Hoewel ik nooit een échte shooter-fanaat ben geweest, hebben sommigen toch mijn hart gestolen. Zo mag je me ’s nachts gerust wakker maken voor een potje Halo en houd ik louter geweldige herinneringen over aan mijn eerste console shooter: Goldeneye op de Nintendo 64. Een topper in alle facetten. Fijne sfeer, aanstekelijke gameplay en een ijzersterke multiplayer. Vorig jaar keerde Goldeneye, gehuld in een nieuw jasje, terug op de Wii.Met de vele positieve reacties die deze terugkeer opleverde kon een komst naar de 360 en PS3 niet uitblijven. Gelukkig maar.
The name is Bond, James Bond
Zodra je het spel opstart, zit je direct in de Bond sfeer. De muziek, het menu en voornamelijk de missie introducties (en afsluiters) voelen lekker aan en je waant je direct een geheim agent. Dat het geen remake is van de 64 versie is, zie je direct aan de nieuwe hoofdpersoon: Daniel Craig. De ontwikkelaar mocht enkel de huidige vertolker van James Bond gebruiken, vandaar dat de originele Goldeneye-acteur Pierce Brosnan ontbreekt. Ben niet bang dat hiermee geen enkel aspect van het eerste deel terugkomt, want zelfs de beruchte duik van de dam is aanwezig.
Reloaded
Goldeneye Reloaded voelt op veel aspecten precies aan als zijn voorganger, alleen dan letterlijk in een modern jasje. De besturing, het verhaal, de graphics en de verschillende game modi; allen zijn geheel opnieuw opgebouwd om de game next-generation-proof te maken. Niet voor niets, want het zorgt voor een hoop verbeteringen. De voornaamste verbetering zit in het stealthen. Naast het al rennend en schietend je een weg door Russische soldaten banen, kun je nu ook voor een wat stijlvollere manier kiezen. Zo kun je een geluidsdemper op je pistool zetten en kun je met je gloednieuwe smartphone, systemen hacken in jouw voordeel, zonder opgemerkt te worden. Ook kun je geruisloos je vijanden van achteren besluipen om ze met één klap met een vlotte zo-kan-alleen-bond-dat-doen melee move uitschakelen. Dit is niet alleen effectief, maar geeft ook een hele nieuwe dimensie aan de gameplay.
Shaken, not stirred
De singleplayer-campagne is in verschillende moeilijkheidsgraden te spelen en voelt ontzettend gevarieerd aan. Zo moet je in de ene level nog ontsnappen uit een exploderende legerbasis op een luchthaven en sta je later weer strak in het pak in een trendy club in Barcelona. Hiermee krijgt het spel een fijne balans tussen snelle actie en sneakend infiltreren. Beide kanten kenmerken de persoonlijkheid van James Bond zelf, wat maar weer eens bewijst hoe Bond deze game wel niet is. Naast de singleplayer-campagne kun je ook aan de slag met de nieuwe MI6 Ops modus. Hier krijg je speciale missies toegewezen, zoals zo snel mogelijk alle vijanden uitschakelen of een basis verdedigen tegen aanvallende troepen. Dit alles is op de klok, hoe sneller je tijd, des te hoger je score. Zo verzamel je sterren (1 t/m 4 per level) en speel je weer nieuwe uitdagingen vrij. Een leuke toevoeging, maar niet een waar je vaak terug voor zal komen. Hiervoor moet je echt bij de multiplayer zijn, welke gelukkig aardig uitgebreid is. Leef je lokaal uit met 3 vrienden via split-screen of ga los met maximaal 16 spelers op Xbox Live. Buiten de klassieke multiplayer-modi, is Escalation een grappige toevoeging. Hierbij krijg je na elke kill een sterker wapen, wat een verrassend element toevoegt. Ook de Golden Gun is weer van de partij. Ditmaal kan slechts één speler ermee rondlopen. Je houdt het pistool net zolang totdat je zelf neergeschoten wordt. Dan kan een andere speler het wapen oppakken. Gouden kogels zijn dodelijk effectief en leveren de nodige bonuspunten op, maar zorgen er ook voor dat andere spelers je kunnen zien op de map.
Semi-automatisch
Ondanks de vele veranderingen is de basis van het origineel intact gebleven. Met de toevoeging van HD graphics, die ervoor zorgen dat de Bond-sfeer alleen maar sterker is geworden, ben je geneigd te zeggen dat het spel op alle vlakken sprongen heeft gemaakt. Toch zijn er ook kanttekeningen te plaatsen. Zo is de AI van de vijanden voor deze tijd ondermaats. Ze rennen al schietend tegen je aan zonder gepaste afstand te houden. Ook al houd je ze constant onder vuur met een machinegeweer, ze blijven domweg naar je toe rennen. Een ander voorbeeld is als je een kamer vol vijanden achterlaat door langs ze af te rennen door een deur heen ze je vaak niet eens achterna komen. Dit staat weer tegenover het feit dat ze wel altijd lijken te weten waar je je verstopt. Al met al voelen de vijanden wel erg geprogrammeerd aan. Het feit dat ze in vreemde robot-stemmen op je aanwezigheid reageren (buiten de gesproken dialogen door) en dat hun lichamen enkele seconden na dood alweer verdwijnen, doet afbreuk aan de goed gebalanceerde gameplay.
Conclusie
De vraag naar een remake van het fantastische Goldeneye 64 was groot en Activision heeft er goed aan gedaan deze roep te beantwoorden. Reloaded staat stevig in zijn schoenen, geleid door een als vanouds verslavende multiplayer. Het is een typische Bond game, waarmee ik bedoel dat het lekker arcade aanvoelt. Verwacht geen realisme als in Call of Duty, maar juist rauwe actie die alleen bij James Bond tot zijn recht komt. De tegenvallende AI van de vijanden wordt gelukkig overschaduwd door de extra dimensie die het stealthen aan het spel geeft. De graphics zijn logischerwijs stukken beter als zijn voorganger, maar kunnen niet vergeleken worden met modernere shooters als Modern Warfare en Battlefield. Met het uitkomen van de nieuwste versies van deze toppers, ben ik erg benieuwd hoe Goldeneye 007 Reloaded het gaat doen. Maar dat het een zeer vermakelijke game is staat voor mij buiten kijf.
Deze review is geschreven door Roy van Bijsterveldt
Oordeel GoldenEye 007: Reloaded (Xbox360)
- Graphics
70 - Gameplay
90 - Originality 70
- Sound 70
- Replay 80
- Eindcijfer 75
748 )
20-11-2011 11:50
