Het origineel
Het bijna vijftien jaar oude eerste deel in de trilogie heeft duidelijk de meeste aandacht gekregen. Ik heb het origineel er weer even bij gepakt en het is visueel bijna een geheel ander spel geworden. Gelijk zodra je het opstart is de verhoogde resolutie zichtbaar. Omgevingen zijn vele malen scherper en de personages spatten van het scherm. Daarnaast loopt het spel als een zonnetje op 60 fps. Laadtijden zijn vele malen korter (de review was op een PlayStation 4 Pro, op een PlayStation 5 zou dit natuurlijk standaard korter zijn), dus je hoeft geen minuten meer te wachten in de lift; al mis je nu natuurlijk wel de interessante gesprekken die tijdens de liftscènes gevoerd werden. Daarnaast heeft Bioware ervoor gekozen om het gehele kleurenschema aan te pakken. Deze remaster is veel kleurrijker dan het toch ietwat grauwere origineel. Op deze manier past het beter bij het kleurenschema van het tweede en derde deel, wat de Legendary Collection meer één geheel maakt.
Voor en nadelen
Natuurlijk blijft het zichtbaar dat de eerste Mass Effect een ouder spel is. Sommige animaties zien er ondanks de verbeteringen nog wat verouderd uit, waardoor personages bijvoorbeeld wat houterig bewegen. Daarnaast zijn sommige menustructuren gedateerd en kunnen hierdoor verwarrend of onhandig zijn. Je moet bijvoorbeeld nog steeds het menu openen om op de map te kijken, waar dit tegenwoordig vaak met één knop te doen is. Daarnaast is de lipsync niet helemaal goed, wat door de vele dialogen die je voert direct opvalt. Ik had de hoop dat Bioware op gameplaygebied elementen van het tweede en derde deel aan het origineel zou toevoegen, maar helaas is dit niet het geval. Zo moet je jezelf nog steeds verbergen achter een muur door ertegenaan te lopen, iets wat mij net als vroeger regelmatig frustratie opleverde. Hetzelfde geldt voor het schieten. In het eerste deel werk je namelijk nog steeds niet met ammunitie, maar moeten je wapens opladen. Deze punten zijn in Mass Effect 2 en 3 aangepakt en verbeterd. Deze negatieve punten hebben er echter nooit voor gezorgd dat ik niet opnieuw plezier beleefde aan het origineel. Er zijn daarnaast ook zeker wel gameplay-elementen aangepast, wat een positieve uitwerking heeft. Het besturen van de M35 Mako werkt nu bijvoorbeeld iets beter. Het voelt iets minder zweverig, waardoor je meer controle hebt. Daarnaast is het schieten aangepakt, waardoor het meer als een moderne shooter aanvoelt. Het opladen van een wapen duurt bijvoorbeeld korter en het inzoomen tijdens het richten werkt een stuk beter.
En Mass Effect 2 en 3 dan?
Misschien denk je nu wel, hebben Mass Effect 2 en 3 dan helemaal geen aandacht gehad? Dat is zeker niet het geval. Deze twee delen hebben misschien dan wel iets minder aandacht gekregen dan de eerste Mass Effect, maar bij deze vervolgen was dat ook minder nodig. Dit neemt niet weg dat in deze twee delen het nieuwe likje verf niet misstaat en in combinatie met de hoge framerate lopen deze spellen zeer soepel. Om al dit moois vast te leggen hebben alle drie de delen nu een foto modus, zodat je op ieder moment een foto kunt nemen van bijvoorbeeld Commander Shepard met een van zijn teamleden.
Mass Effect speel je natuurlijk niet alleen omdat het er nu extra mooi uitziet. Je speelt het voor het verhaal dat zich afspeelt in een interessante wereld met een zeer rijke achtergrond. Maar uiteindelijk blijft het beste aan de Mass Effect-serie de personages, met daarbij de invloed van jou als Commander Shepard. De keuzes die jij maakt in het verhaal hebben nog steeds exact dezelfde hoeveelheid invloed op wat voor Commander Shepard jij wilt zijn en op wat voor relatie je hebt met iconische teamgenoten als bijvoorbeeld Garrus en Wrex. Daarbij blijft het interessant om te zien hoe de persoonlijkheid van teamleden, zoals bijvoorbeeld Liara, veranderen over de drie verschillende delen. De uiteindelijke climax van de drie RPG’s is wel aangepast, het controversiële einde van Mass Effect 3 is verwijderd en Bioware heeft een aantal aanpassingen doorgevoerd aan ‘’The Galactiness Readiness Scale”. Dat was nodig, gezien het origineel gebruik maakte van een app en de multiplayer om deze schaal te berekenen. Beide zijn afwezig in deze remaster. Het is natuurlijk nog steeds mogelijk alle drie de delen onafhankelijk van elkaar te spelen, dus als jouw voorkeur ligt om met Mass Effect 3 te beginnen dan behoort dat tot de mogelijkheden.
Conclusie
Uiteindelijk is de Mass Effect Legendary Collection een zeer geslaagde remaster. Bioware heeft er veel moeite in gestoken om Mass Effect nieuw leven in te blazen en dat is gelukt. Voor nieuwkomers is dit een uitgelezen kans om drie iconische RPG’s te spelen en voor terugkerende spelers zal het een feest van herkenning zijn. Dit maakt dat de Legendary Collection voor iedereen een aanrader is!
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.