelijke sprongen. Die goedkope deaths zijn niet oké in een game met een hardcore trial & error-levelontwerp die naar het einde toe perfectie verwacht van de spelers. De cirkelvormige landingsindicator bewees doorgaans zijn nut, maar kon dat gestuntel niet altijd voorkomen.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd
Naast de reguliere levels die je net als in de N. Sane Trilogy afwerkt met Crash of Coco, ontgrendel je gedurende deze game ook drie extra speelbare personages: Dingodile, Doctor Neo Cortex en Tawna. Ze verschijnen kortstondig in de levels die de plot voortstuwen en krijgen daarna hun eigen selectie van optionele levels die periodiek op de wereldkaart verschijnen en een andere kijk bieden op eerder afgewerkte avonturen met de Bandicoots. Ze hebben alle drie unieke vaardigheden. Tawna lijkt qua looks niet meer op de bonusbabe die ze was in de allereerste Crash Bandicoot, maar is nu een stoere dame met een grijphaak. Neo Cortex compenseert het gebrek aan een double jump met een laserpistool waarmee hij vijanden in springkussens of solide platformpjes verandert, zodat hij toch hoger gelegen gebieden kan bereiken. Dingodile op zijn beurt heeft dan weer een vacuümgeweer in handen waarmee je explosieve TNT-kisten opzuigt en wegschiet om vijanden te verslaan of een doorgang te creëren. Het is een van de vele manieren waarop het spel fris en verrassend blijft.
Crash Bandicoot 4: It’s About Time is namelijk een fors uitgevallen totaalpakket waar vooral de completionists een vette kluif aan hebben. Ik was algauw ruim vijftien uur zoet met het voltooien van de reguliere levels en de alternatieve tijdlijn met de zijpersonages, maar elk level heeft traditiegetrouw ook een reeks extra doelen. Door al het Wumpa-fruit te verzamelen, alle kratten te breken, minder dan drie keer te sterven en de verborgen edelsteen te vinden, word je beloond met edelstenen die worden gebruikt om doldwaze personageskins te ontgrendelen. De beruchte time trials, waarin je een level zo snel mogelijk moet uitspelen zonder te sterven, zijn ook weer van de partij. Er zijn geheime videobanden, die je alleen kunt pakken als je ze bereikt zonder te sterven. Daarmee ontgrendel je erg pittige flashbackstages, die je bekijkt door de CCTV-lens van een jongere Dr. Cortex terwijl hij tests uitvoert op Crash. Je kunt voltooide levels opnieuw doorlopen, maar dan gespiegeld en met kleurenfilters die het zicht beperken in de N. Verted-modus. Toys for Bob heeft zelfs aan coöperatieve spelmodi gedacht. Samen met drie anderen een level voltooien door bij elke death of checkpoint te controller door te geven in Pass N. Play, of de wat strijdlustigere Checkpoint Races en highscore gevechten in Crate Combo.
Looking good, Crash!
Het flinterdunne verhaal stuurt je van de ene dimensie naar de andere. Een mooi excuus voor de makers om helemaal los te gaan en de omgevingen erg gevarieerd te houden. Zo probeer je het ene moment de platformuitdaging te tackelen in een Oosterse setting, om daarna rond te stuiteren over de hoofden van dinosaurussen, of van zwevend voertuig naar voertuig te springen in een futuristische stad. Verveling is hierdoor onbestaand. Visueel valt er ook weinig te klagen: Crash zelf zag er nooit eerder zo goed uit, de heldere kleuren spatten van het scherm, en het levelontwerp is creatiever en veel gedetailleerder dan in die prachtige remakes van de PlayStation-trilogie.
Conclusie
Crash Bandicoot 4: It’s About Time is een genot voor zowel nieuwkomers als fans van de klassieke franchise. Het legt die leuke, eenvoudige maar tegelijkertijd soms ook heel pittige platformactie uit de allerbeste delen vast, maar dankzij de creatieve levels, de extra speelbare personages die voor afwisseling zorgen en de maskers waarmee de klassieke gameplay toch wat overhoop wordt gehaald, overtreft deze vierde telg al onze verwachtingen. Topgame!
Deze review is geschreven door Davy De Rauw.