Superschurk met een parttime job
Pagan Min is een meedogenloos persoon die een marteling niet snel uit de weg gaat. Zo schiet die zonder pardon zijn eigen mensen neer wanneer die iets doen wat hem niet aanstaat. Ook je gids moet er bij het ontbijt aan geloven en eindigt, al schreeuwend voor hulp, met een vork in de rug. Hoe gruwelijk ook, het gaat niet gepaard zonder de nodige humor. Het is uiteindelijk jouw taak om te ontsnappen uit het keizerlijke paleis en al gauw sluit je je aan bij The Golden Path, een rebellenleger dat zich verzet tegen de macht van Pagan Min. De toon is direct gezet, het is dan ook jammer dat FC4 niet consistent is in zijn kwaliteit. Na de introductie verdwijnt deze geniale superschurk met zijn fraaie taferelen namelijk voor een lange tijd van het strijdtoneel.
Wanneer je uiteindelijk zelf voet mag zetten in de wereld van Kyrat is het genieten geblazen. Al was Assassin’s Creed: Unity echt gebouwd voor de nieuwe consoles, is de wereld van FC4 echt adembenemend mooi. Langzaam begint de kracht van de nieuwe generatie consoles zich steeds duidelijker te tonen. De wereld van Kyrat is fantastisch met zijn mooie vergezichten, zijn levende flora en fauna en de kuddes aan dieren die zich begeven in de bergen en dalen. Wanneer je geen zin hebt om het verhaal te volgen, is Kyrat een ware ontdekkingsreis waar je kunt gaan en staan waar je wilt en er is overal wel iets te doen of te vinden. Van scheepswrakken onderwater, tot geheime locaties in de hoogste bergen van Kyrat. Je bent zo een paar uur verder.
Speelplezier doet de tijd voorbijglippen
Daarnaast is er sowieso genoeg te doen. Wanneer je de kaart opent zijn er bergen ikoontjes te vinden die allemaal de nodige taken aangeven en de meeste hiervan zijn ook echt leuk om uit te voeren. Zo kun je bijvoorbeeld outposts overnemen. Wanneer je dit succesvol doet krijg je een nieuw fast travel-punt erbij. Je kunt er voor kiezen om dit sluipend te doen met verrekijker, pijl en boog en een mes, of je kunt gebruikmaken van elementen in de outpost zelf. Zo probeerde ik een bewaker neer te schieten met mijn boog. Ik miste hem echter net waardoor de pijl een kooi raakte met een lynx erin. De kooi brak open en de lynx viel vervolgens de bewakers aan, wow. Helaas gaat het sluipwerk wel vaker mis dan je zou willen, wat voor de nodige trial and error zorgt, want als ze je eenmaal hebben gezien wordt versterking opgeroepen en breekt de hel los. Je kunt er overigens ook voor kiezen, als er eentje in de buurt is, op een olifant te springen en het kamp binnen te denderen. Het heeft nog nooit zo goed gevoeld om de nodige soldaten de lucht in te slingeren en auto’s omver te zwiepen. Een andere mogelijkheid is om aas het kamp in te gooien. De kans bestaat dan dat er een beer of lynx of andere gevaarlijke vleeseter op af komt die uiteindelijk paniek in de outpost veroorzaakt. Houd er alleen wel rekening mee dat als er geen vijandige hapjes meer over zijn, de beer zich vervolgens op jou zal richten. Het toont hoeveel mogelijkheden er zijn om een bepaalde situatie aan te pakken. Bovendien, lukt het je een outpost te veroveren, dan komen er vaak weer nieuwe opdrachten in het gebied bij. Outposts zijn leuk om te capturen, alleen soms moet je er ook voor zorgen dat ze niet teruggepakt worden. Dit is een logisch scenario. Het is alleen beetje vreemd dat wanneer je net een outpost hebt bevrijd, je direct wanneer je wegloopt al een bericht krijgt dat de outpost wordt aangevallen. Dat wordt naarmate het vaker gebeurt een tikkeltje irritant.
Naast de outposts kun je gijzelaars redden, konvooien onderscheppen en natuurlijk de verhaalmissies volgen. En dan heb je nog de karma events die willekeurig in de wereld plaatsvinden, deze zijn vooral leuk omdat die de nodige afwisseling bieden.
