Mega Man Battle Chip Challenge review GBA

Review Mega Man Battle Chip Challenge (GBA)

Met het uitbrengen van Mega Man op de NES eind jaren tachtig, ontpopte de gelijknamige hoofdrolspeler zich tot de mascotte van Capcom. Sindsdien is de Mega Man franchise razend populair en zijn er veel games uitgebracht op verschillende consoles en handhelds. Alleen op de GBA al zijn er meer dan tien titels verkrijgbaar die de naam Mega Man dragen. Sinds 5 maart kent de serie een nieuw kindje: Mega Man Battle Chip Challenge. En deze game ga ik eens onder de loep nemen..

De succesvolle Mega Man Battle Network games waren stuk voor stuk RPG’s, maar met Battle Chip Challenge gaat Capcom helemaal de andere kant op. De Japanse gamesgigant houdt zich niet meer aan de Mega Man standaard en gebruikt haar franchise voor een Card Battle game – iets wat voor Capcom geheel nieuw is. Is Battle Chip Challenge niets meer dan een probeersel, of kan het zich daadwerkelijk meten met de Yu-Gi-Oh! games? Dat lees je in de volgende alinea’s.

Getting started

Na het kiezen van een character en de daarbij horende PET was ik al gelijk toe aan mijn eerste toernooi, de BattleChipGP. Via de e-mail kreeg ik een uitnodiging, er stond in dat ik me moest registreren bij de toernooileiding. Na de inschrijving werd er een handleiding in de vorm van een attachment gestuurd. Deze legde eens fijn uit hoe een battle nou precies zijn gang gaat, wat er voor de wedstrijd gedaan moet worden en hoe je de overwinning kunt behalen.

Voor de eerste battle – Even kennis maken
Voor ik kon beginnen aan mijn eerste battle werd mij gevraagd mijn Program Deck in orde te maken. In dit Program Deck, afgebeeld onderaan op de eerste screenshot, bouw je de beschikbare Battle Chips in op de plekken waar jij ze wilt hebben. In de battle heeft een beurt drie rondes, dit betekent dat er elke ronde een chip wordt gebruikt. In de screenshot is een soort weg van drie chips te zien die in de highlight staan, deze chips worden in volgorde van links naar rechts gebruikte gedurende de beurt.
Elke Battle Chip heeft een andere functie, deze is af te lezen op de display die verschijnt als je de chip selecteert. Aan de cijfers HP, AP en MB is af te lezen waar de desbetreffende chip handig voor is. De afkortingen houden het volgende in:

HP: De health van de chip, als de HP de nul bereikt wordt de chip verwijderd uit je Program Deck. De HP van een chip kan dalen als hij beschadigd wordt door een aanval van de tegenspeler.

AP: Attack Power, dit getal geeft aan hoeveel schade de chip de tegenspeler geeft.

MB: Je Program Deck heeft een bepaald aantal geheugen beschikbaar, je mag niet over het maximum heen en dus moet je een beetje letten op de grootte van je chips.
Niet dat dit erg veel problemen oplevert, als je gewoon maar wat doet dan overschrijd je het maximum zelden.

Tijdens de eerste battle – Interactiviteit?!
Na het invullen van mijn Program Deck kreeg ik hoge verwachtingen van mijn eerste battle. Maar helaas, het resultaat stelde me flink teleur. Ik dacht dat ik mijn chips goed had geplaatst door ze op een bepaalde manier te verspreiden, maar wat blijkt: de chips worden op een random volgorde gebruikt! De computer selecteert random-wijze de chips voor de drie rondes die een beurt telt, je kan dus zelf niet bepalen welke chips er worden ingezet en welke je spaart voor de volgende beurt. Er kan voor een reselect gekozen worden, in dat geval verandert het pad van jou, maar ook dat van de tegenstander. Maar wanneer eenmaal het pad is gekozen, verzorgt de computer alle actie en kun je zelf alleen maar passief toekijken. Maar bij een genre als deze wil je juist zelf het heft in eigen handen hebben, je wilt áctief gamen. Interactiviteit is dan ook ver te zoeken bij Battle Chip Challenge. Echt, je hoeft geen strategisch inzicht te hebben om goed te zijn in dit spel. Het is vaak een questie van geluk, en dat is toch wel erg jammer.

Na de eerste battle – Opnieuw proberen dan maar
Geheel teleurgesteld begon ik aan de tweede battle, ik moest het toernooi tenslotte nog even winnen. Maar hoe verder het toernooi zich vorderde, des te irritanter en slaapverwekkender ik de battles begon te vinden. Uiteindelijk won ik het toernooi met gemak, maar om nou aan nog een toernooi te beginnen.. Ach, vooruit dan maar. Ik heb hierna nog zo’n zeven toernooien gespeeld, en toen wist ik eigenlijk wel genoeg. Het spel heeft me gewoon niet lang kunnen boeien, na het eerste toernooi heb je het eigenlijk wel gezien. De replay-waarde van dit spel had een stuk hoger moeten liggen..

Graphics & Sound
Heeft deze game dan toch nog positieve punten? Jazeker, de graphics en de sound scoren bij mij een voldoende. De graphics, geleend van de Battle Network spellen, zijn in orde, daar valt niet over te klagen. Ook de muziek is van redelijke kwaliteit, al beginnen de happy deuntjes je na een tijdje de strot uit te komen. De sound-effects zijn wel okee, maar zijn niets bijzonders ofzo.

Conclusie
Het haast ontbreken van interactiviteit en de lage replay-waarde zorgen er voor dat ik dit spel wel een onvoldoende moet geven. Als je zelf nou meer kon doen, als het niet zo snel saai zou worden.. dan had Mega Man Battle Chip Challenge een best leuk spel kunnen zijn. Mocht er een vervolg op Battle Chip Challenge komen – en Capcom-kennende komt die nog wel – hoop ik dat ze van hun fouten geleerd hebben en dat er grondige veranderingen zijn doorgevoerd. Zoek je een leuke Card Battle game? Probeer dan een van de vele Yu-Gi-Oh! games, daar ben je veel beter af.