De eerste steek
De presentatie van het spel is in ieder geval erg goed. De visuele stijl die gehanteerd wordt lijkt precies op die van de anime. Alles loopt ook erg soepel, wat natuurlijk ook verwacht mag worden bij een vechtspel. Niets is zo hinderlijk als stotterende beelden tijdens snelle gevechten. De game is verder voorzien van een fantastische soundtrack en is zowel in het Engels als in het Japans speelbaar. Hier is dus genoeg aandacht aan besteed door de ontwikkelaar.
De verhaalmodus is meer dan prima te noemen. Vaak krijg je bij een spel gebaseerd op een animatieserie nogmaals het verhaal van die serie voorgeschoteld. Dit is bij Kill la Kill helemaal niet het geval. Het tweeluik, van ieder tien hoofdstukken, vertelt een alternatief verhaal met eerst Satsuki in de hoofdrol en later Ryoko. Het is een verrassende keuze om eerst te beginnen met Satsuki, wat eigenlijk toch wel een beetje de antagonist van de serie is. De verhaalmodus is voorzien van volledig geanimeerde cutscenes, wat de presentatie alleen maar ten goede komt. De gehele game duurt een uurtje of vier; niet te lang dus, maar ook zeker niet te kort. De gevechten waren hierbij soms nog wel verrassend te noemen. Waar ik vooraf de verwachting had dat alle gevechten 1-op-1 zouden zijn, wat meestal het geval is bij vechtspellen, was dit helemaal niet zo bij Kill la Kill. Er zijn namelijk ook gevechten waarbij meerdere vijanden verslagen moeten worden. Leuk voor de afwisseling, al is het gevechtssysteem hier niet echt voor gemaakt. De focus is altijd op een van de vijanden en er is geen optie om de vijand te kiezen, wat soms tot onnodige schade leidt. Maar al met al is het een leuke twist op de standaard gevechten.
De halve steek
De meeste gevechten zijn dus gewoon 1 tegen 1 in een arena waar je de volledige vrijheid hebt om te bewegen. Tijdens de gevechten bevatten de vier standaard knoppen de basisaanvallen. Zo kun je aanvallen op korte afstand en langere afstand doen én heb je een aanval om de verdediging van de tegenstander te doorbreken. Met de vierde knop kun je vervolgens springen. Ook zijn er de standaard verdedigende opties. Houd de verdedigingsknop ingedrukt en geef een richting aan om je personage die kant op te laten sprinten, of druk op de spring knop om naar je vijand toe te sprinten. Veel vechtspellen laten het daar bij. Met de standaard aanvallen kunnen nog wel wat combinaties gemaakt worden, maar dat is het dan ook wel. Dit is niet het geval bij Kill la Kill. Het gaat verder dan normaal en personages hebben meer variaties om aan te vallen. Als je tijdens het aanvallen de stick een andere richting op drukt of dit doet tijdens een aanval in de lucht, krijg je een geheel andere aanval wat resulteert in veel verschillende aanvallen en combinaties. Zo kun je naar hartenlust van alles en nog wat proberen om de combo hoog te houden.
Natuurlijk is er ook een balkje voor speciale aanvallen dat zich vult tijdens een gevecht. Als dit balkje genoeg gevuld is, kun je door de schouderknop ingedrukt te houden ook nog verschillende speciale aanvallen uitvoeren. Hiermee kun je je combinatie nog langer door laten gaan. Mocht je het balkje genoeg gevuld hebben dan kun je er ook voor kiezen om de Bloody Valor te activeren. Dit kan de tegenstander alleen raken als hij niet aan het verdedigen is. Als de aanval raakt dan wordt er een cutscene gestart waarin de twee vechtende personages clashen. Tijdens deze clash heb je drie seconden de tijd om één van de drie knoppen in te drukken. De keuzes zijn meer schade doen, het vullen van de levensbalk of van de speciale meter. De tegenstander krijgt dezelfde keuzes voorgeschoteld, de winst wordt bepaald door middel van het steen-papier-schaar principe. Bij winst is de Bloody Valor nog niet klaar. Deze stopt pas als de tegenstander wint of totdat er een gelijkspel optreedt. Dit systeem heeft daarmee een erg hoog risk-reward gehalte, waarmee gevechten compleet op zijn kop gezet kunnen worden.
De losse steek
Er is nog wel een minpuntje aan Kill la Kill, namelijk de hoeveelheid speelbare personages. Dit zijn er namelijk maar acht – het worden er tien als je de variaties van personages erbij telt. Dit is wel weinig voor een vechtspel, maar ieder personage speelt wel echt uniek en het duurt ook wel even voordat je de verschillende combo’s onder de knie hebt. Als je de combo’s uiteindelijk beheerst, zijn er natuurlijk verschillende modi waarin je deze kunt laten zien. Naast de verhaalmodus, is er een training modus, kun je tegen de AI vechten en is er een overleving en cover modus. In de overlevingsmodus probeer je zoveel mogelijk AI tegenstanders te verslaan voordat jij verslagen wordt. In de cover modus vecht je tegen de covers, wat een soort voetsoldaten zijn bestaande uit zwevende kleding. Dit kan met verschillende uitdagingen zoals: versla zoveel mogelijk in 1 minuut, of zet de snelste tijd neer door 100 covers te verslaan. En natuurlijk is er de online modus, zowel ranked als niet ranked. Tijdens het reviewen waren er echter nog geen spelers om tegen te vechten, dus hier kan nog weinig over gezegd worden.
De laatste steek
Ontwikkelaar APLUS heeft waarschijnlijk geleerd van hun vorige spel want Kill la Kill The Game: IF is gewoon een uitstekend spel geworden. Het bevat een origineel verhaal, genoeg modi, de animaties zijn goed en het spel loopt soepel. Het enige minpuntje is de hoeveelheid speelbare personages, maar dat mag de pret absoluut niet drukken. Voor de fans die misschien al jaren wachten op een game als deze, is Kill la Kill namelijk zeker het wachten waard geweest.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.
Oordeel KILL la KILL IF (Switch)
- Graphics
90 - Gameplay
85 - Originality 85
- Sound 85
- Replay 80
- Eindcijfer 85
37225 
1637)
21-07-2019 22:27
. Helaas haal ik de game wel uit de budgetbak. Of als de CE/LE ergens voor een mooie prijs nog te krijgen is.
