Take a walk on the dark side
Mass Effect 2 kan in bepaalde opzichten vergeleken worden met een ander middenstuk in een trilogie. Star Wars Episode V: The Empire Strikes Back. Hoewel uhm, dat is nu niet echt meer het middenstuk te noemen, aangezien Star Wars een hexalogie geworden is (zes delen). Mass Effect 2 is duisterder qua sfeer en verhaal, de personages waar je een team uit moet opbouwen zijn allemaal behoorlijk beschadigd te noemen. Alle leden hebben een behoorlijk twijfelachtige achtergrond. Het is aan jou om, als Shepard, een daadkrachtig en trouw team te smeden. Lukt je dat niet, dan loop je het risico dat niet iedereen de eindstreep weet te bereiken. Het kan zelfs gebeuren dat jouw Commander Shepard het loodje legt!
Maar laten we bij het begin beginnen. ME2 start precies één maand nadat je The Citadel hebt gered van Sovereign en Saren. De Council neemt de dreiging van de Reapers niet serieus en de Normandy speurt de melkweg af naar een teken van de Geth. Het wel belangrijk om te melden dat mensen die Mass Effect 1 hebben gespeeld hun savegame kunnen inladen in ME2. Alle in het eerste deel gemaakte keuzes hebben namelijk invloed op ME2. Koos je ervoor om op Vermire om Wrex dood te schieten of niet? Had je een relatie met Liara of Ashley? Liet je Kaidan of Ashley achter om te sterven? Al deze belangrijke keuzes uit het eerste deel van Mass Effect zullen het verloop van dit tweede deel beïnvloeden. Het is geen vereiste om Mass Effect gespeeld te hebben om van dit tweede deel te genieten, maar mensen die dat wel hebben gedaan en hun savegame hebben ingeladen zullen duidelijk in het voordeel zijn. Had je bijvoorbeeld veel geld in deel één? Dan krijg je wat bonus credits in deel twee. Hetzelfde geldt voor het level van je personage. Was je level 60? Dan start je de game nu op level vijf in plaats van level één.
Keuzes maken
We noemden net al de grote keuzes uit het eerste deel die van invloed zijn. Maar het zijn ook de kleinere sidequests die invloed hebben op de dingen die meemaakt. Liet je de Asari leven die bezeten was door de Thorian? Dan kom je haar tegen op Illium en kun je haar helpen bij een sidequest. Heb je haar niet gered? Dan krijg je die sidequest niet. In veel opzichten krijg je pas tijdens het spelen van Mass Effect 2 de gevolgen te zien van de keuzes die je in het eerste deel hebt gemaakt. En er is ook duidelijk te merken dat veel van die keuzes ook hun uitwerking in het derde deel van de trilogie zullen hebben.
Wel valt op dat waar het in de eerste Mass Effect bij Paragon en Renegade vaak neerkwam op het kiezen tussen een kalme en drastische beslissing, het in dit tweede deel wel iets anders in elkaar steekt. Paragon-keuzes lijken in deel twee namelijk meer gericht op het beschermen van de hele melkweg en de Renegade-keuzes komen meer over als egoïstische beslissingen die gericht zijn op het succes van de mensheid. Dit zie je ook terug in het uiterlijk van Shepard. Maak je namelijk Renegade-keuzes, dan zullen de littekens duidelijk aanwezig blijven op zijn/haar gezicht en zullen je ogen rood beginnen op te lichten. Als er echter voor Paragon-oplossingen wordt gekozen, dan worden je ogen lichter en worden je littekens steeds vager.
Stroomlijnen
Bioware heeft er duidelijk voor gekozen om de hele Mass Effect ervaring enorm te stroomlijnen. Er zijn nu meer verschillende soorten wapens, maar je hoeft ze niet te kopen. Er is wel een heel ander systeem bedacht. Je kunt nu wapens, armors, biotics en zelfs de Normandy verbeteren door middel van Research. En dat zul je ook absoluut moeten doen. Zeker op de hogere moeilijkheidsgraden. Het praten met je teamleden levert upgrades op. Sommige teamleden geven plannen voor het verbeteren van je schilden, pantser of wapens voor de Normandy, terwijl anderen je vertellen hoe je een beter wapen kunt ontwikkelen. Geef Grunt een betere Shotgun of Legion een geweldige sniperrifle, de keuze is aan jou.
