Waar ben ik?
Waarom een sandbox game niet mijn favoriete genre is? Vaak vind ik de missies te herhalend. Dialogen zijn vaak lang en saai. De personages spreken mij meestal niet aan. Daarnaast verdwaal ik altijd in dit soort games zonder dat ik het gevoel heb dat ik ook maar iets aan het doen ben wat gericht is op voortgang in de game. Maar goed, dat laatste kan ook aan mij liggen natuurlijk.
Grand Theft Auto V is niets van dit; het gooit al mijn bovenstaande argumenten direct in de prullenbak. Iedere missie die je speelt is vernieuwend en biedt uitdagingen. De dialogen zijn humoristisch en nemen de Amerikaanse filosofie op een mooie manier in de maling. De personages zijn geweldig, of je nu met Franklin, Michael of Trevor speelt, het maakt niet uit. Bovenop dit alles is GTA V goed gestructureerd en duidelijk. Mocht je toch nog steeds zin hebben om als een imbeciel rond te rijden in een mooie sportwagen dan kan dit natuurlijk ook nog. Het is tenslotte wel GTA hè. Ikzelf geef in dit geval de voorkeur aan een leven als GTA-fotograaf. Met de in-game Snapmatic app (gebaseerd op Instagram) creëer je de mooiste GTA-foto’s. En als ik tussen mijn speelsessies door een hapje wil eten plant ik een van mijn personages neer in de GTA-bioscoop alwaar ik rustig ga zitten voor een leuke film.
Notendopje
In het geval dat je GTA V, net als ik, nog niet op de old-gen gespeeld hebt verwijs ik je naar de PS3 review van Thijs voor het verhaal van de game. Deze is namelijk ongewijzigd. Thijs gaat hier diep en duidelijk in op de verhaallijn en (het ontwikkelen van) de personages. Voor degenen die geen zin hebben om twee reviews te lezen zal ik het verhaal en de basis van de game proberen uit te leggen in een paar zinnen. Je speelt in GTA V met 3 personages. Michael is de man die altijd hard heeft gewerkt voor zijn geld. Hoewel niet altijd op een legale manier heeft hij wel geprobeerd er het beste van te maken voor zijn verwaande gezin. Franklin is de jongste en de meest relaxte van de drie . Eigenlijk wilt hij gewoon een rustig leven leiden zonder al te veel gezeur. Loyaliteit vindt hij belangrijk. Trevor is het ongeleide projectiel. Hij produceert en verkoopt meth en doet zo’n beetje alles wat God verboden heeft. Rockstar heeft het leven van deze 3 personages erg goed met elkaar verbonden. In eerste instantie voer je een aantal missies uit in je eentje maar hoe verder je komt, hoe meer je merkt dat de drie elkaar nodig zullen hebben.
Opgepoetst en de first-person mode
Dat het verhaal en de karakters niet veranderd zijn doet niks af aan het feit dat het team van Rockstar behoorlijk zijn best met deze remaster heeft gedaan. De omgevingen en personages zijn ontzettend gedetailleerd en Los Santos was nog nooit zo levendig. Werkelijk overal rijden auto’s en lopen mensen. Tijdens je speelsessie zal je ook geen irritante laadschermen tegenkomen. Als je de game opstart duurt het eventjes voordat je daadwerkelijk kan spelen maar als je eenmaal bezig bent kun je onbeperkt freeroamen. Dit alles wordt vooral mogelijk gemaakt door de rekenkracht van de nieuwe generatie consoles.
Dit merk je vooral tijdens de nieuwe first-person mode. Het klinkt simpel maar het is meer dan een nieuw camerastandpunt toevoegen. Het voelt echt alsof je een nieuwe game aan het spelen bent. Doordat je dichter op de actie staat zie je de vele details in het gezicht van degene op wie je de loop van je geweer richt. Voorbijgangers zitten midden in een gesprek terwijl één van de twee je achterdochtig aankijkt. De first-person mode legt nóg meer nadruk op de perfecte sfeer in Los Santos. Niet alleen de sfeer verbetert als je door de ogen van Trevor, Franklin of Michael kijkt, het verhoogt ook de intensiteit van de game. Tijdens een beroving bijvoorbeeld kijk je niet meer van bovenaf op de situatie waardoor je nu het overzicht mist. Tijdens een ontsnappingspoging zie je de weg die voor je ligt opeens niet meer zo duidelijk als voorheen. Het gaat allemaal veel sneller. Het mooie is dat Rockstar je niet dwingt om continu in first-person te spelen. Met een druk op de knop kan je switchen naar third-person. Ook is het mogelijk om in het options menu precies aan te geven hoe je de game wilt spelen. Zo kan je ervoor kiezen om first-person te spelen wanneer je te voet bent terwijl je liever het overzicht bewaart in third-person wanneer je in een voertuig zit.
Online
Ook online zijn er de nodige vernieuwingen verschenen. Zo is de multiplayer verhoogd naar 30 spelers plus twee spectators. Het wordt dus drukker dan ooit. De Character Creation is volledig vernieuwd. Naast dat je opnieuw je voorouders kan kiezen is het nu ook mogelijk om de vorm van je neus, kin, baard en kapsel aan te passen. Mocht je al een karakter op je old-gen hebben dan kan je deze gemakkelijk importeren op je gloednieuwe console, zelfs vanaf de Xbox 360 naar de PlayStation 4. Ook zijn 120 nieuwe props verschenen voor de Level Creator. Meer dan tevoren zal je nu je personages en levels naar je eigen hand kunnen zetten. En eh… Dit keer zijn er vrijwel geen problemen rondom GTA online. ;)
Conclusie
Rockstar heeft mij bekeerd. Ik geloof weer in sandbox games. Doordat GTA V zo goed is snap ik ook waarom ik andere sandbox games in het verleden kon missen als kiespijn. GTA V verveelt geen moment en biedt genoeg afwisseling voor urenlang speelplezier. Op de vorige generatie was dit al een van de beste games, nu is de Grand Theft Auto V nog beter. Geen enkele game is perfect maar dit komt erg dichtbij perfectie. Moet je deze game (opnieuw) kopen? ZEKER, het liefst vandaag nog! Het behoort tot het beste wat de current-gen te bieden heeft.
Oordeel Grand Theft Auto V (GTA 5) (PS4)
- Graphics
90 - Gameplay 95
- Originality
85 - Sound 85
- Replay 95
- Eindcijfer 95
246 
1)
03-12-2014 02:11
mooier maar niks vernieuwd dus zoiets haalje voor onder de 20 euro als er echt totaal niks anders meer is wat je intresse wekt
