The Mob War begins.
Veel mensen hadden een verschillende mening over deze game toen hij werd aangekondigd. De één zei dat het een slap aftreksel zou worden van GTA en de andere juist dat het tot 100 keer beter zou worden dan GTA. Ook kreeg Mafia nog de concurrentie van de marktleider zelf toen het uitkwam, want op dat zelfde moment kwam ook Rockstar op de markt met de ‘nieuwe’ GTA Vice City. Het spel werd zeer goed ontvangen bij bladen en sites, alleen verkocht het toch niet totaal zoals GTA Vice City. Wat jammer is in mijn ogen, omdat ik één van de mensen was die zei tot het spel 100 keer beter was dan GTA.
Veel mensen vonden alles maar te sloom en hadden liever het 50 cent gehalte in games, wat dus wel aanwezig was in de GTA series (vanaf deel 3). Ik blijf bij mijn standpunt en ik zal eens haarfijn uitleggen waarom.
I’ll make you an offer, You can’t refuse!
De game zichzelf is één grote flashback wat teruggespeeld wordt terwijl je praat met Norman en je hele verhaal verteld van wat er is gebeurd en wat je allemaal gedaan hebt. Het verhaal begint in 1930 als jij (nu nog bekend als Thomas) het leven doorgaat als taxi chauffeur. Maar op een dag zit je lekker je sigaret te roken en hoor je allemaal geslip en schoten waar vervolgens een enorme klap na volgt.
Er komen twee mannen op je afrennen en houden je onder schot, ze zeggen dat je hen in je auto moet wegbrengen en snel! Je stapt in en de game begint, je taak is om een paar mensen af te schudden in je auto terwijl er op je geschoten wordt. Je rijd door naar Salieri’s Bar, waar je uiteindelijk aankomt en het volgende filmpje begint.
Jij als een door adrenaline gierend arm taxi chauffeurtje moet wachten op de big boss of te wel Don Salieri. Terwijl je bang zit te wachten komt hij op je aflopen en doet hij zijn hand naar zijn borstzak in zijn jas, je wilt wegrijden maar het lukt niet. Hij komt dichterbij en uiteindelijk zie je dat hij niet zijn wapen wil pakken, maar hij pakt een envelop met daarin geld wat jij krijgt (omdat je auto zowat kapot is geschoten), samen met een uitnodiging van mr. Salieri zelf om erbij te komen. Je weet het allemaal niet en gaat naar huis. De volgende dag ga je weer aan het werk maar je wordt aangevallen. Je rent weg naar Salieri’s Bar waar je toevallig in de buurt was en op dat zelfde moment ga je bij de crew en begint het hele verhaal.
Foutjes? Bij de Mafia mag dat niet!
De game gezien is nu in 2006 redelijk outdated, maar dat mag de pret niet drukken. Van de engine is goed gebruik gemaakt en alles werkt ook lekker, maar natuurlijk zitten er redelijk wat bugs in. De graphics mogen er nu ook nog wel wezen en kan makkelijk draaien op de wat mindere pc’s, wat altijd mooi meegenomen is.
Het beste aan deze game is de sfeer, je krijgt het gevoel dat je in de game gezogen wordt. Het realisme is goed aanwezig, wat te merken is aan de auto’s. Ze voelen niet arcade achtig aan maar wat meer realistisch. De auto’s in het begin (dus 1930) zijn stukken slomer dan de auto’s verderop in het spel (wat trouwens gaat tot het jaar 1938). De politie is ook goed in het spel aanwezig, ok ze maken soms domme fouten door bijv. tegen een lantarenpaal aan te rijden, maar dat zie je wel bij elke game. Ook is de politie natuurlijk te voet en kunnen ze je het leven zuur maken door een bekeuring, maar ze kunnen je ook in de boeien willen slaan en als ze wapenschoten horen ben je helemaal de pineut en beginnen ze dan op je te schieten. Het mooie is dat je ook banden lek kan schieten (dit heeft Vice City gejat van Mafia net zoals meer ideeën) door de ruiten heen kan schieten en meer van dat soort kleinig heden. Ook kan je benzinetank lek geschoten worden waardoor je benzine verliest. Dat betekent ook dat je benzine opraakt door het rijden en zal je af en toe moeten tanken. Hieruit kan je dus goed opmaken tot er veel aandacht aan de game is besteed. De besturing tot slot is goed afgewerkt, je kunt er ook voor kiezen om bijv. het rijden met een stuurtje/pendalen te doen en het lopen met muis/toetsenbord, wat het altijd weer ietsjes realistischer maakt.
De Game in het algemeen.
Tot slot nog even over de game zelf. De missies zijn goed afwisselend waardoor je je niet snel zal vervelen, wel zijn de missies redelijk lastig. Dat brengt ook de nodige spanning in de game. Jammer is tot je de gebouwen niet zomaar binnen kan lopen maar per missie gaat één onderdeel open waar je heen moet gaan om de missie af te ronden. Al met al een zeer goede game voor jong en oud en zeker speelbaar op de wat oudere systemen en dit blijft één van me favoriete spellen ooit.
Oordeel Mafia (PC)
- Graphics 85
- Gameplay 90
- Originality 75
- Sound 95
- Replay 85
- Eindcijfer 85