Het is weer aardig wat jaartjes terug sinds het laaste echte Final Fantasy spel uitkwam. Deeltje X-2 is naar mijn mening een spinoff barbi verkleed game die meer thuis past op een plank met EA games (al is dit lang niet iedereen zijn mening) en Final Fantasy XI was een mmorpg. Die valt dus ook af voor een hoop gamers die niet van het genre houden of geen creditcard bezitten.
In deze preview zal ik het hebben over de Amerikaanse versie die vrijwel identiek zal zijn aan de Europese release die wij naar verwachting zomer 2007 mogen verwachten. Na deze review laat ik jullie voor jezelf beslissen of het het wachten waard was of niet.
Het verhaal:
Het verhaal speelt zich af in Ivalice, ( jawel net als Final Fantasy Tactics Advance ) een soort middeleeuws wereldje met geavanceerde machines/airships.
Het spel begint zoals het in Final Fantasy games de gewoonte is: met een heel mooi introfilmpje, daarin zien wij de bruiloft van princess Ashe met haar verloofde de kroonprins van Nabudis. Kort daarna komt het nieuws binnen dat Nabudis aangevallen is door the empire waarop men besluit zichzelf te fortificeren in Nalbina fortress. Gevolgd door hoe the empire Dalmasca’s Nalbina fortress aanvalt met toch wel het beste airship battle filmpje tot nu toe.
Na de tutorial die ik niet ga uitleggen in verband met plot spoilers begint het spel met Vaan die wat ratten naar de eeuwige jachtvelden helpt. Daarna komen wat simpele missies om je wegwijs te maken in het spel totdat je je samen met Ashe aansluit bij het verzet. In de loop van het verhaal verzamelt zich een gevarieerde groep van personages rondom Ashe en Vaan waaronder Fran. Dat is een character die het beste te omschrijven valt als een playboy bunny ;) met zijn allen strijden ze tegen the empire.
Het is echter welzo dat sommige characters vrijwel geen verhaal hebben en slechts “just along for the ride” zijn, waardoor er niet echt een band met het character gemaakt wordt. Een goed voorbeeld hiervan is het “hoofdpersonage” Vaan. Hij heeft in heel het spel een script van 2 A4 tjes en loopt samen met Penelo min of meer doelloos met de groep van Ashe mee wat weer een minpunt aan het verhaal is.
Wat is er nieuw?:
Final Fantasy XII brengt een hoop nieuwe dingen met zich mee maar de drie meest opvallende zijn toch wel het License systeem, Gambits en het verdwijnen van de random encounters.
Het license systeem:
Het license systeem is Final Fantasy XII’s versie van de sphere grid en werkt eigenlijk best simpel. In ieder gevecht verdient men naast EXP ook LP ( License Points ): 1 punt voor slappe vijanden, 2 voor de sterkere en meer voor bazen. Met deze license points gebeurt vrijwel alle development van je characters.
Dit is zowel een pluspunt als een minpunt omdat je nu ieder character kan aanpassen zoals je wilt, maar dat ook meteen het orginele van alle characters wegneemt. Iedereen kan bijvoorbeeld een mage of een summoner zijn, dus je party bestaat simpelweg uit de drie ventjes die jij het leukst vindt. Dit neemt natuurlijk een deel van de strategie van de vorige Final Fantasy delen weg.
Gambits:
Gambits zijn een onderdeel van het nieuwe gevechtsysteem van Final Fantasy XII, die meer doet denken aan Final Fantasy XI dan aan alle voorgaande delen. Je hoeft niet meer iedere ronde het aanval commando te geven, je hoeft slechts een keer attack te kiezen en dan blijft je ventje aanvallen tot 1 van de 2 het loodje legt.
Maar wat doet een gambit nu precies? Een gambit is een macro die automatisch een bepaalde handeling verricht mits er aan de eisen voldaan wordt. Zo kan er bijvoorbeeld ingesteld worden dat wanneer een ally zijn hp onder de 40% komt er automatisch een potion gebruikt wordt, of in geval van poison automatisch Poisona of Ensuna gebruikt wordt.
Opzich een zeer mooie toevoeging aan het gevecht systeem maar tegelijk ook een minpunt. Je kan je characters automatisch de dichtstbijzijnde vijand laten aanvallen en automatisch laten healen waardoor je je characters op een bepaalde lokatie kan laten staan, de game een tijd met rust laten en vervolgens twee levels hoger zijn als je terugkomt.
Grafisch is het spel uiteraard net als alle voorgangers weer geweldig, men weet echt het uiterste uit de Playstation 2 te halen. Ook lopen overal door de steden en in de shops lopen mensen rond om je tips te geven of hun zegje te doen.
Een klein persoonlijk mispuntje vind ik het feit dat de gezichten eruitzien alsof ze met verf geschilderd zijn wat af en toe een beetje vreemd overkomt.
Muziek:
De main theme is afkomstig van Nobuo Uematsu en de rest van Hitoshi Sakimoto, bekend van ondermeer Ogre Battle, Tactics Ogre, Final Fantasy Tactics, Vagrant Story, Breath of Fire, Gradius en vele andere toptitels.
De muziek past altijd goed bij de sfeer van de steden en omgeving en uiteraard bevat het spel weer zijn eigen versie van de chocobo theme en victory theme waardoor het geheel weer een genot voor de oren is.
Herspeelbaarheid:
De herspeelbaarheid is toch wel een minpuntje in dit deel. Waar in Final Fantasy X onder andere de Al Bhed primers nog replay value boden door extra conversaties en info vrij te geven heb je het in Final Fantasy XII na de eerste playtrough wel gehad.
Een jammer puntje van het spel is dat het hoofdverhaal slechts 30 uur in beslag neemt. Als je alles wil zien, moet je er nog zo’n 30 uur in stoppen. Die zijn echter voornamelijk nodig om te levelen zodat je de sidequests kan halen.
Optionele sidequests bestaan uit het jagen op zeldzame monsters die alleen verschijnen als aan speciale voorwaarden wordt voldaan tot vissen en het jagen op marks. Dit zijn speciale monsters, te vergelijken met het niveau van bazen voor beloningen variërend van geld tot voorwerpen die je anders niet zou kunnen krijgen. Tevens zijn er ook nog de optionele Espers (5 van de 13 krijg je automatisch in de loop van het verhaal ) te vinden.
Door de vele optionele extras / sidequests krijgt het spel echter nog een 7 als replay cijfer.
Vrijheid?
Wat jammer is in de laatste delen van Final Fantasy is het gebrek aan vrijheid. Hoewel het landschap van Final Fantasy XII groter is dan alle voorgaande delen en meer richting het formaat van een MMORPG gaat, gebeurt het vaak genoeg dat je een bepaald gebied niet in kan omdat je eerst een speciaal event moet vervullen. Een andere beperking is ook het airship wat men aan het eind van het spel tot zijn beschikking krijgt wat slechts op een paar plekken kan docken en niet vrij kan rondvliegen net als in deel X.
Eindoordeel:
Laat ik eerlijk zijn: deze Final Fantasy heeft wat minpunten. Het gevechtsysteem is wat minder strategisch, de characters hebben soms een te kleine rol in het verhaal en de replay value is wat minder groot dan in de andere delen. Toch blijft het een echte Final Fantasy game en is verplichte kost voor elke gamer die van RPG’s houdt.
Oordeel Final Fantasy XII (PS2)
- Graphics
95 - Gameplay
85 - Originality
- Sound 95
- Replay 70
- Eindcijfer 86
444 )
09-12-2006 14:18
511)
09-12-2006 14:46
