Met Life is Strange had Square Enix in 2015 een toptitel te pakken. Dat de game de top 10 van Budgetgaming niet heeft gehaald, is mij dan ook een groot raadsel. Voor 2016 kan de game echter een nieuwe poging wagen, want nu verschijnen alle vijf de delen van de game op één schijfje. In deze review zal ik jullie even uitleggen waarom deze titel in jullie lijstjes van 2015 had moeten staan.
Mad Max
Voor de gamers die afgelopen jaar onder een steen hebben geleefd, zal ik even kort uitleggen wat Life is Strange is. Je speelt Max, een tienermeisje die teruggekeerd is naar haar geboortedorp om daar naar school te gaan. Ze heeft ambities om te groeien in de fotografie, en op die school kan ze daar meer over leren. Dat gaat gepaard met alle bekende elementen van het leven van een middelbare scholier: lastige leerkrachten, vervelende klasgenoten en alle onzekerheden die daarbij komen kijken. Tegelijkertijd is er een meisje van de school vermist, en daar maakt Max zich ook wel zorgen om. In de eerste minuten van de game komt daar dan nog even een bijzondere gave bij: Max ontdekt namelijk dat ze de tijd terug kan spoelen! Dat is niet niks, maar je zult het vaak gebruiken in deze game. Net als bij bijvoorbeeld The Walking Dead-games van Telltale Games draait het in Life is Strange om het maken van keuzes. Doordat je echter kan spelen met de tijd, heb je de mogelijkheid om terug te komen op een keuze die je net gemaakt hebt om toch voor een andere optie te gaan. Dat maakt het (helaas) niet makkelijker om de juiste keuze te maken.
De juiste beslissing nemen
Het spelen met de tijd doe je niet alleen om te achterhalen welke keuze je moet maken, maar deze methode gebruik je ook om diverse puzzels op te lossen. Dit zijn geen hoogstaande hersenbrekers, want meestal is het niet meer dan trial-and-error tot je de juiste oplossing hebt gevonden. Toch is dit niet storend, want de puzzels passen in het verhaal en zijn best geinig om te spelen. De keuzes die je maakt en acties die je uitvoert hebben in Life is Strange ook daadwerkelijk invloed op de uitkomst van de game. Waar ik bij Telltale Games altijd het gevoel heb toch een beetje op vast pad te zitten met hier en daar een kleine alternatieve route, had ik bij Life is Strange echter het idee dat ik bijna overal invloed op had. Ik voelde overal de drang om de juiste keuze te maken, maar al snel merk je dat dit niet altijd mogelijk is. Net als in het echte leven is het nou eenmaal niet altijd te overzien wat de gevolgen zullen zijn. Dat zorgde er bij mij voor dat ik bij vrijwel elke ingrijpende keuze weer stond te wikken en te wegen welke ik zou moeten kiezen. De game weet je daarmee dus echt even aan het denken te zetten (meer nog dan bij de puzzels), en dat kan ik wel waarderen.
Nog één keertje dan?
In totaal bestaat Life is Strange uit vijf episodes die oorspronkelijk los van elkaar werden uitgebracht. Met de release van de discversie heb je nu het voordeel dat je alles achter elkaar kan spelen, en je dus niet weken/maanden hoeft te wachten op het vervolg van die ene spannende cliffhanger. Als je de gehele game uiteindelijk hebt uitgespeeld is het nog niet klaar. Zelf heb ik in ieder geval absoluut nog de intentie om de game nog een keer te spelen en te proberen om een andere verhaallijn te volgen. Zo zat er bijvoorbeeld in de tweede episode een ingrijpende gebeurtenis die veel invloed heeft op het vervolg van de game. Van een vriend die de game ook speelde, weet ik dat hij daar een hele andere uitkomst had en dus ook een ander vervolg van de game. Zelf ben ik nu wel heel nieuwsgierig geworden naar de alternatieve verhaallijnen. Daarnaast daagt de wereld je ook uit om op ontdekking te gaan. Hoewel je steeds beperkt bent tot de setting van dat moment (o.a. de school, een restaurant, een huis), is er heel veel te zien en te doen. Denk aan het lezen van kranten, het praten met verschillende personen en het maken van mooie foto's. Na één speelsessie heb je absoluut nog niet alles gezien.
Sfeertje hoor!
Één keer in de zoveel tijd komt er een game voorbij die me weet te pakken en me niet meer loslaat. Life is Strange is voor mij absoluut zo'n titel. Dit is vooral te danken aan het ijzersterke 'highschool-sfeertje' dat door de hele game terugkomt. Bijna iedereen zal hier wel iets in herkennen uit zijn eigen schooltijd, en dat zorgt direct voor een verbinding. De grafische stijl van de game weet die sfeer nog extra te versterken. Dan is er dat verhaal; als je snel kijkt, lijkt het niet meer dan een standaard highschool-verhaaltje, maar zodra je speelt zal je merken dat het veel dieper gaat. Je komt er namelijk achter dat het spelen met de tijd niet zonder gevolgen is. Een actie die op het eerste gezicht heel goed lijkt voor iedereen, kan op een later moment misschien nog weleens hele onverwachte gevolgen hebben. Het zijn dit soort plot-twists die je op het puntje van je stoel houden, en er bij mij voor zorgden dat ik de game snel uit wilde spelen.
Vreemde graphics
Niet alles is goed aan Life is Strange, want technisch rammelt er wel het een en ander. De game is gebouwd op de Unreal Engine, maar heeft toch wel moeite om alles bij te houden. Zo worden in vrijwel elke scène de textures voor je ogen nog ingeladen, en heeft de game veel pop-up. Dit zie je tijdens het spelen, maar ook bij de tussenfilmpjes. Die worden namelijk ook gerenderd met de engine. De makers willen daarmee waarschijnlijk proberen om je in de game te houden, maar helaas werkte het bij mij tegenovergesteld. Door de gebrekkige grafische kwaliteit werd ik namelijk iedere keer weer eventjes uit de sfeer van de game gehaald. Daarnaast bewegen de monden van de characters niet gelijk met de teksten, maar dat vond ik minder storend. Ergens paste dat dan wel weer bij de sfeer van de game.
Conclusie
Life is Strange is wat mij betreft één van de beste games van 2015, en een game die ik dus heel graag aan iedereen aan wil raden. Ook in 2016 is dit nog een titel die je gespeeld moet hebben. De gameplay is niet heel vernieuwend, maar het zijn het geweldige verhaal en de fantastische sfeer die de game naar een eenzame hoogte weten te tillen. Na het spelen van de game zou je willen dat je dezelfde krachten als Max hebt en terug zou kunnen spoelen naar 2015 om de game alsnog aan jouw toplijstje toe te voegen.
Deze review is geschreven door Kevin Blokland
Oordeel Life is Strange Limited Edition (PS4)
- Graphics
80 - Gameplay
90 - Originality 90
- Sound 80
- Replay 80
- Eindcijfer 84
583 )
01-02-2016 22:51
1)
01-02-2016 23:02
