Left 4 Monster
Turtle Rock zullen de meeste mensen kennen van het superbe Left 4 Dead (L4D). Lang daarvoor waren de heren al bezig met het modden van FPS games, waardoor ook titels als Counter Strike en Half-Life op hun CV staan. L4D introduceerde een nieuw aspect in het FPS: de zogenaamde asymmetrische shooter. In een asymmetrische shooter is het mogelijk om de ongelijke strijd aan te gaan in versus en co-op gameplay. In L4D was dat de strijd tussen vier menselijke spelers en eentje die een zombie bestuurde. Evolve tilt die oneerlijke strijd op en maakt de enkele speler een stuk sterker. In Evolve neemt de eenzame speler namelijk de rol van een groot, evoluerend monster op zich. Aan de vier menselijke spelers dus, om Darwin’s ‘survival of the fittest’ zo snel mogelijk in hun voordeel te beslissen. Een geweldig concept, waar ik erg veel zin in had.
Online only
Evolve begint met een korte introductie die eigenlijk het hele verhaal vertelt: vier mensen jagen op een monster. Verder is er geen verhaal, behalve een achtergrond (monsters op een planeet) en de korte onsamenhangende teksten die de karakters onderling gedurende de gameplay met elkaar wisselen. Hierdoor is de game in principe een online-only titel, vergelijkbaar met Titanfall. Offline solo is een optie; hierin bestuur jij een rol naar keuze en neemt de computer alle andere rollen op zijn conto, maar dat is ongeveer net zo interessant als cement zien drogen. Dat is grotendeels te wijten aan de slechte AI en het gebrek aan spanning dat met zich meebrengt. Op onlinegebied is Evolve echter technisch slim. Het opbouwen van teams gebeurt op basis van voorkeuren. Zo kun je alle vijf rollen in volgorde plaatsten, en zal de computer op basis van alle voorkeuren van de spelers met een teamverdeling komen die iedereen zou moeten liggen. Dit was vaak het geval, en mijn vrees dat matchmaking hieronder zou lijden bleek ongegrond.
To hunt or be hunted
Voordat het team is opgebouwd, wordt gekozen voor een scenario waarin de strijd gaat plaatsvinden. Evolve kent vier modi die weinig van elkaar verschillen. Zo is daar bijvoorbeeld ’Nest’, waarbij de jagers zes eieren dienen vernietigen voordat deze eieren extra monsters voortbrengen. Of gewoon ‘Hunt’, waarbij de jagers het monster dienen te verslaan en vice versa. Het doden van het monster of alle vier de jagers is trouwens altijd het einde van de ronde. Wanneer een team is opgebouwd, krijgt het monster een kleine voorsprong. Doel van het monster is om kleine wezens te verslaan en te verorberen. Hierdoor krijgt het ervaringspunten, welke het kunnen laten evolueren. Dit kan twee keer, totdat het monster level drie is. Denk aan Charmander, Charmeleon, Charizard. Aan de jagers om dit voorkomen. Helaas worden de jagers behoorlijk geholpen; opvliegende vogels en voetsporen verraden de positie van het monster. Wat ook niet helpt, is dat de opvliegende vogels met een grote rode cirkel op het beeld worden getoond aan de jagers en de voetsporen als een lichtgevend blauw pad. Desondanks is met een vol team jagers en een sterke speler als monster de game erg leuk en vullen de jagers elkaar aan. Een team bestaat altijd uit vier rollen: twee ondersteunende (Medic, Support) en de aanvallers (Assault en Tracker). Helaas bestaat het internet niet enkel uit welwillend en meedenkend volk. In veel van mijn games vergaten mijn medespelers hun rol en greep iedereen naar zijn wapen om lukraak te schieten op het monster.
