Waar de actie-RPG zich de laatste jaren flink doorontwikkeld heeft tot bijzondere titels als Mass Effect en Oblivion, grijpt Obsidian Entertainment met Dungeon Siege 3 terug naar de roots van het genre. Je bekijkt de actie van bovenaf en maakt ontelbare hordes vijanden met de grond gelijk. Dit betekent echter niet meteen dat Dungeon Siege 3 een achterhaalde titel is. Games als Torchlight en Diablo 3 laten zien dat dit traditionele genre nog steeds door vele gamers gewaardeerd wordt.
Een divers gezelchap
Het lineaire avontuur begint met het uitkiezen van een personage; zo kan je kiezen voor Lucas Montbarron, een ridder die voornamelijk close combat de strijd aangaat, Katarina, een meisje dat zowel een geweer als pistolen kan hanteren, de magier Reinhart, of Anjali, een meisje dat met een speer te werk gaat en kan veranderen in een vuurgeest die van ver vuurballen afschiet. De speelstijl van elk karakter verschilt flink, wat motiveert om de game meer dan eenmaal door te spelen. Het maakt voor het verhaal nauwelijks uit welk personage je kiest. Het is daarom aan te raden om iemand uit te zoeken die het beste bij jouw manier van spelen past.
De wereld van Dungeon Siege komt tot leven door de vele kleine details. Blaadjes dwarrelen naar beneden in de bossen, in het moeras bubbelt het water zachtjes omhoog en in de kerkers pruttelen fakkels zachtjes terwijl je in de diepte diverse lavastromen ziet samenkomen. Hoogstandje is de mechanische stad Stonebridge waar indrukwekkende bouwwerken op de pleinen staan opgesteld, al moet er wel bij gezegd worden dat als je van dichtbij kijkt de graphics een tikkeltje gedateerd blijken.
De overgang van stad naar kerker of bos vindt allemaal plaats zonder enige laadtijden wat een compliment waard is. Ook de muziek past goed bij elke omgeving en is van hoge kwaliteit.
Het enige element dat je uit de fantasiewereld haalt zijn de bewoners. Door hun fletse overkomen en complete gebrek aan emoties heb je soms het gevoel alsof je tegen een marionet staat te praten. Gelukkig wordt je door de prima voice-acting toch langzaam weer terug het avontuur in gezogen.
Gedurende het avontuur zijn er naast de hoofdverhaallijn ook allerlei zijmissies uit te voeren. Praten met mensen doe je, net als bij Mass Effect, via een viertaksysteem. Hierbij kun je telkens uit vier mogelijkheden kiezen wat je iemand gaat vragen. Je kunt zo zelf bepalen of je dieper op materie in wilt gaan of niet. Een enkele keer hebben de keuzes die je maakt invloed op het uiteindelijke verloop van het verhaal. Al zijn deze momenten veels te schaars, het zet je zo nu en dan goed aan het denken.
Heerlijk combat-systeem
De mêlee-combat tijdens de veldslagen zit goed in elkaar. Elk karakter heeft twee gevechtshoudingen, zo kan Lucas met zwaard en schild vechten wat vooral handig is bij baasgevechten, of met alleen met een groot zwaard wanneer bijvoorbeeld meerdere kleine vijanden je belagen. Wisselen tussen deze houdingen gebeurt met een simpele druk op de knop, zo kun je gemakkelijk de gevechtshouding aannemen die bij het beste past bij de situatie.
Naast de mêlee-combat heb je ook magische aanvallen die je kunt gebruiken en om de zoveel tijd heb je de beschikking tot een soort superaanval. Wanneer je levensbalk bijna leeg is, kun je je met een paar ontwijkmanoeuvres snel ontdoen van het gevecht om jezelf te genezen. Ga je onverhoopt toch dood, dan kan je metgezel je weer tot leven wekken. Het werkt allemaal enorm vloeiend en vanzelfsprekend.
Aan het aloude kerkerkruiper concept zijn verder een paar vernieuwende elementen toegevoegd. Zo zijn de health en mana potions verleden tijd. Elk karakter heeft nu een magische spreuk die hem of haar kan genezen. Deze gebruikt geen mana en is altijd te gebruiken. De overige magische spreuken vereisen wel mana, maar de mana balk vul je niet op met drankjes, maar door vijanden met normale aanvallen aan te vallen. Geen gezeul dus meer met honderden potions. Wapens en uitrusting kan je nu direct vanuit je inventaris kunt verkopen waardoor deze nooit meer vol komt te zitten, wat een hoop frustratie scheelt.
Pimpen met je unieke items gaat niet.
Één van de belangrijkste aspecten van dit soort games is dat je aan anderen kunt laten zien wat voor bijzondere uitrustingen je allemaal hebt gevonden. Hier in stelt Dungeon Siege 3 teleur. Ten eerste werkt het online gedeelte simpelweg bagger. Er is een coöperatieve modus aanwezig die de mogelijkheid biedt om met zijn vieren te spelen, maar je kunt je eigen personages niet meenemen naar zijn spel, je kunt alleen spelen met de karakters die de host zelf al in zijn party heeft zitten. Dit is een keuze die ik niet begrijp, aangezien je in dit soort games juist wilt kunnen opscheppen over je nieuwe “Stormdragon of the Hammerfolds sword +4”. Daarnaast kun je dus ook geen uitrusting met elkaar ruilen, erg jammer.
Het tweede aspect wat afdoet aan het plezier is het feit dat de honderden uitrustingen die je vindt visueel niet zoveel van elkaar verschillen. Zelfs unieke of hele zeldzame uitrustingen zien er niet anders uit. Alleen bijzondere wapens vallen wel op als ze zeldzaam zijn.
Een ander element wat tegenvalt, is de ontwikkeling van je karakter. Je hebt namelijk nooit echt het gevoel dat je sterker wordt. Bij elk niveau dat je stijgt, kun je punten toekennen aan je passieve vaardigheden. Denk hierbij aan 10% extra kans op critical hits of 4% extra geld wanneer je iets verkoopt. Het is leuk bedacht, maar tijdens het spelen merk je er weinig van.
Waar voor je geld?
Er zijn beter games te krijgen voor 60 euro, denk hier bij aan titels als Oblivion, Mass Effect en Dragon Age. Toch brengt Dungeon Siege 3 wel dat oude vertrouwde kerkerkruipergevoel terug dat je bij bovengenoemde games niet zo snel zal voelen. Dungeon Siege 3 schiet wel op enkele belangrijke fronten tekort: met name voor kerkerkruipers is het vandaag de dag een must dat je samen ten strijde kunt trekken. Ook het lootsysteem kent zijn gebreken. Vind je dit niet erg, dan biedt Dungeon Siege 3 flink wat mogelijkheden. De combat zit briljant in elkaar en de omgevingen zijn prachtig divers. Daarnaast komt Dungeon Siege 3 natuurlijk op een perfect moment uit: nu Diablo 3 nog even op zich laat wachten is dit een prima opwarmertje voor wat komen gaat. Verwacht echter geen diepgaande upgrade-taferelen met runes en skilltrees, op dat vlak is Dungeon Siege 3 lekker simpel en hoef je zelden diep na te denken over wat je gaat doen, wat eigenlijk ook wel eens lekker is. Houd je van dit genre, dan is het zeker aan te raden om de demo eens uit te proberen, deze laat goed zien wat je kunt verwachten.
Deze review is geschreven door Yorn Soeteman.
Oordeel Dungeon Siege III (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay 80
- Originality
65 - Sound 85
- Replay 75
- Eindcijfer 75
9.9
419 )
13-07-2011 22:53
3)
28-07-2011 15:22
