Eén universum is niet genoeg
Mugen Souls Z speelt zich vlak na Mugen Souls af, de eerste titel in de franchise. Het verhaal draait om Lady Chou Chou, de ‘Undisputable God’. Ze is, als heerser van haar eigen universum, moe van het feit dat ze tot nu toe slechts een klein stukje van het heelal heeft veroverd. Daarom besluit ze om een ander universum over te gaan nemen, alleen gaat dat niet helemaal volgens plan. Door een ongelukje wordt ze omgetoverd tot een miniversie van haarzelf en verliest daarbij een groot deel van haar krachten. Het verhaal heeft dus weinig om het lijf, maar het is een mooi excuus om een nieuw hoofdpersonage naar voren te duwen: Syrma. Zij lijkt misschien wel op een 15-jarig meisje, maar is in werkelijkheid een God van één van de planeten. Deze God zeult bovendien een enorme doodskist met zich mee, die ze onder andere gebruikt om in te slapen en later ook als wapen in de gevechten. Lady Chou Chou reist op haar hoofd mee door het avontuur en legt haar (en dus de speler) alles gedurende het avontuur uit.
Het doel van het spel is om de 12 planeten in het universum te veroveren en de 12 Goden opnieuw samen te brengen tot de ‘Ultimate God’. Wat er precies gebeurt wanneer de Ultimate God ontwaakt blijft echter onduidelijk, maar het komt er uiteindelijk op neer dat je gewoon de 12 planeten moet overnemen. Om dit doel te realiseren is het aan jou de taak om in elke wereld de God van die planeet gevangen te nemen. Dit klinkt als een gevaarlijke onderneming, maar in Mugen Souls Z zijn Goden soms niet meer dan een kleuter met veel krachten of een schattig meisje. Tenslotte is Lady Chou Chou, de Undisputable God, eigenlijk ook maar gewoon een meisje met een humeurtje.
Typische JRPG
De presentatie van Mugen Souls Z doet denken aan games als Disgaea en La Pucelle Tactics, waarbij vooral de manier hoe het verhaal verteld wordt nagenoeg identiek is. Karakters komen groot in beeld en met grote blokken tekst wordt het verhaal steeds een stukje verder uit de doeken gedaan. Waar bij Disgaea Pinguïns als onderdanen fungeerden, zijn dit in Mugen Souls Z konijntjes, ook wel Peons genaamd.
In het begin is het wel even door een flink zure appel bijten, want de eerste anderhalf uur bestaat voornamelijk uit het doorklikken van grote lappen tekst en het doorploegen van een onnodige hoeveelheid tutorials. Onnodig in de zin dat dingen die uitgelegd worden over het algemeen vanzelfsprekend lijken voor RPG’s. Daarnaast lijkt het alsof je meteen aan de gehele cast aan karakters wordt geïntroduceerd en dat zijn er nogal wat. Gelukkig komt er wel voldoende droge humor langs om het doorploegen van de eindeloze gesprekken te rechtvaardigen, maar vaak gaan gesprekken echt nergens over. Voor de echte fans is het overigens goed om te weten dat je de stemmen op zowel het origineel Japans kunt zetten, als gewoon op Engels. Hierbij was ik blij te horen dat ook de Engelse teksten echt goed zijn ingesproken.
Seksistisch en pervers
Waar echter bij Disgaea de focus ligt op de wat donkere humor, kiest Mugen Souls Z naar mijn mening een verkeerde route door zich te richten op de nodige seksistische, of zelfs perverse grappen. Het wordt niet eens subtiel gedaan. Zo worden de meisjes na elk hoofdstuk in een warm bad getoond, met strategisch geplaatste stoomwolkjes om ze nog enigszins te bedekken. Als er vervolgens ook nog schuine grappen worden gemaakt die weinig aan de verbeelding overlaten, voelt dat toch een beetje ongemakkelijk. Sterker nog, er zijn zelfs minigames uit het originele spel gehaald om hier überhaupt een Europese leeftijdsrating te kunnen krijgen. Rare Japanners.
Het vechtsysteem is gelukkig wel vermakelijk. In elke wereld lopen beesten gewoon rond en wanneer je tegen eentje aanloopt begint het gevecht. De gevechten vinden plaats à la games als Star Ocean en Tales of Symphonia. Je kunt rondlopen in een klein gebied en iedereen voert om de beurt zijn aanvallen uit. Aanvallen variëren van een simpele zwaardaanval, tot speciale vaardigheden waarbij letterlijk hemel en aarde bewogen worden. Naarmate het spel vordert komen er steeds meer mogelijkheden en zaken waar je rekening mee moet houden. Zo staan er kristallen over het veld verdeeld die, als je er bij in de buurt staat, je krachten zowel positief als negatief beïnvloeden. Je kunt bovendien, als je een speciale vaardigheid gebruikt, vijanden ‘lanceren’ over het veld zodat ze als een flipperkastbal tegen alles en iedereen aan knallen, daarnaast kun je een teamaanval gebruiken (mits je hier genoeg punten voor hebt verzameld) en kan Syrma een Ultimate Soul aanval loslaten die een vijand in één keer wegvaagt. Kortom, er is enorm veel om rekening mee te houden. Een vleugje tactiek zit hem verder in de keuze of je een vijand wilt verslaan of er voor kiest om hem tot je Peon te maken door hem te vangen. Om een vijand te kunnen vangen moet je weten wat zijn fetish is. Zo zijn er bijvoorbeeld beesten die houden van stille meisje, of beesten die juist een ingewikkeld meisje prefereren. Als je vervolgens Syrma transformeert in dit type, kun je met diverse poses het beest overhalen om van jou te worden. Wanneer je hierin succesvol bent verschijnt de doodskist om de vijand mee gevangen te nemen en tot je Peon te maken. Het is een leuke toevoeging, alleen is het jammer dat als je bezig bent iemand wilt vangen, de andere karakters soms een paar rondes een beetje uit hun neus staan te eten. Het kost namelijk soms tijd om een beest te vangen en alleen Syrma kan dit doen.