Eat, sleep, kill, repeat
Evolve biedt een leuk opzet voor de genoemde modi. Je speelt als team een aantal modi achter elkaar, welke vervolgens effect hebben op elkaar. Wint het monster bijvoorbeeld een ‘Rescue’-missie, dan krijgen de jagers in de volgende missie hulp van de AI in de vorm van NPC’s. Andersom kan een missie ervoor zorgen dat het monster gesteund wordt door NPC-monstertjes. In theorie levert die een schier eindeloze combinatie van multiplayermogelijkheden op, geen enkele game hoeft hetzelfde te zijn. Na één campaign had ik echter wel al het gevoel alles gezien te hebben en voelde de volgende potjes toch als meer van hetzelfde. De omstandigheden waren anders en ook verschilden de personages, maar de ervaring was niet onderscheidend genoeg. Hierdoor had ik na de campaign al het gevoel veel gezien en gespeeld hebben. Wat dan rest is grinden voor meerdere karakters (binnen de vier rollen), custom opties voor je karakters (skins) en voor je monster deel je ervaringspunten toe aan de vier verschillende aanvallen.
Waar voor je geld?
Na één campaign van ongeveer anderhalf uur had ik voor mijn gevoel al veel gezien en ervaren. De progressie van mijn favoriete karakter was niet ver genoeg gevorderd voor enige keuze, omdat ik een aantal potjes had gespeeld met een minder favoriet figuur. Ook loopt de progressie scheef, want na een paar rondjes had ik mijn ondersteunde vaardigheid al geleveld, maar was het doen van schade hierdoor achtergebleven. Om een hoger level te bereiken, restte mij vooral om ook een online aso te worden, mijn team in de steek te laten en enkel mijn geweer te legen op het monster. Ineens snapte ik mijn eerdere ervaringen met losgeslagen teamgenoten een stuk beter. Wat Evolve verder ook geen goed doet, is de zeer grote hoeveelheid DLC. Vanaf dag één staat de winkel van Evolve al vol met ongeveer €70 aan skins. Deze zijn niet vrij te spelen. In een game waarin weinig kan worden veranderd aan het spelverloop (vaste rollen, beperkte personages), zijn skins van groot belang om in eigenheid van je karakter te voorzien. Ervoor betalen gaat mij, en hopelijk velen van jullie, te ver. Als laatste punt van kritiek is Evolve niet spannend, soms is het zelfs tegen het karikaturale aan. Met onbekenden achter elkaar aanrennen, de grote rode cirkels in het beeld achterna, om maar zo snel mogelijk het monster te vinden; het moet van een afstandje iets koddigs hebben gehad voor een eventuele neutrale toeschouwer. Door de hulp van de computer in de vorm van de blauwe sporen en rode cirkels is het daadwerkelijk jagen niet moeilijk gemaakt, en ligt de focus op het onvermijdelijk vuurgevecht tussen de asymmetrische teams.
Conclusie
Dat het onderstaande eindcijfer gemiddeld hoger had moeten uitvallen, komt door de originaliteit. Hecht je hier zoals ik minder waarde aan, dan verwacht je gewoon dat een game leuk is. Typerend voor het gevoel dat ik over hield aan het spelen van Evolve was dat de potjes enerverend, spannend en uitdagend waren als het ging zoals bedoeld was: met een actief en samenwerkend team. Zo niet, dan verliep de strijd slap, ongeïnspireerd en saai. Voorbeelden hiervan waren potjes met de AI als spelers of monster, slechte monsterspelers (zoals ikzelf vaak ook was) en niet meespelende of meewerkende jagers. Ik vind grinden niet erg, als ik dan maar wel het gevoel heb dat ik iets opbouw voor mezelf. In Evolve mis ik echter dat gevoel van iets opbouwen en jezelf een karakter eigen maken, niet in de minste mate omdat veel inhoud van de game achter een betaalmuur ligt. Koop Evolve alleen als je online kan/wilt spelen en het liefst ook als je vriendenlijst Evolve ook veel en graag speelt. Ik hoop vurig dat Turtle Rock met dit concept doorzet. Evolve 2 mag van mij minder origineel zijn, als het de gameplay maar ten goede komt.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop
Oordeel Evolve (XboxOne)
- Graphics 75
- Gameplay 60
- Originality 90
- Sound 70
- Replay 65
- Eindcijfer 63