Na anderhalve (1,5!) week, lukte het de TPG eindelijk om Metroid Prime 2 Echoes(MP2) bij mij te krijgen. En al is Hoofddorp ver verwijderd van Wijnandsrade, dit moet toch echt een stuk sneller kunnen. Helaas is het moeilijk om de TPG te boycotten, maar ik ben er nog steeds kwaad over. Wat dit wel voor mij betekende was dat de spanning erg werd opgebouwd, en ik keek steeds meer naar de game uit. Toen die er eindelijk was kon ik beginnen met spelen.
Ik begin maar even bij het begin. In mijn preview stond natuurlijk al wat over het verhaal maar ik heb nu meer informatie. Samus wordt dus naar de planeet Aether gestuurd, om uit te vinden wat er is gebeurd met een fregat vol met Marines van de Federation. Terwijl Samus afdaalt naar de oppervlakte van de planeet, verzeild ze in een storm en haar schip wordt beschadigd. Als ze eenmaal geland is, springt ze uit haar schip. Dan kun je gelijk zien, dat haar pak nog gedetailleerder is dan in het eerste deel. Dan mag je beginnen met spelen. Je krijgt weer eerst een soort van tutorial; er wordt in het scherm verteld hoe alle knoppen werken. Na een paar kamers te hebben door gespeeld, zie je wat er met de Troopers is gebeurd. Hun lijken hangen namelijk uit het plafond! De troopers worden door rare beesten naar boven getrokken. En kamer na kamer kom je steeds meer lijken tegen. Sommige zijn naamloos, anderen hebben een logboek. En het wordt nog vreemder, plotseling komt er vanuit het niets een soort paars-zwarte drab uit de lucht en die wekt de dode Troopers tot leven.
Nadat je deze makkelijke vijanden hebt uitgeschakeld, kom je bij het schip van de Troopers. Het is daar bezaaid met lijken. Als je je armkanon in een ding steekt (klinkt vreemd, maar ik kan het niet anders uitleggen) krijg je het verhaal van de mariniers te zien. Nadat ze een Space Pirate schip achterna gingen, zijn ze neer gestort. Eenmaal beneden werden ze aangevallen door rare beesten, en uiteindelijk waren het er zoveel dat geen één man het heeft overleefd. Nou denk je, okay, geen overlevenden Samus kan weer naar huis, net op tijd voor het avondeten. Maar nee, daarvoor is nog iets gebeurd. Je komt namelijk een donkere versie van jezelf tegen, als je deze achterna gaat, kom je in het zogenaamde Dark Aether. Daar wordt je aangevallen door de beesten die daar wonen, de Ing. En net voordat je terug kan stappen door de interdimensionale poort, stelen ze bijna je hele uitrusting. Die moet je dus weer terug gaan vinden. Terwijl je daarmee bezig bent, kom je de laatst overgebleven Luminoth tegen, de oorspronkelijke bewoners van Aether. Deze verteld, dat de planeet in twee dimensies is gescheurd, door een meteoriet. En ze al jaren in oorlog zijn met de Ing van Dark Aether. En de Ing staan op het punt van winnen, want ze hebben alle energie van Light Aether gestolen, en dat naar Dark Aether gebracht. En als de Ing winnen, zullen ze uiteindelijk het universum veroveren. Om dit te voorkomen moet je alle gestolen energie terug brengen naar Light Aether. Je ziet Samus denken, daar gaat mijn bord met boerenkool, want dat kan ze natuurlijk niet laten gebeuren. En in dit verhaal spelen de Space Pirates, de Metroids en het Phazon ook nog is een rol. Misschien komt het allemaal een beetje hectisch en onbegrijpelijk over, maar dat is het in de game absoluut niet. Er gebeurt wel ontzettend veel in het eerste uur, maar het wordt in precies de goede hoeveelheden verteld, zodat je alles makkelijk snapt en kan verwerken.
Zoals gezegd, moet je dus de energie terug brengen naar Light Aether. Dit gebeurt in een aantal stappen. Eerst kom je in de centrale tempel, waar de enige overgebleven Luminoth leeft. Die vertelt je naar welk deel van de wereld je moet, om daar de energie tempel te redden. Als je daar aankomt wordt je door een hologram een aantal dingen uitgelegd. Dan moet je naar Dark Aether, daar moet je drie sleutels zien te vinden, en dan daar de tempel openen. Dan kan je, meestal na een gevecht, de energie meebrengen en teruggeven aan Aether. Dit moet je drie keer doen. Maar het vervelende aan Dark Aether is, is dat de lucht je health naar beneden haalt. Gelukkig hebben de Luminoth luchtkristallen achter gelaten. Die vormen een beschermende bel, waarin je energie zelfs wordt aangevuld. De kristallen werken altijd, je hebt ook bollen die je moet ‘aanschieten’ om ze te laten werken, die duren maar even. Het andere dat je moet doen, is dus je uitrusting terug vinden. Soms liggen ze gewoon in een kamer, andere keren moet je ze van een guardian afpakken. Deze guardian is dan een beest dat je al vaker hebt gezien, maar dan groter en met de skill die je moet terugpakken. Zo is er een guardian die Morph Ball Bombs gooit, en een guardian die hoog kan springen met de Space Jump Boots. Dit zijn een soort sub bazen om het beter te vertellen, en ze zijn best lastig.
