Om misverstanden uit de weg te gaan moet ik eventjes wat zeggen. Namelijk dat de Sacred Stones helemaal los staat van het eerste deel. Dit komt door een nieuw verhaal, allemaal nieuwe personages en een andere wereld. Je hoeft dus niet het eerste deel gespeeld te hebben om het tweede deel te begrijpen. Nu dat misverstand uit de weg is geruimd ga ik verder met het verhaal. In dit deel speel je met de bloedmooie prinses Eirika en haar heldhaftige broer Ephraim. Op een dag wordt hun koninkrijk geheel onverwachts aangevallen door een buurland waarmee ze altijd een vriendelijke relatie hebben gehad. Waarom hun koninkrijk wordt aangevallen is daarom ook geheel onduidelijk. Als er later ook nog overal legendarische duistere wezens verschijnen weten Eirika en Ephraim dat er iets goed mis is. Ze gaan samen op reis om de wereld te redden. Het verhaal is net zoals in het vorige deel: interessant en vermakelijk om te volgen. Af en toe zijn er iets teveel dialogen, maar dat moet je maar voor lief nemen. Boeit het verhaal en de dialogen jou niet, dan heb je altijd nog de mogelijkheid om die weg te klikken.
Voordat ik verder ga met mijn review wil ik eerst wat dieper ingaan op de gameplay van Fire Emblem in het algemeen. Ken je de serie al en weet je hoe het werkt, dan kun je de eerstvolgende drie alinea’s overslaan. Vanaf daar ga ik weer verder met Fire Emblem: The Sacred Stones.
Fire Emblem speelt zich af in de tijd van legendes, magie, krijgers, ridders en goden. In elk deel ga je weer met een selectief groeiend groepje op pad. Samen met dit groepje betreed je vijandelijke gebieden waar je moet vechten. Dit doe je door jouw units een paar vakjes te verplaatsen en ze dan vervolgens enkele acties te laten ondernemen. Als jij al je units orders hebt gegeven is je tegenstander aan de beurt. Als jij je aan de gegeven missie houdt tijdens het gevecht kom je een chapter verder. Dit gaat dan door totdat je de game hebt uitgespeeld. Dit klinkt dus bijna hetzelfde als Advance Wars, maar dat is het niet. Fire Emblem bevat namelijk unieke eigenschappen die Advance Wars niet heeft.
In tegenstelling tot Advance Wars gebruik je jouw units niet als kanonnenvoer. In Fire Emblem kun je namelijk niet oneindig units krijgen, maar is elke unit uniek en kostbaar. Elk personage heeft een ander achtergrondverhaal en redenen waarom hij/zij met jouw groepje meereist. Omdat die personages tijdens de reis zo uitgediept worden ga jij aan ze hechten. Geloof me, als ik zeg dat de dood van een personage ongelooflijk frustrerend kan zijn. Vloekende woorden zul je gebruiken als iemand van jouw team voor de vierde keer achtereenvolgens sterft. Als een personage sterft is het namelijk vervelend om verschillende redenen. Je krijgt het gestorven personage namelijk de hele game niet meer terug. Gevolg hiervan is dat je zijn/haar vechterskwaliteiten niet meer kan gebruiken en je weet ook niet in hoeverre het personage nog een verdere rol had kunnen spelen in toekomstige gebeurtenissen. Sommige veldslagen duren wel een uur en als een belangrijk personage van jou sterft na een uur spelen zit jij jezelf toch echt af te vragen wat je nu moet doen. Verder spelen of de hele chapter herstarten?. Als echter één van je lords (hoofdpersonages) sterft is het meteen Game Over! Dit klinkt allemaal aardig frustrerend, maar het valt op zich wel mee. De Fire Emblem games blijven namelijk een onbeschrijfbare aantrekkingkracht hebben die ervoor zorgen dat je het maar al te graag opnieuw wilt proberen.
In elke Fire Emblem game krijg je een grote selectie aan characters. Uiteindelijk zul je maar een klein deel van die characters gebruiken. Er is namelijk een RPG-element in de games verwerkt die ervoor zorgt dat bij elk gevecht je gebruikte unit experience points ontvangt waardoor dat personage weer sterker wordt. Bij elk chapter krijg je van tevoren te zien hoeveel units je maximaal mag meenemen. Zo zul je elk chapter weer dezelfde units gebruiken omdat zij inmiddels een grotere ervaring hebben opgebouwd. Je wilt natuurlijk wel ervaren units bij je hebben als het moeilijker wordt gedurende het spel.
Ok, nu ik de ‘basis’ van Fire Emblem heb uitgelegd is het weer tijd om verder te gaan met Fire Emblem: The Sacred Stones. Hier komt 'ie.