Het uitvoeren van Research stelt in de praktijk weinig voor en persoonlijk vind ik dat Mass Effect 2 veel RPG-elementen heeft ingeleverd. De dialogen zijn nog steeds ontzettend sterk, de keuzes en hun gevolgen ook, maar ik mis een beetje het gevoel van progressie. In veel RPG’s is het zaak om je team soms wat te grinden waardoor je een voordeel hebt ten opzichte van je tegenstanders. Dat gevoel ontbreekt een beetje bij Mass Effect 2. Daar staat wel tegenover dat de combat sterk verbeterd is. Het is nu mogelijk om ledematen van tegenstanders letterlijk en figuurlijk onder vuur te nemen. Zie je een android die je onder vuur neemt? Schiet gewoon zijn arm eraf! Het is een stuk moeilijker vechten als hij geen arm heeft voor die gun hè?
Qua verhaalstructuur en personages valt het op dat de hele game ontzettend goed op zich staat. Maar tegelijkertijd is ook heel goed te merken dat dit slechts een tussenstop is op weg naar de uiteindelijke climax en strijd die het derde deel van Mass Effect gaat brengen. Dit maakt dat de game toegankelijk is voor nieuwkomers, maar ook ontzettend veel voldoening geeft als je urenlang het eerste deel hebt zitten spelen en nu je avontuur voortzet.
Gezocht: Operazanger met ADHD en aanleg voor volkerenmoord
De cast van teamleden die je bij elkaar moet zien te krijgen is werkelijk uitmuntend te noemen. Mijn persoonlijke favoriet is toch wel Mordin. Deze Salarian draait zijn hand niet om voor het ontwikkelen van de Genophage. Spelers van het eerste deel zullen zich deze term nog wel herinneren. De onderzoeker is rap van tong en lijkt een ernstig geval van ADHD te hebben. Tijdens langere gesprekken komt zijn persoonlijkheid ook duidelijker naar voren en blijkt hij zelfs een operazanger in zijn vrije tijd! Elk teamlid heeft een diepgang waardoor je daadwerkelijk aan ze gehecht raakt. Daarom is het zaak om goed voorbereid de eindstrijd aan te gaan. Anders loop je het risico dat je aan het einde van de rit meerdere grafkisten de ruimte in moet schieten. En met personages als Mordin, Thane en Jack wil je dat absoluut voorkomen.
Toch is de game niet perfect. Het eerste deel van Mass Effect bevat veel scènes waarin laadtijden tijdens ritjes in de lift worden verborgen. Die lange ritten in de lift zijn niet terug te vinden in ME2. Daar staat helaas wel tegenover dat er nu gewoon laadschermen te zien zijn als je tussen gebieden wisselt, sterft en vervolgens verder wilt spelen én als je op de Normandy tussen de verschillende decks wisselt door middel van de lift. Nu zijn dit kleine details te noemen die niet erg storend zijn als je op Normal speelt. Als je echter op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt en je geregeld het onderspit delft dan gaan die laadschermen heel snel vervelen.
De AI van je teamgenoten is ook niet bepaald sterk te noemen. Ze luisteren lang niet altijd naar de commando’s die je ze geeft, en vergen zeker op het hoogste niveau een flinke dosis geduld. Want reken er maar op dat ze geregeld het onderspit delven terwijl jij van alle kanten wordt aangevallen.
Bring on part three!
Die kleine minpuntjes nemen echter niet weg dat Mass Effect 2 in bijna alle opzichten beter is dan zijn voorganger. De graphics zijn scherper, het hele universum is groter en geloofwaardiger, je teamgenoten zijn een stuk boeiender (hoewel Wrex niet overtroffen wordt) en de combat is verbeterd en ook uitdagender te noemen. Door de keuzes uit het eerste deel ook echt invloed te geven in dit tweede deel wordt de hele ervaring van de trilogie een unieke ervaring. Ik kan nu al niet wachten op het derde deel!
Oordeel Mass Effect 2 (Xbox360)
- Graphics
95 - Gameplay 90
- Originality
85 - Sound 90
- Replay 92
- Eindcijfer 93
3016 )
23-02-2010 13:49
Want zoals je zelf ook al aangeeft, dat gevecht gaat er absoluut komen in ME3 en ik heb voor zover ik in kan schatten de Rachni, Alliance, Quarians en Geth al aan mijn kant.
Zo grof had ik ze nog niet gezien, maar zo cowle opmerking van Shepard als je dat doet.