Mushroom Men vertelt het verhaal van Pax, een wandelende paddenstoel die even lang is als mijn middelvinger. Blijkbaar ligt het lot van alle paddenstoelen in de handen van deze kleine schimmel. Het resultaat is een videogame waarin je met Pax van platform naar platform springt, met vijanden vecht en omgevingen ontdekt. Met dit als gegeven zal ik afwisselend positieve en negatieve punten van de game benoemen.
Er zijn veel goodies te vinden. Overal ligt meuk verstopt waar Pax maar al te blij mee is. Deze rommeltjes kun je vervolgens gebruiken om nieuwe wapens voor Pax te maken. Al snel zul je in staat zijn meer schade toe te brengen aan je vijanden en het is leuk om gaandeweg deze wapens te unlocken. Hier staat tegenover dat ik de camera vervelend vind. Je bestuurt de camera met de vierpuntstoets op de WiiMote en je springt met de A-knop. Springen en tegelijkertijd de camera bijstellen is dus verre van ideaal. Daar komt bij dat de camera uit zichzelf niet meewerkt dus eigenlijk wil je constant de camera bijdraaien om te zien wat er toch allemaal om je heen gebeurt. Wil je dan ook nog eens een ander wapen kiezen dan moet je duim helemaal naar de onderkant van de WiiMote voor de 2-knop.
Het verzamelen van meuk en het maken van wapens had ik eigenlijk niet als 1 pluspunt moeten aanstippen maar moeten spreiden tot twee alinea’s. Dan noem ik de mooie laadschermen nu maar als pluspunt. Je ziet namelijk een handgetekend schilderij naar thema van het level. Strak getekend met felle kleuren. Dit zijn ook meteen de enige felle kleuren in de game, de omgevingen van Mushroom Men zijn vaal en grijs. Juist een game als Mushroom Men moet van het scherm spatten! De uitbundige kleuren moeten je enthousiasme aanwakkeren en je creativiteit prikkelen. Een gemiste kans.
Mag ik ook een pluspunt volgens Jurjen Tiersma aandragen? Volgens mijn kale vriend verdienen de geluidseffecten en het ritme van de muziek alle lof. Omdat de achtergrondmuziek hetzelfde ritme voert als de rest van de geluiden. Deze mening deel ik absoluut niet. Als ik een game speel wil ik sfeerversterkende muziek. Instrumenten met snaren en instrumenten met toetsen moeten elkaar ondersteunen om gezamenlijk de speler te emotioneren. Mushroom Men daarentegen geeft mij het gevoel in een lift te staan met hele saaie liftmuziek. Af en toe hoor je een plingeltje of iets druppelen en boeren maar dat is het dan ook. Stel dus eens voor, je loopt door een omgeving met grauwe kleuren, de camera vraagt constant je aandacht en alles wat de muziek doet is een saaie aangelegenheid nog saaier maken. Op zijn eigen manier is de muziek dus toch sfeerversterkend. Touché.
Je kunt het avontuur in coöp. spelen. Dat is leuk op een saaie doordeweekse avond. Aanvallen doe je door met de WiiMote te zwaaien. Dit zou acceptabel zijn als de camera iets beter zijn best deed. Nu zwaai ik uit voorzorg in het rond om te voorkomen dat vijanden buiten beeld Pax te grazen nemen. Mocht je doodgaan, hier nog een pluspunt, mag je op ongeveer dezelfde plek de draad weer oppakken.
Conclusie
Mushroom Men is geen slecht spel, het is simpelweg geen goede game. Na lang overpeinzen denk ik te weten wat deze game mist, een ziel. Het spelen van deze game laat me koud, ik voel me niet betrokken bij het lot van de anonieme Pax. Daarbij voelt de gameplay heel blanco aan en had ik geen enkele moeite om de WiiMote en Nunchuck te verruilen voor een laptop om deze recensie te schrijven.
Oordeel Mushroom Men: The Spore Wars (Wii)
- Graphics
60 - Gameplay 65
- Originality 65
- Sound 60
- Replay 60
- Eindcijfer 60
748 )
07-05-2009 14:03
