Ik durf te wedden dat zeker de helft van de lezers van dit artikel wel eens het gevoel van pure snelheid heeft gehad. Niet het hopeloze gehakkel als je ’s ochtends te laat bent voor school, waarbij je grote zweetplekken in de okselstreek kweekt. De echte snelheid, waarbij je niet energiezweet maar angstzweet tussen beide bilhelften hebt zitten, waarbij je verplicht bent je voeten bij de remmen te houden en deze ook te gebruiken bij het kleinste stuurfoutje. Snelheid waarbij kleine stemmetjes in je achterhoofd zeggen dat je moet afremmen omdat je te gevaarlijk bezig bent, maar jij juist het gaspedaal extra hard indrukt omdat je diep in je hart sneller wilt.
Nog nooit meegemaakt? Kijk je vader eens lief aan, was z’n auto of strijk z’n stropdas. Neemt ‘ie je dan niet mee karten of zoiets dergelijks? Jat z’n auto, is die nog mooi gewassen ook. You neeeeeeed the speed!
Yo, check out this ride!
De Need For Speed-serie draait sinds er Underground aan is toegevoegd niet alleen meer om racen, maar ook om het ‘tunen’ van je wagen. Dikke spoilers, neon onder je wagen, vette velgen, een eigen kleurtje; je kan alles wat maar los en vast zit veranderen aan je inmiddels unieke auto. Maar naast het uiterlijk kan je gelukkig ook het innerlijk aanpassen en dat is maar goed ook, want de concurrentie is hevig onder de straatracers.
Het tunen is dus natuurlijk ook weer aanwezig bij de GBA-versie van Need For Speed Underground 2. Over dit gedeelte heb ik helaas wel een beetje gemengde gevoelens. Aan de ene kant is het echt een stuk minder dan op de console. Je wagen heeft een eigen kleur en daar passen onderdelen als spoilers zich gewoon maar op aan. Ook zijn kleuren van stickers niet aan te passen en ook over de kleurkeuze van je velgen valt niet te beslissen.
Ook is er gewoon een stuk minder. Minder bumpers, minder stickers, minder van alles. Het is natuurlijk te verwachten met de beperkte kracht van de GBA, maar het moet wel gezegd worden.
Toch zitten er ook leuke dingen in de game die ik nog niet eerder had gezien. Zo gaat het tunen van bepaalde onderdelen op een opmerkelijke manier, namelijk door het spelen van minigames! Dit geld wel alleen voor de prestatie-onderdelen van het tunen, maar het is op zich leuk bedacht. Naast straatracer ben je dus ook professioneel doe-het-zelver! De minigames zijn eigenlijk allemaal nogal simpel van opzet. Voorbeeld: bij het opvoeren van je motor moet je een stip door een soort baan leiden zonder dat hij de kant raakt. Zit je te lang in de kant, dan heb je een ‘blown engine’ en mag je het opnieuw proberen. Minpunt aan de minigames is het feit dat ze nogal lang duren en op ten duur saai worden. Ook kan het zijn dat je bijvoorbeeld al ‘Engine tuning level 3’ unlocked terwijl je nog niet eens ‘Engine tuning level 1’ kan doen, doordat je de game op een andere volgorde uitspeelt (bijvoorbeeld eerst alles op ‘drag’ uitspelen, maar daar later meer over).
Go Speed Racer
Het onderdeel waar NFSU2 natuurlijk voor het grootste deel om draait, is het racen. Bij het voor het eerst uitproberen van de game kwam ik al gelijk een groot minpunt tegen die er eigenlijk ook wel een beetje aan zat te komen…
Ik pak het doosje erbij en citeer: Race door de hele stad en ontdek verborgen sluipweggetjes. Dit is in combinatie met de naam van NFSU2 nogal misleidend. De console game staat er namelijk om bekend dat je zo vrij bent en je gewoon lekker door een grote stad kan scheuren, toch? Nou, dikke piemel, nooit dat deze mogelijkheid in de GBA-versie zit. Het had volgens mij ook niet gekund (wederom door de kracht van de GBA) maar het idee krijg je wel, als je het hoesje bekijkt.
Jammer, maar gelukkig is er nog genoeg plezier de beleven aan NFSU2. Er zijn drie opties waarmee je je kostelijk kan vermaken, namelijk Circuit, Drag en Drift
Circuit is gewoon een aantal rondjes rijden tegen de klok of een aantal tegenstanders. Dit is gewoon ook eigenlijk allemaal wat je ervan verwachten kunt. De physics zijn niet zo goed als een normale consoleracer, maar als je hier eenmaal aan gewend bent raced het lekker weg. Je moet trouwens wel goed gebruik maken van de ‘sluipweggetjes’(die er dus wél inzitten), anders kan het nog eens moeilijk worden om je tegenstanders bij te houden en op tijd binnen te komen! Maar ook hier zit een minpuntje verscholen. Sommige stukken lijken op sluiproutes maar als je die weg in wilt duiken, rij je tegen een onzichtbare muur op! Dit brengt nogal veel trail & error met zich mee, aangezien je nooit zeker weet of je die weg in kunt of niet.
