Driver 22
Voor hun vijfde GRID-game plaatst Codemasters het verhaalaspect centraal. Deze raceserie heeft zich altijd al gericht op de rivaliteit op het circuit, maar met GRID Legends willen ze ook graag het drama naast de baan vertellen. Vergelijkbaar met ‘Braking Point’ uit F1 2021 en nog steeds overduidelijk geïnspireerd door de Netflix-docu Drive to Survive, krijg je hier dus opnieuw een verhaallijn voorgeschoteld.
Het verhaal, dat de titel Driven to Glory meekrijgt, wordt gepresenteerd als een documentaire die Seneca Racing volgt. Een raceteam waarvan eigenaar Marcus Ado stilaan ten einde raad is omdat de resultaten niet volgen in het fictieve Grid-kampioenschap. Ook de zoektocht naar een goede teamgenoot voor Yume Tanaka loopt erg stroef. Totdat jij de overall aantrekt van de mysterieuze Driver 22, een opkomend racetalent die opgepikt wordt uit de amateurcompetitie en op het laatste moment is aangesteld om zich aan te sluiten bij het team.
Een link met The Mandalorian?
Driven to Glory omvat een dertigtal races en tussen enkele races door zal een live-action clip het verhaal vooruit helpen door verschillende piloten te volgen, waaronder rotzak Nathan McKane van het Ravenwest-team. Een schrijver van Ghost of Tsushima (Brad Kane) is bij het script betrokken en alle scènes zijn opgenomen met echte acteurs. Ncuti Gatwa, die bekend werd als Eric Effiong in Sex Education, is de grootste ster. Hij vertolkt Valentin Manzi, die racet voor het rivaliserende team Voltz. Gemaakt met behulp van dezelfde geavanceerde, virtuele productiemethoden als in The Mandalorian trekken de verhaalscènes je overtuigend in de actie, ondanks dat het acteerwerk en de dialogen die ze moeten afhaspelen van zeer uiteenlopende kwaliteit zijn. Het draagt zeker bij aan de inleving dat je rechtstreekse opponenten een gezicht en persoonlijkheid hebben, maar het script barst van de gebruikelijke clichés.
Rookie wint alles
Het verhaal houdt ook absoluut geen rekening met je prestaties. Wie al heel wat virtuele kilometers heeft gereden, schroeft dus best ook meteen de moeilijkheidsgraad stevig op. Op de normale moeilijkheidsgraad (en eigenlijk ook op hard) verpletterde ik met gemak al mijn doelen (van het type: eindig vijfde of beter) en won ik elke race met een duidelijke marge.
Driven to Glory werkt alleen als je de juiste moeilijkheidsgraad vindt, want zonder die sweet spot komt het verhaal dat wordt verteld niet overeen met de daadwerkelijke prestaties die je levert. Een teamgenote die niet blij is met een amateur aan haar zijde, terwijl je elke race beter presteert als haar, of een rivaliserend team dat zogezegd alles wint … dat wringt toch een beetje.
Carrière maken
Natuurlijk kun je in GRID Legends ook weer ouderwets carrière maken in een multidisciplinaire competitie zonder al die Netflix-achtige ambities. Daar vink je zeer routineus honderden race-evenementen af in een brede waaier aan racedisciplines. Elimination en Drift zijn weer terug van weggeweest en zitten mee in de rotatie met de gebruikelijke races en een nieuw racetype waarin het deelnemersveld wordt opgedeeld in verschillende raceklassen. De traagste auto’s of trucks mogen meteen weg, terwijl de snellere bolides later vertrekken en daarna in een paar rondes de achterstand moeten proberen goed te maken.
Duels uitvechten
Je vecht weer heerlijke duels uit op een aantal circuits (er zijn 130 routes verdeeld over 22 landen) die afkomstig zijn uit de vorige games. Alleen de stratencircuits in Londen en Moskou zijn nieuw, samen met de zeer fijne Strada Alpina track. Het wagenpark (gaande van sportwagens over touring cars tot onbestuurbare Stadium Trucks) lijkt ook grotendeels overgenomen uit de voorganger, al is de elektrische Super E-raceklasse een fijne toevoeging. Dit is sowieso de meest gevarieerde GRID tot dusver, zoals Codemasters ook graag zelf beweert, maar het racepakket voelt wel te vertrouwd aan als je een paar van de voorgangers hebt gespeeld.
Hard contact
Hard contact is weer onvermijdelijk, want op de vele stratencircuits blijft dit natuurlijk GRID op zijn ‘Gridst’. De ruige en vaak chaotische racebeleving helt steeds meer over naar die van een lekkere arcade racer, al kun je door aan allerlei instellingen te prullen het racegevoel toch een tikkeltje serieuzer maken.
Wie al eerder een GRID-game gespeeld heeft, weet dat de AI van je concurrenten met een agressieve houding knokt voor elke positie. Ze maken fouten, schatten al eens een bocht verkeerd in of veroorzaken een crash. Te midden van die felle strijd is het befaamde Nemesis-systeem weer van de partij. Geef iemand een paar keer een flinke tik en hij of zij krijgt een Nemesis-tag en zal je vervolgens flink agressief partij bieden in de onderlinge duels. Het grote verschil met vroeger is dat die extra rivaliteit nu vaak over een paar races wordt uitgesmeerd.
Hop er maar in
Codemasters hoopt met GRID Legends ook te scoren met het online aspect. Zo zetten ze niet alleen vol in op cross-play waardoor PC-, PlayStation- en Xbox-spelers samen kunnen strijden voor de overwinning, maar ook de hop-in-functie moet straks voor een naadloze online ervaring zorgen. GRID Legends vult lege plekken op met AI-racers en spelers kunnen in en uit races ‘hoppen’ om de controle over te nemen van een AI-auto. Mits de race voor minder dan 60 procent is voltooid. Dit geldt trouwens ook voor de campagne. Door pre-release te spelen heb ik dit nog niet uitvoerig getest, maar de eerste indrukken van de races die ik op deze manier heb uitgereden, zijn wel allemaal even positief genoeg om hier hoge verwachtingen voor te koesteren.
Een heuse Race Creator maakt de sociale beleving compleet. Je krijgt immers de complete vrijheid om je eigen race-event op te zetten en die te delen met de community. Je bepaalt de racediscipline, tijd van de dag, weeromstandigheden en ga zo maar door.
Wat met de looks?
Visueel komt GRID Legends goed voor de dag en ook de performance zit strak in elkaar. Het is de eerste game in de reeks die beschikbaar is op de Xbox Series X (en PS5), al valt wel op dat dit een cross-gen-titel is. Er is veel aandacht besteed aan de wagens en de stedelijke omgevingen waar je meestal aan hoge snelheid voorbij raast, maar ook de weerseffecten (nu ook met sneeuw) zien er overtuigend uit. Een nachtelijke race op een natgeregende baan is genieten.
Conclusie
De autoliefhebber kijkt ongetwijfeld uit naar Gran Turismo 7 dat een weekje later arriveert, maar schrijf ook GRID Legends zeker niet af. Codemasters levert andermaal een zeer vertrouwde, maar lekker spelende en spektakelrijke racegame af. De verhaalmodus ‘Driven to Glory’ geeft de franchise niet de boost die het nodig had, al zorgt het zeker voor wat extra persoonlijkheid. Iets waar het in de routineklus die de carrièremodus is wel wat aan ontbreekt. Er zit ook enorm veel potentieel in het online aspect, zeker door het hop-in-en-uit-aspect, al staat of valt dat straks natuurlijk met de spelersaantallen.
9.9
2873 
48)
27-02-2022 08:09