Peons zijn overigens erg belangrijk in Mugen Souls Z, want ze zorgen ervoor dat je ruimteschip, genaamd de G-Castle, sterker wordt. De G-Castle is niet zomaar een ruimteschip, maar kan veranderen in een megarobot waarmee je gevechten in de ruimte aangaat. Deze gevechten komen voornamelijk neer op het luisteren naar wat de tegenstander gaat doen en jouw aanvallen hierop aan te passen. Wanneer je dit goed doet zijn deze gevechten vrij gemakkelijk te doorlopen, maar tof is het wel.
Bergen aan opties
Zoals je van een JRPG kunt verwachten is ook Mugen Souls Z gigantisch groot. Zo kun je bijvoorbeeld doorgaan tot level 9999 en zijn er bergen aan items en wapens te verzamelen. Er zijn tevens genoeg opties om dit te doen. Zo heb je de standaardverhaallijn die je meeneemt naar 24 verschillende gebieden. Elke keer als je vijanden verslaat krijg je een sloot aan items, maar er is meer mogelijk. Zo kun je ook een hele planeet vangen. Dit doe je door op tien verschillende Planet Spots een bepaalde opdracht uit te voeren. Uitdagend is het vaak niet, want meestal moet je simpelweg een bepaald item bij je hebben of moet je de Planet Spot verleiden met enkele poses in een specifiek fetish pakje. Heb je alle tien plekken veroverd, dan verschijnt er een enorme kist met allemaal zeldzame items.
Om verder te levellen kun je ook terecht in het Mugen Field. Zie dit als een soort Battle Room waar je een rits aan gevechten moet doorlopen om punten en ervaring te verdienen. Aan het eind krijg je opnieuw een sloot aan items en kun je er voor kiezen om een grote baas te verslaan om nog meer zeldzame items te vergaren. Daarnaast zijn er Challenge Rooms waarin je specifieke opdrachten uit moet voeren, zoals bijvoorbeeld het vangen van twee beesten tegelijk, om weer wat extra goodies binnen te halen.
De wapens zijn echt leuk om te verzamelen, omdat deze er stuk voor stuk compleet anders en heel cool uitzien. Voor de Japanners is er tevens de mogelijkheid om bergen kleding te kopen voor de diverse karakters, om ze zo een ander uiterlijk te geven. Wel jammer is dat de armors waar je je karakters mee uitrust, dan weer geen visueel effect met zich mee brengen.
Een laatste kritische noot ligt hem in de werelden zelf. Terwijl de karakters tot in detail zijn uitgewerkt, zijn de 12 werelden grafisch bijna van PlayStation 2 kwaliteit. Tevens is elke wereld redelijk klein en is het eigenlijk meer een gebied. Ze zijn nog steeds redelijk vermakelijk om doorheen te ploegen, maar verwacht geen episch groots uitgestrekte werelden. Elke wereld is zo meer een combinatie van twee gebieden waar je doorheen ploegt en vaak moet je ook nog een paar keer heen en weer in elk level. De werelden stellen dan ook minder voor dan ik had gehoopt.
Conclusie
Mugen Souls Z is alleen voor de JRPG-fan, mits je je over het seksistische karakter heen kunt zetten. Zo ja, dan heb je een game die vele uren speelplezier biedt. De grootte van deze titel met de levelcap van 9999, nodigt uit tot lang doorspelen. Daarnaast is de game, inclusief de (niet-seksistische) humor, goed naar het Engels overgezet. Het levellen is echt leuk en de Mugen Field, New Game+ en de Challenge Rooms houden je weer even van de straat. Wel schiet Mugen Souls Z op diverse fronten flink tekort. Zo is het verhaal redelijk verwaarloosbaar, duren de gesprekken vaak eindeloos en is het grafisch geen pareltje. Mugen Souls Z is dan ook lang niet voor iedereen. Je speelt het namelijk niet voor het ervaren van een episch verhaal of het doorkruizen van weidse werelden. Mugen Souls Z speel je om je verzameldrang te vervullen en wat dat aangaat is er genoeg te doen en te vinden, maar dus wel voornamelijk voor de echte JRPG-fanaat.
Deze review is geschreven door Yørn Soeteman.
Oordeel Mugen Souls Z (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay 70
- Originality
50 - Sound 70
- Replay
90 - Eindcijfer 70
890 )
31-05-2014 01:48
27)
02-06-2014 17:55
