De olifant in de kamer
Dit klinkt allemaal heel tof, maar we moeten eerst even het kritiekpunt bespreken waar we niet omheen kunnen, namelijk de graphics. Laten we zeggen dat M&B op grafisch gebied de PS3 nog in slaap zou doen laten vallen. Vooral als je net begint, schrik je er enorm van hoe lelijk alles er eigenlijk uitziet. Zo lijken de armen van je karakter bijvoorbeeld rechtstreeks uit een poppenfabriek te komen, zien de gebouwen er uit als kartonnen dozen en lijkt de wereldkaart rechtstreeks uit Final Fantasy 7 te zijn gelopen. Goed, de game was al in 2010 uitgekomen voor PC, maar dan nog voelt het grafisch allemaal erg achterhaald aan.
Daarbij helpt ook de menu-interface niet mee. Deze lijkt één op één weg gelopen uit de eerste Elder Scrolls. Het is verbazingwekkend dat je in deze tijd dit soort logge menu’s nog voorgeschoteld krijgt, waarbij je door de vele tabbladen met een soort muiscursor moet navigeren. De enorme (niet ingesproken) lappen tekst die je voorgeschoteld krijgt helpen ook niet echt mee om je in de game te zuigen.
Gelukkig krijg je wel een redelijk uitgebreide tutorial van hoe het vechtsysteem werkt; dat zorgt tenminste nog enigszins voor een redelijke basis. Toen ik echter voor het eerst de stad verliet, werd ik meteen (per ongeluk) gevangen genomen, werden al mijn wapens afgepakt en zat ik uiteindelijk in mijn ondergoed. Wat is dit voor een spel? De eerste ervaring was voor mij in ieder geval een zware.
Tegenstrijdige, lovende comments
Verrassend genoeg is online het commentaar rondom M&B voornamelijk positief. Het schappelijke prijskaartje helpt hier aardig in mee, maar de positieve geluiden komen ook vanuit hoe ambitieus M&B onder de motorkap eigenlijk is. Reden genoeg om toch eens dieper te graven en nogmaals te zien wat deze game dan zo leuk kan maken.
Als je wat verder speelt, leer je al snel een paar belangrijke aspecten die je in eerste instantie niet worden uitgelegd. Eén van de belangrijkste is het feit dat je in alle dorpjes die je langsgaat vrijwilligers kunt rekruteren, die zich vervolgens toevoegen aan jouw leger. Je begint met een groepje van vijf, maar al gauw trek je erop uit met zo’n vijftig man. Waar ik in het begin meteen werd gekidnapt, lieten bandieten me dankzij mijn gloednieuwe legioen nu met rust en kon ik met een gerust hart zelf op bandieten jagen. Naarmate je rekruten steeds meer successen behalen, kun je ze verder upgraden naar krachtigere versies van hun zelf.
Je moet echter wel goed voor je manschappen zorgen, want heb je geen geld om ze uit te betalen of heb je niet genoeg rantsoen bij je, dan bestaat de kans dat je trouwe metgezellen simpelweg vertrekken. Onderhoud is belangrijk dus.
De gevechten in M&B spelen zich af in een afgebakend gebied. Beide legers worden op het strijdveld getoverd en het is aan jou om je manschappen tactisch te sturen. Als je in de meerderheid bent, dan kun je vaak gewoon over de tegenstander heen walsen. Maar als je met vijftig man tegenover tweehonderd bloedlustige krijgers staat, is toch wel enige tactiek vereist.
Zo kun je jouw manschappen op bepaalde manieren hergroeperen, waarbij de boogschutters bijvoorbeeld achterin staan en de voorhoede steeds verder zijn opmars maakt. De variëteit aan type krijgers is divers, doch beperkt. Verwacht dus geen katapulten of ander geavanceerd wapengeschut. De commando’s die je geeft zijn essentieel voor de overwinning en vaak kun je ook zelf te paard gaan om daarmee enkele belangrijke doelen tactisch neer te maaien door achter de vijandelijke linie te rennen. Hier komt de kracht van M&B dan ook goed om de hoek kijken. Met zo weinig man, zo’n grootschalig gevecht te winnen, dat voelt enorm gewoon goed.
