In 2049 is er een wereldwijde oorlog uitgebroken. Ze wilden weer eens wat anders uitproberen, dus ze gaan over op onbemande vliegtuigen. De oude straaljagers gaan op de schroothoop en er wordt naar gestreven om het perfecte gevechtsvliegtuig te bouwen. Ingenieurs en gevechtspiloten, zwarte-markt dealers en ander gespuis worden aan het werk gezet. Zij testen hun dodelijke creaties in supersnelle races en explosieve dogfights.
In het hoofdmenu kan je uit vier modi kiezen: Arcade, Career, Challenge en Multiplayer. Ik zal beginnen met Career. In Career unlock je vliegtuigen en nieuwe maps en krijg je geld door races en dogfights te winnen. Met je gewonnen geld kan je jouw vliegtuig optisch of motorisch tunen. Je kan in het begin alleen rookie events kiezen. Als je deze overwonnen hebt ga je door naar het volgende niveau en kom je uiteindelijk bij hero events uit. Tijdens de career mode heb je geen tussenfilmpjes en wordt er niet gesproken. Het komt er op neer dat je dus gewoon die races en dogfights moet winnen, je hebt geen rivaal die je de grond in moet boren. Dit hadden ze wel anders mogen aanpakken.
De besturing van de vliegtuigen heb je snel in de smiezen. De vliegtuigen vliegen lekker soepel. In de race neem je het op tegen 7 andere vliegtuigen op 5 tracks. Je hebt een short, long, en reverse versie van de track. De MACH-meter kun je, door 2 keer X te drukken, gebruiken voor een turbo. Je laadt je MACH op door laag over land te vliegen. Dit is goed bedacht, want hoog vliegen is een stuk gemakkelijker en overzichtelijker. MACH krijg je ook door een ander vliegtuig te fraggen (een ander vliegtuig neer halen). Je kan een kurkentrekker maken met O, om de jouw achtervolgende raketten en clusterbommen af te schudden. Je kan natuurlijk ook zelf raketten afschieten, door items op te pakken.
De races lijken misschien, door de items die je kan oppakken, een beetje het idee van Mario Kart, maar het geeft mij tegelijkertijd toch een ander gevoel. De races zijn vooral in het begin erg leuk, maar nadat je alle levels hebt gezien begint de fun-factor vrij snel te dalen.
Naast racen, wat overigens toch wel origineel te noemen is met straaljagers, is er ook een mode voor de ouderwetse Dogfights.
Zet 8 super-straaljagers bij elkaar in de lucht en je hebt fun voor 10. Je vliegt in een grote ruimte, waar je alle kanten op kan manouvreren. Elk vliegtuig heeft een standaard mitrailleur. Verder kan je nog items oppakken om wat sneller te fraggen. Het is belangrijk om je MACH-meter in de gaten te houden, want om de raket-ontwijkende kurkentrekker uit te voeren, heb je een hoeveelheid MACH nodig. Als je dus low on MACH zit en er zit een raket achter je aan, ben je gewoon de sjaak. Je kan proberen naar link, rechts, onder of boven te sturen, maar dat heeft geen nut. Altijd de MACH-meter in de gaten houden dus.
Als je de career modus na een uurtje of 5 hebt uitgespeeld, kun je altijd nog even een kijkje nemen bij de challenges. Je kan bijvoorbeeld los gaan in een dogfight, met standaard laserbeams in plaats van mitrailleurs. Met deze laserbeams knal je je tegenstander in 1 keer uit de lucht. Er zijn ook challenges waar je zoveel mogelijk muntjes moet pakken, of door circels vliegt en dan een een MACH boost krijgt en zo een lap lang met boost vliegt. Met deze challenges kan je nog flink wat aantal uurtjes doorbrengen.
In de multiplayermode moet je `weer` kiezen tussen dogfights of races. Als je tegen iemand speelt die de controls door heeft kan dit veel plezier opleveren. De computergestuurde tegenstanders zitten niet voor een langere tijd achter je aan. En schieten ook geen 3 missiles achter elkaar op jou. Als je merkt dat jouw pspbuddy achter je aan zit, is het verstandig om uit alle macht bochten te maken en proberen hem af te schudden. Kortom het leuk om het tegen een intelligente tegenstander op te nemen. Een groot mankement aan MACH is dat je niet online kunt. Vooral omdat deze game niet al te lang is zou het toch wel leuk zijn als er online opties waren.
Eerst zal ik mijn hart luchten over de graphics. Deze zijn voor de psp gewoon fantastisch. De vliegtuigen zien er gedetailleerd uit. Ik was er verbaasd van wat je allemaal tegenkomt in de omgevingen in de tracks. Je vliegt onder bruggen door, door grotten en vulkanen. Het ziet er heel strak en kleurvol uit. Als je wat dichter bij de muren komt worden ze niet ineens pixelig, maar blijven gewoon mooi. Ook vielen details op zoals dat bij sommige straaljagers de vleugels een stukje inklappen als je boost gebruikt, en uitklappen als je remt.
Je hebt maar één view. De third person look, de camera zweeft achter het vliegtuig. In principe heb je genoeg aan deze view. Je hebt meestal goed zicht. Alleen soms als je een scherpe bocht maakt, kun je niet altijd het einde van de bocht zien. Maar omdat dit spel maar 5 tracks heeft, weet je echter zo waar de scherpe bochten zich bevinden.
Het geluid is gewoon voldoende. De achtergrondmuziek is in orde, maar niet bijzonder. Als je de turbo gebruikt hoor je het suizen. Let op dat je hem niet te hard zet als je oordopjes gebruikt. Er is geen sprake van voice-acting. Het is duidelijk te merken als je een raket afschiet, of er een achter je aan zit. Er gaan rode lichtjes knipperen en waarschuwingssignalen gaan af. Dus het geluid is oké, maar niet spectaculair.
Conclusie
M.A.C.H. is een arcade vliegspel, dat je zo door hebt. Je bent vooral bezig bent met races en dogfights. De graphics zien er strak en kleurvol uit. Het vliegt lekker en snel en er zit genoeg uitdaging bij de hogere moeilijkheidsgraden. Erg jammer is dat je vast zit aan die races en dogfights. Er hadden van mij nog wel andere speltypes bij gemogen. Ook het aantal levels (er zijn er maar 5) is wat aan de lage kant. Leuk is wel om het in de multiplayermode eens tegen je vrienden op te nemen. M.A.C.H. is een leuke game als je snel aan de slag wil, maar een `echte` topper is het niet.
Oordeel M.A.C.H.: Modified Air Combat Heroes (PSP)
- Graphics
85 - Gameplay 80
- Originality
90 - Sound 75
- Replay
40 - Eindcijfer 74
902 )
25-03-2007 23:15
maar t moet natuurlijk gewoon kwantiteit zijn.