Dan nu de besturing, die is niet veranderd ten opzichte van Metroid Prime 1. Er zijn wel andere beams en visors, en nog een extra wapen voor je raketten. Ik vertel ze alvast, dus als je het niet wilt weten, dan moet je de volgende paragraaf niet doorlezen. In plaats van de Thermal visor en X-ray Visor zijn er de Dark Visor en de Echoes(?) Visor bijgekomen. Ze werken vrijwel hetzelfde als hun voorgangers. Met de Dark Visor zie je objecten en vijanden door muren heen, en met de Echoes visor zie je geluid. Je zult ze moeten gebruiken voor onzichtbare vijanden en voor puzzels. De Combat en Scan visor zijn er nog steeds. De Scan visor ziet er ietsje anders uit. Er zijn niet meer rooie en oranje vierkantjes, maar objecten zijn nu helemaal blauw, als je ze nog niet hebt gescand, rood als ze belangrijk zijn en nog niet gescand, en groen als ze zijn gescand.
Er zijn ook drie nieuwe beams. De Dark Beam, die schiet een soort paars-zwarte blubber, precies het spul waaruit de Ing zijn opgebouwd, die is sterk tegen vijanden in Light Aether. De Light Beam, die schiet stralen licht, en is sterk tegen vijanden in Dark Aether. De derde beam is de Annihilator beam. Dat is een mix van allebei de beams, en ook sterk tegen alles. Ze hebben allemaal wel ammo, dus ze kunnen leeg raken. Maar als je een vijand vermoord met de Dark Beam krijg je Light ammo en vice versa. Je hebt ook nog de doelzoekende raketten. Je kan er dan vijf tegelijk afvuren op vijf verschillende vijanden, of op ééntje natuurlijk. Ik weet nog niet hoe die precies werkt, want daar ben ik nog niet. Verder heb je natuurlijk nog de Power beam, missiles, Super Missile, Morph Ball Bombs, Power Bombs, Spider Ball en de Boost Ball.
De graphics zijn weer prachtig bij MP2. Ze zijn niet scherper dan in Mp1, want dat kon al eigenlijk niet meer. De textures zijn vooral verbeterd, en er zit meer detail in de wereld en in de voorwerpen. Zo is het ruimteschip van Samus een stuk mooier en haar pak ook. De muziek past bij de omgevingen, en als er vijanden zijn veranderd deze helemaal, dit is best handig, want zo weet je of er nog vijanden zitten in de kamer, of dat je ze allemaal hebt gehad.
Ik vind de multiplayer nog steeds niet zoveel om het lijf hebben. Natuurlijk het is best lachen om elkaar af te schieten, en op de gamexpo heb ik er ook zeker lol mee gehad(ik won alleen steeds, dus het werd een beetje saai, toch Bert, Casper en Jeroen) Maar echt vernieuwend ofzo is het allemaal niet. Ze hebben dan de Hacker mode erbij gedaan, dan scan je je tegenstander en gaat hij langzaam dood, en de Death Ball, dan ben je Morph Ball en als je een tegenstander aanraakt gaat er 50 health vanaf. De vele upgrades zoals extra health, missiles en de verschillende beams liggen op de grond of zitten in dozen die je kapot moet schieten.
Maar is er dan helemaal geen kritiek op de singleplayer? Jawel, zo is het irritant om tegen de Ing te vechten als ze opeens vloeibaar worden. Dan kun je ze niet meer targetten en kunnen ze ineens achter je staan. Dan is het springen voor je leven, totdat je ze weer in het vizier hebt. Wat wel verbeterd is, is het backtracken, het steeds terug moeten gaan. Ik heb het nog niet zo heel veel meegemaakt dat ik ver terug moest. Wat wel veel gebeurd is, is dat je op Light Aether niet verder kunt, dan via een poort naar Dark Aether kan, daar een puzzel moet oplossen en dan verder kan in Light Aether. Dat heeft het backtracken een beetje verdreven. Ook zijn er meer vergezichten in het spel. Het voelt dus meer als een planeet, en niet als een gebouw met een hoop kamers. Maar ja, het natuurlijk niet vernieuwend. Dit vind ik eigenlijk niet zo erg, maar het licht/donker is wel erg gejat van The Legend of Zelda: A Link to the Past.
Om de antwoorden van de inleiding te geven. De naam is absoluut niet bezoedeld, en het is een waardig vervolg. Het verhaal is boeiend, en goed doordacht. De graphics zijn prachtig en de het geluid goed. De gameplay staat nog steeds als een huis. Er zijn weer net genoeg nieuwe wapens en spullen om het interessant te houden. Maar twee games van één franchise is genoeg per console, dus ik kijk uit naar de volgend emetroid op de volgende Nintendo.
Oordeel Metroid Prime 2: Echoes (NGC)
- Graphics
95 - Gameplay 95
- Originality
60 - Sound 90
- Replay
80 - Eindcijfer 94