Likkebaardend
Dat de studio ervaring heeft met animatie is gelijk bij het opstarten van het spel duidelijk. De tussenfilmpjes en het spel zelf zijn zeer goed geanimeerd, wat ervoor zorgt dat het er fantastisch uitziet. Op de PlayStation 5 kun je kiezen tussen twee verschillende grafische modi: een 60 FPS modus waarbij de resolutie wordt opgeschaald naar 4K of een 4K-versie met een lagere FPS. Het visuele verschil tussen de twee modi was voor mij bijna niet zichtbaar, maar uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om de game in de soepele 60 FPS te spelen.
Tussen wal en schip
Kena: Bridge of Spirits vertelt het verhaal van Kena, een jonge spirituele gids die op zoek is naar een altaar bovenop een berg. Om hier te komen stuit ze op een verlaten dorp met een bijbehorend bos waar een mysterieuze ziekte heerst. Deze ziekte zorgt ervoor dat grote delen van het bos en het dorp overwoekerd zijn met slechte bloemen en boomwortels en onze gids moet hier wat aan doen om naar de berg te kunnen. Daarbij komt nog de vraag van een oude man of Kena de overleden dorpelingen kan helpen. In deze wereld kunnen getraumatiseerde mensen namelijk vastzitten tussen de echte wereld en de geestenwereld. Een spirituele gids kan deze mensen helpen door ze te begrijpen (lees: hun verhaal te volgen) en dan naar de geestenwereld te leiden. Gedurende het spel kom je dus meer te weten over de personen die ooit in het dorp geleefd hebben. Dit is interessant, maar ik miste toch achtergrond over de motivaties van Kena om naar het altaar te gaan. Er is hier vrijwel geen informatie over, wat ervoor zorgt ervoor dat ze inwisselbaar aanvoelt.
Vreemde wezens
Om de inwoners te helpen trekt Kena steeds verder het zieke bos in, waar ze allerlei vijanden moet verslaan om het bos te kunnen genezen. Dit zijn vaak vreemde boomachtige wezens, die niet zonder slag of stoot doodgaan. Gewapend met haar staf ga je deze vijanden te lijf. Het vechten in Kena: Bridge of Spirits werkt in de basis vrij simpel; met de staf kun je een lichte of zware aanval uitvoeren en er zijn verder geen ingewikkelde combinaties mogelijk, dat is het dus. Dit klinkt vrij simpel en repetitief, maar er komt meer variatie zodra je de beschikking krijgt over een pijl en boog en bommen. Hierdoor, en door de grote variatie aan vijanden, zul je je niet snel vervelen tijdens de vele gevechten. Dat wil niet zeggen dat dit een makkelijk spel is, integendeel zelfs. Ik heb meerdere keren het loodje gelegd bij de eindbazen. Deze zijn allemaal uniek en hebben hun eigen aanvalspatronen en vaak een puzzelelement. Door slim gebruik te maken van bijvoorbeeld je boog en de omgeving kun je ze allemaal verslaan.
Rot
Op haar avontuur wordt Kena bijgestaan door de zogenaamde Rot. Dit zijn kleine zwarte geestjes die achter haar aanlopen. Ze zijn verspreid door het hele bos en het is aan jou te taak om ze allemaal te vinden. Naast dat ze erg schattig zijn, zijn ze ook superfunctioneel. Tijdens gevechten kun je ze gebruiken om vijanden af te leiden of om sterkere aanvallen uit te voeren. De sterkere aanvallen kun je wel pas gebruiken als het bolletje vol is, de Rot moeten namelijk wel eerst genoeg moed verzamelen om de enge vijanden aan te vallen. Naast hun meerwaarde in het vechten zijn de Rot onmisbaar bij het verkennen van het bos. Deze is namelijk tot de nok toe gevuld met allerlei geheimen die je kunt vinden. Hierbij worden de Rot gebruikt om bijvoorbeeld een voorwerp te verplaatsen. Wat de Rot nog schattiger maakt, zijn de hoedjes die je voor ze kunt vinden en kopen. Hiermee creëer je een eigen leger aan Rot met allerlei verschillende hoofddeksels!
The legend of Kena
Zoals eerder gezegd bevatten veel eindbaasgevechten een puzzelelement, waarmee het erg doet denken aan de The Legend of Zelda spellen. Dat is niet het enige wat mij constant deed denken aan deze serie. De combinatie van het klimmen en klauteren van Kena met de verschillende puzzels waarbij je de boog en bommen nodig hebt, is in zekere mate geïnspireerd op de avonturen van Link. In het geval van Kena: Bridge of Spirits heeft dit positief uitgepakt, waardoor je er veel plezier uit kunt halen. Dit plezier zal echter geen 40 uur duren. Het spel is relatief kort en zal je ongeveer acht tot tien uur kosten om uit te spelen, mits je niet alle Rot, hoedjes en overige voorwerpen gaat verzamelen.
Conclusie
Met Kena: Bridge of Spirits levert Ember Lab een uitstekend eerste spel af. De gevechten zijn tof met daarbij de uitstekende eindbazen. Daarnaast is de wereld goed gevuld met allerlei geheimen, die je vaak al puzzelend moet ontdekken. Het enige minpuntje voor mij is dat Kena zo weinig achtergrond krijgt, terwijl de dorpelingen dat juist wel krijgen. Dit zorgt er echter niet voor dat ik Kena: Bridge of Spirits niet aan zou raden, want het geheel overtuigt meer dan genoeg en smaakt wat mij betreft naar meer!
5.9
10
660 
4)
04-10-2021 10:22
