Met Hitman 3 breidt ontwikkelaar IOI een einde aan de World of Assassination trilogie die ze gestart zijn met Hitman uit 2016. Weet de Deense studio hun drieluik met succes af te ronden, of struikelt de kale huurmoordenaar genaamd Agent 47 over de finishlijn? Je leest het hier in de review.
De Hitman serie bestaat uit games die ik een warm hart toedraag. Hoewel de verkoopcijfers altijd zeer respectabel zijn geweest, heeft IOI een behoorlijk turbulent aantal jaren achter de rug. Nadat het tot een breuk kwam met uitgeverij Square Enix in 2017 ging de studio zelfstandig verder. Met als gevolg dat IOI nu Hitman 3 in eigen beheer uitbrengt.
Ervaren moordenaar
Dat de studio al sinds de eerste game Hitman uit 2000 veel ervaring met Agent 47 heeft opgedaan, zie je met elk nieuw deel weer terug in kleine toevoegingen aan de formule. Met de World of Assassination trilogie, die in 2016 werd gestart met Hitman en het vervolg Hitman 2 uit 2018, werd duidelijk dat Hitman als serie meer een platform moest worden van waaruit je meerdere missies kunt starten om uiteindelijk het overkoepelende verhaal in zijn geheel te doorlopen. Met Hitman 3 lijkt IOI die belofte eindelijk volledig in te lossen. Maar daarover later meer.
Het verhaal wordt vrij snel opgepakt na het slot van Hitman 2. Agent 47, zijn contactpersoon Diana Burnwood en zijn jeugdvriend Lucas Grey maken jacht op de The Constant, nadat deze eerder is ontsnapt. Dat het afronden van de losse eindjes van het verhaal van de vorige twee delen je langs meerdere kleurrijke locaties leidt, is daarbij geen straf. Van een enorme skyscraper in Dubai, naar een landhuis in Dartmoor in Engeland, een Rave in Duitsland en weer door naar Chongqing in China, om via Mendoza uiteindelijk een epiloog in de Karpathische Bergen te spelen. Wat die locaties naar mijn mening gemeen hebben is dat ze op het eerste gezicht vaak kleinschalig lijken, maar in de praktijk vele lagen en details bevatten die je spelenderwijs moet ontdekken.
Mijn persoonlijke favoriet is toch wel de missie in het troosteloze Britse landschap. Tijdens je missie in Dartmoor moet je Alexa Carlisle vermoorden en een bestand zien te vinden in het grote landhuis. De missie lijkt qua toon een beetje op de film Knives Out, waarbij een lid van een familie vermoord is en jij als ware detective, nadat je de echte inspecteur natuurlijk van zijn kleren hebt beroofd, de moord moet zien op te lossen door de lijst van verdachten uit te dunnen tot er slechts één mogelijke dader overblijft. Heb je dat voor elkaar gekregen? Dan krijg je alsnog de mogelijkheid om andere verdachten als schuldige aan te wijzen en de missie op je eigen manier te voltooien.
Kleinere dosis, hogere concentratie
In veel opzichten is de grote keuzevrijheid van Hitman en Hitman 2 wat meer gedistilleerd tot een hogere dosis in beperktere speelvelden. Dat elk van de zes missies een ware speeltuin is om je weg in te vinden, neemt niet weg dat de wat meer humoristische toon van vooral Hitman uit 2016 wat naar de achtergrond verdwenen is. In veel opzichten is dit natuurlijk ook een beetje te verwachten, aangezien Hitman 3 de lopende verhaallijnen probeert af te ronden. Maar bij sommige stukken in het verhaal had ik wel de indruk dat bepaalde aspecten wat beter belicht hadden kunnen worden. Zo wordt Lucas Grey behoorlijk snel uit het verhaal gewerkt, zonder dat het naar mijn mening de behoorlijk dramatische exit heel veel aandacht geeft. Toch voelt Hitman 3 wel als een mooi afgerond geheel aan. De missies zitten werkelijk vol met uitdagingen die de herspeelbaarheid enorm sterk maken. Naast het gegeven dat de game er op de PS5 erg mooi uitziet, heeft de disc ook nog de PS4-versie in het pakket zitten. Dat is overigens ook de enige manier om de PlayStation VR-versie te kunnen spelen.
Bekijk de wereld door de ogen van Agent 47
Hitman 3 is namelijk volledig in VR te spelen op de PlayStation. Voor nu is het nog niet mogelijk om dat op een ander systeem te doen, dus dat is een mooie extra voor de eigenaren van Sony’s console. In de praktijk valt de uitvoering wel een beetje tegen. Je kunt de VR-versie namelijk alleen maar met de DualShock 4 controller spelen. Natuurlijk zijn de vele handelingen die 47 moet uitvoeren niet op de PS Move controllers uit te voeren, maar doordat je de handelingen niet heel erg tactiel kunt aanvoelen is de gameplay niet bijster vloeiend. Het neemt niet weg dat om je heen kijken in de settings van Hitman 3 vooral laat zien hoeveel details IOI in de omgevingen heeft weten te verwerken. De wereld van Agent 47 is en blijft natuurlijk een setting waar je vaak met situationele humor te maken hebt, en het afluisteren van omstanders ook vaak grappige dialogen oplevert.
Alles-in-één-pakket
Het fijne aan PSVR is dat je niet alleen de missies van Hitman 3 kunt doorlopen, maar dat die mogelijkheid ook aanwezig is in de levels van de vorige delen. Voor spelers die de digitale versies van de vorige delen ook al hadden aangeschaft is er ingame een mogelijkheid om een toegangspas te downloaden. Op die manier kun je Hitman 3 gewoon als een hub gebruiken om vanuit daar het complete verhaal van Hitman, Hitman 2 en Hitman 3 opeenvolgend te ervaren. Het is in VR toch een bijzondere gewaarwording om missies die je misschien al tientallen, zo niet honderden, keren hebt doorlopen opnieuw te ervaren alsof je er echt bent.
Voor mij persoonlijk werkte de toegangspas op de PS5 vrij gemakkelijk. Ik had in het verleden al de digitale edities van de Game of the Year Edition van Hitman en de Gold Edition van Hitman 2 in huis gehaald. Op de Xbox One had ik wat meer moeite om mijn versie van Hitman 2 fatsoenlijk in te laden, wat extra vreemd was aangezien ik die game wel in mijn library had staan en de season pass content wel herkend werd. In dat soort gevallen kan het zijn dat er een probleem met een licentie is, maar helemaal vlekkeloos was die ervaring dus niet.
Conclusie
Hitman 3 is een mooi slotstuk voor Agent 47 zijn World of Assassination trilogie geworden. Het laat hier en daar wat steekjes vallen qua verhaal, en afgezien van de PSVR-versie zijn er weinig echt grote vernieuwingen op het gebied van gameplay. De hoogtepunten van de Hitman games zijn vaak de inventieve missies, de uitdagingen en de enorme hoeveelheid manieren waarop je een level kunt doorlopen. Hoewel de game op zichzelf wat langer had mogen zijn met een paar extra missies om te voltooien, is het onmiskenbaar dat IOI een kwalitatief hele sterke game heeft afgeleverd. Het maakt me ook ontzettend nieuwsgierig naar de volgende game die de studio in ontwikkeling heeft. James Bond is in ieder geval in hele goede handen.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
563 
1)
31-01-2021 00:46
