Schijnbaar ben ik niet de enige met dit idee, want verscheidene ontwikkelaars hebben het al geprobeerd. Maar het is er nog niet één echt gelukt om een goede game neer te zetten, want allemaal struikelen ze over hetzelfde: de controls. Alles in een boxgame valt of staat met het feit of je bewegingen goed opgepikt worden. Het is dan ook fijn dat de makers van Don King Boxing het beter voor elkaar heeft gekregen dan menig ander ontwikkelaar.
Net als iedere bokser moet ook ik bij de boksbal beginnen waar de basisstoten uitgelegd worden. Beweeg je de nunchuck naar voren, dan stoot je met links. Beweeg je met je Wii-remote naar voren, lever je een stoot met je rechterhand af. Druk je daarbij respectievelijk Z of B bij in, en je geeft een stoot op het lichaam. Verder kan je uppercuts geven (remote of nunchuck omhoog bewegen), of natuurlijk een hoek (arm in een halve cirkelboog naar voren bewegen). Verder kan je blokken met de A-knop. Ook ontwijken is mogelijk met 2 snelle opeenvolgende tikjes met je nunchuck-pookje. Als je het goed doet, wordt nagenoeg iedere klap goed geregistreerd. Dus, nadat ik wat combinaties geoefend had met mijn trainer(die je oefeningen uitdeelt à la Wii Fit), vond ik wel dat ik klaar was voor het grotere werk.
Ik begon aan de carrière modus. Het verhaal wordt gepresenteerd aan de hand van een documentaire. Kosten nog moeite zijn gespaard, want enkele boxiconen vertellen met verbazing over hét nieuwe boxtalent: The Kid. Natuurlijk traint hij in een gym die al lang met de grond gelijk gemaakt had moeten worden en heeft zijn trainer toevallig nog een gunst tegoed van een vermaarde boks-promoter om The Kid tot legende te promoten. Meer cliché kan het niet, maar de manier waarop het verhaal gebracht wordt mag overtuigend genoemd worden. De interviews zijn namelijk niet met computeranimaties gemaakt maar zijn ‘in het echt’ opgenomen. Wel moet ik bij deze modus een kanttekening maken, je hebt de documentaire namelijk nogal snel afgewerkt. Als je een beetje doorgaat, kan je deze in minder dan 3 uur al hebben afgewerkt. Je kan dan natuurlijk nog wel losse wedstrijden spelen en trainen, maar dat is wel een hele schrale compensatie voor zo’n korte carrière.
Verder valt de presentatie van de game nogal tegen. De menu’s bestaan uit vierkante hokken met wat tekst erin met op de achtgrond een boksgevecht. Dit alles wordt begeleid door rapmuziek dat bij mij het bloed onder de nagels vandaan haalt. Ook de spelers zien er wat hoekig uit en ogen nogal log. Het dieptepunt van dit alles is echter het tenenkrommend slecht vormgegeven publiek. Iedere bezoeker voert continu dezelfde animatie(als je al van animatie mag spreken) uit en werkelijk iedere vorm van overtuigende aanmoediging ontbreekt.
Voor een ander minpunt ga ik mezelf quoten: “Als je het goed doet, wordt nagenoeg iedere klap goed geregistreerd.”. Dat woordje, nagenoeg, dat maakt eigenlijk dat de game toch niet een hele goede score binnenhaalt. Wanneer je namelijk net in een lekkere combo zit en er dan toch onverhoopt een beweging verkeerd wordt opgepikt zit je flink te balen. Het hoeft je niet altijd de wedstrijd te kosten, maar jammer is het wel. Want het gevoel dat een geslaagde combo je geeft, dat bevalt goed.
Maar, ondanks het feit dat je slagen nog wel eens verkeerd opgepikt kunnen worden en de presentatie wat karig is, deze game krijgt toch nog een goede voldoende. De combo’s die lukken geven je namelijk genoeg voldoening om de verkeerd opgepikte te compenseren. Verder is de documentaire een schot in de roos. Jammer van die carrière modus is dan weer dat deze van korte duur is. Al met al lijkt het een goed zoethoudertje voor Punch Out!, welke waarschijnlijk wel een topervaring neer gaat zetten. Maar toch, kudo’s voor 2K Games voor de poging!
Oordeel Don King Presents: Prizefighter (Wii)
- Graphics 60
- Gameplay 80
- Originality 70
- Sound 50
- Replay 60
- Eindcijfer 65