Het tweede onderdeel is dus Drag. Hierbij is het niet zozeer het sturen wat voorop staat, maar meer het op het goede moment schakelen. Met drag is het de bedoeling om op een lang, recht stuk zo snel mogelijk bij de finish te komen. Gelukkig zit er een lange meter aan de zijkant van je beeld die aangeeft wanneer je precies moet schakelen, zodat je daar niet snelheid mee verliest. Drag kan leuk zijn maar soms ook frustrerend, want soms moet het echt gewoon perfect gaan.Maar, omdat deze mode niet echt grafische schoonheid vereist en eigenlijk vrij simpel van opzet is, doet deze bijna niet onder voor die van de consoles! Inderdaad, bijna, want ook deze heeft helaas weer zijn minpunt. Hierbij ligt namelijk het probleem bij het verkeer. Het is namelijk zo dat deze echt opeens vanuit een zijstraatje de weg op duiken en je ze eigenlijk pas kan zien als je er al tegenaan bent geknald. Gelukkig kan je in de vrije modes nog kiezen of je het met of zonder verkeer wilt spelen, maar in de Go Underground-mode, de mode waar je ervoor moet zorgen de snelste van de stad te worden, moet je de races helaas een aantal keer over spelen, of je het nou goed doet of niet…
Als laatst blijft Drift over, de enige mode die in mijn ogen geen minpunten kent! Ja ja, hang de vlag maar uit. Bij drift is het de bedoeling om zoveel mogelijk te slippen en te glijden, waar je punten voor krijgt. Aan het begin gaat het héél simpel en verzette ik de doelstelling in mijn hoofd naar het twee keer halen van de benodigde score, maar later wordt het behoorlijk pittig! Stoot je tegen de kant, dan ben je al punten van die combo kwijt. Inderdaad, combo’s, want alles je lekker doorslipt kan je zo heel wat slipjes aan elkaar linken. Er hadden íets meer bochten in de levels kunnen zitten, maar deze mode is in mijn ogen nagenoeg perfect!
Graphics & Sound
Twee onderdelen die eigenlijk erg van elkaar afwijken bij deze game, zijn hoe het eruit ziet en hoe het klinkt. Grafisch is NFSU2 prima, ik heb eerder gehoord dat de graphics van NFSU1 deze onspeelbaar maakte, maar dat is bij deel 2 echt niet het geval! De game ziet er gewoon supernetjes uit! Wel jammer is dat het effect bij het gebruiken van lachgas wat magertjes is, de gebouwen flitsen wat sneller voorbij maar je realiseert je pas hoe snel je bent gegaan als je ermee stopt.
Het geluid daarentegen is slecht, irritant. Remmen klinkt alsof iemand met z’n nagels over het bord schraapt en het koppelen klinkt heel overdreven, alsof er een pistool wordt geladen. Ook de muziek laat te wensen over. Inspiratieloze deuntjes waar amper aandacht is besteed heeft niks opzwepends, niks adrenaline verhogends. Een gemis, want dit is een punt wat echt stoort en het enige wat er eigenlijk tegen helpt, is de volumeknop tot nul brengen.
Conclusie
Need For Speed Underground 2 is verrassend genoeg echt beter dan ik gedacht had. Ik heb de vergelijking met de consoleversie vaak gemaakt, maar uiteindelijk is het toch deze voor de GBA die ik van een cijfer moet voorzien.
Eigenlijk heeft deze game niks te maken met het vrije racen door de stad, en had beter NFSU1-2 kunnen heten dan dat hij mensen misleidde met de naam en faam van deel 2, toch is hij echt wel geslaagd omdat het racen gewoon goed in elkaar zit. Een behoorlijke prestatie, omdat het voorheen nogal moeilijk was een ‘serieuze’ racer voor de GBA te maken.
Toch heeft de game wat minpunten waar lastig doorheen te kijken is. Als EA iets meer tijd had gestoken in deze punten was het zeker een bijzondere game geworden, nu is het ‘slechts’ een normale racegame. Geen must-have dus, maar een mooie aanvulling aan een collectie van een racefreak die graag buitenshuis gamed!
Oordeel Need for Speed Underground 2 (GBA)
- Graphics
85 - Gameplay 80
- Originality
- Sound
40 - Replay 80
- Eindcijfer 78