Het doel is om uiteindelijk of je koning bij te staan, of om een koning te vellen en zijn koninkrijk over te nemen. Je kunt echter ook voor een meer vreedzame route kiezen. De wereld van M&B heeft namelijk een gehele economie, waarbij je handelsroutes kunt opzetten tussen verschillende steden, om daarbij zo veel mogelijk winst te genereren. Ook kun je bij de vele dorpjes extra opdrachten krijgen voor wat extra goud en kun je natuurlijk ook gewoon op bandieten jagen en hun uitrusting stelen om te verkopen. Ben je wat minder lief, dan kun je ook handelskaravanen beroven. Er zijn dus genoeg manieren om je schatkist te vullen. Dit zijn allemaal heel leuke elementen, maar er is niet veel meer dan dat. M&B heeft namelijk geen verhaal. In de sandbox omgeving die M&B je biedt, is het dus aan jou om je fantasie de vrije loop te laten.
Waar kom je vandaan?
Een ander belangrijk aspect die je ervaring flink zal beïnvloeden, is de karakterachtergrond die je aan het begin van de game kiest. Als je bijvoorbeeld een vrouw speelt die een achtergrond heeft als dief, dan zal je het heel lastig gaan krijgen om naam te maken. Sommige hooggeplaatste lieden zullen niet eens met je willen samenwerken. Gemakkelijker wordt het wanneer je een mannelijke krijger bent met een nobele achtergrond. Je mag bij die laatste zelfs een banier dragen van het huis waar je van afstamt. Je pad zal dus op die manier heel anders verlopen.
Daarnaast raken je rekruten ook nog eens uitgehongerd, wat alleen maar geld kost. Hierdoor kom je uiteindelijk stukje bij beetje vast te zitten, zonder een verhaal dat je blijft voortstuwen. M&B is dus niet voor iedereen, er gaat veel tijd in zitten om er echt iets van te maken. Heb je eenmaal een kasteel voor jezelf, dan kun je uiteindelijk wel die blonde schone uit de kroeg vragen om jouw jonkvrouw te worden. Je moet alleen, in deze periode met vele gamereleases, flink wat tijd beschikbaar hebben om uiteindelijk tot dat doel te kunnen komen.
Tot slot is er ook nog een vermakelijke multiplayer waar je de nodige uurtjes in kunt steken. De leukste multiplayer modus was wat mij betreft “Siege”, waarin je een kasteel of burcht moet zien over te nemen. Hierin heb je een verdedigende partij en een aanvallende. De aanvallende kan gebruik maken van de welbekende Siege Towers die ze naar het kasteel moeten duwen. Via deze torens kun je vervolgens het kasteel enteren. Het nadeel was wel dat op het moment dat ik M&B online speelde, er (nog) erg weinig mensen online waren. Dit maakte het soms lastig om een goede game te vinden.
Als je je over de tergende grafische kwaliteit van M&B heen weet te zetten en je altijd al van ridders en kastelen hield, dan zal je zeker het nodige plezier kunnen beleven aan Mount & Blade Warband. Voor de prijs hoef je de game niet te laten liggen. De grootschalige gevechten zijn tof om mee te maken en de economie die Taleworlds Entertainment in M&B heeft weten te proppen is indrukwekkend. Echter, de tijd die zit tussen de eentonige, maar broodnodige extra opdrachten en het bezoeken van de vele saaie dorpjes in de hoop een opdracht te scoren, zal voor velen als resultaat hebben dat de verveling snel toe zal slaan. Het gebrek aan een verhaal vormde voor mij eigenlijk ook een redelijk gemis. Je hebt dan ook wel wat tijd nodig om echt in de game te komen. Heb je dat ervoor over, dan ga je zeker plezier beleven aan M&B. Het moment van release was echter, denk ik, beter geweest in de zomer of in een periode waarin tijd geen luxe zou zijn. Niet voor iedereen dus, maar door een schappelijk prijskaartje wel toegankelijk voor iedere ridderfanaat om eens uit te checken.
Deze review is geschreven door Yorn Soeteman.
Oordeel Mount & Blade: Warband (PS4)
- Graphics 30
- Gameplay 50
- Originality 80
- Sound 60
- Replay 70
- Eindcijfer 68