Tevens als je de nodige ‘Bell towers’ beklimt, kun je een nieuw stukje van de kaart van de nodige mist ontdoen, waardoor er nog meer activiteiten beschikbaar komen. Tevens is het ook goed om de nodige beesten te ontdoen van hun vel en bloemen te plukken om genezingsspuiten te kunnen maken en je accessoires te kunnen uitbreiden. Zo kun je hele mooie wapens kopen, maar daar heb je geld voor nodig. Je buidel heeft in het begin echter een beperkte inhoud, dus om meer cash mee te kunnen slepen zal je die moeten uitbreiden, wat vervolgens weer kan met de nodige dierenhuiden. Zo blijf je getriggerd om door te spelen om al die fijne goodies vrij te spelen.
Wel is het duidelijk dat Ubisoft leentjebuur heeft gepleegd bij enkele andere van zijn franchises. Zo is het villen van dieren, wat ook al in Far Cry 3 zat, afkomstig uit Assassin’s Creed III, je moet propagandaposters van de muur trekken (AC2) en ook de Bell Towers om de mist op de kaart op te heffen doet denken aan het beklimmen van torens in de AC-serie (al moet er wel bij gezegd worden dat dit een stuk uitdagender is uitgewerkt in FC4).
Samen het avontuur aangaan
Alleen is ook maar zo alleen, daarom is het helemaal cool dat je FC4 met een maatje co-op door kan spelen. Het wordt echt een beetje Bonnie & Clyde die samen door Kyrat trekken. Samen al vliegend met je wingsuit over de bomen van Kyrat, outposts overnemend en hordes wolven overlevend. Wanneer je een maatje hebt die de game ook heeft, is het dan ook zeker aan te raden om samen de wereld te ontdekken. Daarnaast is er ook een multiplayer mode die een beetje doet denken aan Splinter Cell. In de basis komt het erop neer dat een groep speelt als jagers, bewapend met pijl en boog en de mogelijkheid om onzichtbaar te worden en olifanten te bestijgen. De andere groep kan voertuigen gebruiken en heeft toegang tot het gehele wapenarsenaal. Het werkt allemaal prima, maar de kern zit hem in het singleplayer gedeelte.
Is FC4 dan zo verslavend, zo mooi en zo vermakelijk dat er helemaal niets mis mee is? Nee, dat is helaas niet het geval. Het grootste probleem dat ik met FC4 had is het insta-stealth faal die ik tegenkwam, wat erop neerkomt dat elke keer dat je al sluipend probeert een missie af te ronden, er 9 van de 10 keer wel iets mis gaat waardoor uiteindelijk de gehele missie/ outpost capture/ gijzelmissie mislukt. Verder zitten deze trial and errorsituaties ook in sommige verhalende missies waarbij het soms meer lijkt aan te komen op goed geluk aan komt dan echte vaardigheden. Een andere frustratiepuntje zit hem in het kapmes. Het lijkt alsof de slagen niet altijd even goed worden geregistreerd waardoor je een beetje in het wilde weg lijkt te staan zwaaien. Dit terwijl je recht voor je tegenstander staat. Hierdoor lijkt het kapmes zijn functie een beetje te verliezen, want wanneer je mist schiet de tegenstander vol raak. Deze frustraties haalden mij een beetje uit de game. Ook jammer is het verhaal zelf, dat weliswaar sterk begint, met mooie scenes en een goed neergezette superschurk, maar vervolgens moet je het een groot deel van de game doen met radioboodschappen en de wat anoniemere Golden Pathleiders die het niet met elkaar kunnen vinden. Al met al zijn dit kleine zaken die Far Cry 4 van een net wat hoger cijfer afhouden.
Waar voor je geld?
Deze frustraties aan de kant gezet, is Far Cry 4 in ieder geval een fantastische game die voortborduurt op de weg die Far Cry 3 is ingeslagen. Far Cry 4 is wel een stuk beter dan zijn voorganger en grafisch is het allemaal een waar genot. Ook is het goed om te weten dat ik verder eigenlijk geen enkele bug ben tegengekomen, wat vreemd genoeg tegenwoordig een bijzonderheid lijkt te worden. De wereld is geweldig om in te vertoeven en de vrijheid die je hebt om te gaan en staan waar je wilt maken het dat je zo een paar uur verder bent. Het meeste punten levert FC4 echter in door het toch uiteindelijke wat zwakke verhaal dat gepaard gaat met sommige sterke missies, die afgewisseld worden met de nodige frustrerende varianten. Dat neemt niet weg dat een ticket boeken naar Kyrat zeker een feestje op zal gaan leveren. De uitgestrekte bossen en gebergten bieden een ware ontdekkingsreis die je zeker tot het nieuwe jaar zoet zullen kunnen houden.
Oordeel Far Cry 4 (XboxOne)
- Graphics 90
- Gameplay 85
- Originality 75
- Sound 80
- Replay 90
- Eindcijfer 85