Wat deze Fire Emblem titel zo leuk maakt is de manier waarop jij jouw eigen team kan samenstellen. In het vorige deel kon jij jouw units laten ‘evolueren’(eventjes wat Pokémon termen gebruiken) wanneer ze een bepaald level bereikt hadden. Nu kan dat weer, maar nu kun je tenminste zelf kiezen waarin jij ze laat evolueren. Zo kun je bijvoorbeeld een Knight laten evolueren in een General of een Great Knight. Kies je voor de General, dan is zijn defense en strength hoog, maar zijn speed daarentegen weer erg laag. Kies je voor de Great Knight, dan is zijn snelheid weer hoger, maar is zijn defense weer wat lager. Zo heeft elke ‘evolutie’ weer zijn voor en nadelen. Helemaal leuk is, is dat je dit deel ook een soort van ‘pre-evoluties’ tegenkomt. Een soort van beginner in het vak. Zo heb je een magische rookie met de titel “Pupil” die je uiteindelijk wel in vier verschillende magische grootheden kan laten evolueren. Het op deze manier uitbouwen van je eigen team is nu dus een stuk uitgebreider en dat maakt deze Fire Emblem titel zo tof.
Wat ook zo anders is aan The Sacred Stones is dat je ditmaal een overzichtsmap hebt van het hele continent. Na elk chapter sta je weer op die kaart en is het de bedoeling dat je weer naar de volgende chapter gaat. Wat je ook kan doen is jouw units trainen door eerder bezochte locaties nog eens te bezoeken. Ook heb je twee aparte levels in het spel die niks met het verhaal te maken hebben, maar waar je wel je units kan trainen.
Jullie willen nu wel weten of The Sacred Stones net zo goed is als zijn voorganger, toch? Het antwoord daarop is nee. Het vorige deel was stukken leuker. Dit komt mede door het levensduur van het spel. The Sacred Stones is namelijk een stuk korter dan zijn voorganger omdat het spel minder chapters en subchapters heeft. Hoeveel chapters het spel heeft ga ik niet verklappen, maar ik zeg wel dat er dit keer maar slechts één subchapter beschikbaar is, terwijl het vorige deel er zo’n stuk of negen had. Wat wel weer leuk is, is dat je op een gegeven moment moet kiezen of je het verhaal van Eirika of Ephraim wilt volgen. Het aantal chapters, en dus ook de levensduur neemt hierdoor, wel wat toe, maar vergeleken bij het vorige deel is het nog steeds erg weinig.
Nu ik toch bezig ben met zeiken, kan ik nog wel eventjes door. Eerst maar eens over de vijanden, die zijn een stuk saaier geworden. Je hebt namelijk naast de menselijke vijanden ook de monsterlijke vijanden. Denk maar aan zombies en skeletten. In vele chapters moet je tegen deze wezens vechten en dat is dus erg saai. Ze leveren namelijk weinig experience points op en ze hebben ook nog crappy en slome animaties. Meestal komen ze ook nog in gigantische aantallen wat helemaal de vaart uit de game haalt. Nee, ik vecht toch liever tegen tegenstanders van vlees en bloed. Mijn laatste punt van kritiek is het trainen. Zoals ik al eerder zei kun je dus jouw units trainen op bepaalde plekken. Dit had van mij niet gehoeven. Door al dat trainen kun je namelijk jouw units zo ontzettend sterk maken dat strategie in de komende chapters niet meer nodig zal zijn. Je kan je units dan als een kip zonder kop wel ergens neerzetten, want doodgaan doen ze dan toch niet. Dit maakt het spel stukken minder spannend en uitdagend.
Minder chapters, monsters die me naar een tijdje begonnen te irriteren, minder sub-chapters en een minder grote uitdaging. Het mag duidelijk zijn. The Sacred Stones is een stuk minder leuk dan het eerste deel. Ik moet wel eventjes zeggen dat The Sacred Stones zeker geen slecht spel is, en nog steeds de Fire Emblem naam waardig is. Ik weet dat sommige alinea’s hierboven wel heel negatief waren, maar het spel heeft zeker ook vele goede momenten. Het eerste deel was echter zo gigantisch goed, dat het tweede deel me lichtelijk heeft teleurgesteld. Vond je het eerste deel ook een topgame, dan mag je dit deel eigenlijk ook niet missen.
Oordeel Fire Emblem: The Sacred Stones (GBA)
- Graphics
80 - Gameplay 80
- Originality
- Sound
90 - Replay 70
- Eindcijfer 80
670 )
20-10-2005 20:40
