Cris Tales slaat met het belangrijkste thema van het verhaal gelijk de spijker op zijn kop. Dit is namelijk tijdreizen. Crisbell, het vrouwelijke hoofdpersonage, krijgt magische krachten waarmee ze in de toekomst en in het verleden kan kijken. Vaak zorgt tijdreizen voor ingewikkelde verhalen, maar dit is niet het geval bij Cris Tales. Er is hier namelijk voor een andere manier gekozen. Het scherm is voor een groot deel van de tijd verdeeld in drie delen: je raadt het waarschijnlijk al: het verleden, het heden en de toekomst. Zo zie je dus op ieder moment deze drie verschillende tijdsvakken. Crisbell kan niet zelf tussen deze verschillende periodes springen; dat kan alleen haar metgezel, de pratende kikker Matias. Je kunt met een druk op de knop deze kikker naar een andere periode laten gaan. Dit mechanisme wordt gebruikt voor het oplossen van simpele puzzels. Zo moet je bijvoorbeeld een voorwerp ophalen dat er in het verleden wel was, maar in het heden niet.
Ik vind zelf het mechaniek waarop je op ieder moment drie verschillende tijden ziet erg vet. Zo kun je bijvoorbeeld in een van de eerste steden zien dat de stad vroeger vervallen was, tegenwoordig op zijn hoogtepunt is en in de toekomst gaat overstromen. Natuurlijk kan Crisbell wat invloed uitoefenen op de toekomst. Door een zijmissie te voltooien kun je voorkomen dat de stad overspoelt en daarmee de mensen redden. Het is interessant om te zien dat het voltooien van zijmissies gelijk invloed heeft op de wereld.
Het verhaal van Cris Tales is voor de rest ook vrij standaard voor een JRPG. Het draait voornamelijk om Crisbell die de wereld moet behoeden van een slechterik. In het geval van Cris Tales is hier ook weinig mis mee. Het verhaal is niet super interessant, maar de wereld en de personages maken veel goed. De ontwikkelaar heeft een vreemde wereld geschapen met allerlei eigenaardigheden: vreemde robots die dieren slachten voor een stofje, bovennatuurlijke vrouwen die Crisbell rond kunnen laten reizen, etc. Het is soms even wennen, maar het voelt niet vreemd aan en past helemaal bij het kleur- en vormgebruik binnen de wereld. De personages hebben daarbij ook allemaal interessante achtergronden en beweegredenen om Crisbell te helpen, waar je naarmate het avontuur vordert meer over te weten komt.
Zoals het een traditionele JRPG betaamt zijn de gevechten turn-based, maar wel met een kleine twist. Als je namelijk op het juiste moment op de X-knop (voor de PlayStation) drukt dan doet Crisbell of een van haar vrienden meer schade. Dit systeem kun je vergelijken met dat van de Mario RPG-spellen.
Ik was in het begin erg enthousiast over hoe het spelen met de tijd werd geïntroduceerd in Cris Tales. Crisbell kan namelijk tijdens een gevecht de vijanden naar het verleden of de toekomst sturen, wat vervolgens in je voordeel en soms ook in je nadeel kan werken. Even een klein voorbeeld: het allereerste eindbaasgevecht is tegen een vrouwelijke vijand met een gigantisch schild. Door eerst een wateraanval uit te voeren en vervolgens de vijand naar de toekomst te sturen gaat het schild roesten. Doordat het schild nu verroest is kun je meer schade doen met de andere aanvallen.
Mijn grote enthousiasme was echter maar van korte duur. In het begin worden er een paar trucjes uitgelegd en daar blijft het voor de rest van het spel ook bij. Wat mij betreft een erg gemiste kans; het gevechtssysteem had zoveel veelzijdiger kunnen zijn dan dat het nu uiteindelijk is. Hierdoor miste ik een stuk diepgang en voelt het geheel op een gegeven moment ook erg repetitief en saai aan. Het helpt daarbij niet dat je, zoals bij een goede ouderwetse JRPG, vaak moet grinden om een eindbaas te verslaan.
Naast het ietwat repetitieve gevechtssysteem en het grinden – wat op geen enkele manier versneld kan worden – zijn er nog een paar trekjes van oude JRPG’s die Cris Tales bevat. Allereerst zijn er maar weinig mogelijkheden tot het genezen van je team tijdens het verkennen van de kerkers. Bij de spaarzame punten waar je het spel kunt opslaan kun je een tent bouwen om iedereen te genezen, maar deze tenten zijn niet gemakkelijk om te krijgen. Wat daar ook niet bij helpt is dat er meestal geen aankondiging is dat er een eindbaasgevecht aan zit te komen, waardoor ik soms heel erg snel werd weggevaagd en daardoor wat verloren speeltijd had. Als je dit soort zaken echt irritant en verouderd vindt moet je dan ook ver wegblijven bij Cris Tales. Een persoonlijk klein irritatiepunt is dat de kikker zich traag voortbeweegt. Je moet namelijk wachten totdat hij in de buurt is van Crisbell alvorens hij naar de toekomst of het verleden kan springen. Hierdoor sta je soms een paar seconden te wachten totdat de kikker het beeld weer binnen hopt en je weer verder kunt.
Wie op zoek is naar een JRPG op de PlayStation of de Nintendo Switch heeft keuze in overvloed. Cris Tales voegt hieraan iets nieuws toe met de manier waarop tijdreizen wordt gebruikt, het heeft een interessante wereld met dito personages en is in veel opzichten een ode aan oude JRPG’s. Het vertoont daardoor veel gelijkenissen met de JRPG’s van vroeger. Als jij net zoals ik hier geen problemen mee hebt en kan genieten van het verhaal en de interessante gebeurtenissen, dan is Cris Tales zeker een interessante titel om te gaan spelen.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.
9.9
8.5
563 
1)
16-08-2021 23:38
