Dertig seconden later sta ik aan het uiteinde van de straat, met een bonkend hart en trillende handen. Twee van mijn rivalen vind ik terug naast mij, een laatste heeft het niet gehaald. Dames en heren, Need For Speed Underground 2 brengt streetracen zoals streetracen gebracht moet worden.
Need For Speed Underground verraste vriend en vijand vorig jaar. Niet enkel omdat het spel besloot volledig af te stappen van het hele NFS-concept –afwisselende tracks en exotische sportwagens–, maar nog meer door een gewaagd en immens succesvol alternatief te bieden. Midnight Club 2 deed eerder al een poging streetracen aan de PC-gamer te brengen, maar slaagde daar in onze bescheiden mening niet echt in. Voorts had je enkele low-budget games die je toelieten dragraces te spelen en je wagen te tunen. Leuk voor even, maar een afwisseling van 0,0.
NFSU bracht beiden samen, voegde er een aantal racemodes aan toe en mengde alles met een heerlijk arcade Need For Speed sausje. En dat het recept gesmaakt heeft, staat buiten kijf. NFSU had echter wel enkele tekortkomingen, die het spelplezier aardig nekten en lieten blijken dat de release ervan net wat te snel gekomen was. Niet zozeer bugs, dan wel het extreem korte careerverloop. 111 races vielen er te rijden, waarin je alle parts unlockte en wat geld bij elkaar kon sprokkelen. In overweging genomen dat je bepaalde races wel eens meer als 1 keer moest rijden om ze te winnen, zou je NFSU in 2 à 3 dagen gamen uitgespeeld moeten hebben. Afschuwelijk kort dus, maar gelukkig zat het qua herspeelbaarheid wel snor. De drang het spel na een tijdje weer eens op te pikken en die careermode nog eens doorlopen met andere wagens en parts was er. En maar goed ook.
Need For Speed Underground 2 heeft dit alles en brengt een hoop extra’s met zich mee. Meer zelfs: NFSU2 is wat NFSU had moeten zijn. Enorm veel races in 5 stages, een overvloed aan parts (de ene al wat mooier dan de andere), een aantal nieuwe racemodi en de mogelijkheid om vrij doorheen de stad te rijden. Nouja, de mogelijkheid, meer een vereiste eigenlijk. De stadskaart toont je namelijk waar (de meeste) races plaatsvinden en door een klik op die locatie wordt het ingegeven in je onboard GPS-systeem, waarna je de pijltjes maar hoeft te volgen. Handig toch?
Voorts heb je een aantal races die niet op de kaart getoond worden en die je dus op goed geluk zal moeten vinden aan de hand van de aanwijzingen die je mede-straatracers je via je mobieltje (bellen of SMS’en) doorgeven. Zegt je dat allemaal niets, dan ga je gewoon even naar de Garage en kijk je op de World Map welke races je in welke stage nog moet afleggen.
Het aanbod van race-types is gelukkig aardig wat aangedikt in deze opvolger. Circuit, drag, sprint en drift kennen we nog uit het eerste deel, nieuw zijn de URL races, Street X races, Outruns en een nieuwe Time Trial methode.
URL races vinden in tegenstelling tot circuits niet plaats op de openbare weg met een hoop debiel verkeer, maar op echte race-tracks. Het vraagt dus een geheel andere manier van racen als je je tegenstander niet stevig in een tegenligger kan drukken. Ideale lijnen zoeken, op tijd remmen om vlot een scherpe bocht te nemen, ... maar alles doorspekt met een NFS-feeling en een flinke scheut arcade, zodat het voor niemand echt problemen zou mogen opleveren. Zonde van de URL-races is dat de circuits, waarop je ze rijdt, vrij beperkt zijn. Vaak zal je in dezelfde setting (een luchthaven of een bos) dezelfde laps rijden, de ene keer reversed, de andere keer lichtjes aangepast. Dat maakt dat deze URL’s op termijn eerder een noodzaak worden om het spel op 100% te krijgen, dan wel puur om het spelplezier dat eraan vast hangt.
Street X races vinden plaats op gesloten circuits, zonder enige ruimte om van de baan te gaan. Je kunt ze het best vergelijken met de drift-tracks uit het eerste deel. Als doel heb je gewoon als eerste over de finish te komen, no matter what. Ram je tegenstander een 90° hoek in, laat hem spinnen of snij hem de pas af, het maakt niet uit, alles mag en alles kan! De Street X races vinden plaats op voldoende afwisselende circuits, waardoor ze nooit echt gaan vervelen.
De Time Trial methode houdt uiteraard nog steeds in dat je tegen de klok zal moeten scheuren, maar dit keer niet omdat een of andere idioot je een speciaal onderdeeltje aanbiedt, maar wel omdat je – als je op tijd aankomt – een plekje op een magazine- of dvd-cover bemachtigd hebt. In een enkel geval wordt de foto voor je genomen, maar in het merendeel van de gevallen heb je zelf controle over de plaatsing van de camera (dat houdt in dat je kunt cyclen tussen een viertal voorop vastgelegde camera-standpunten), de plaatsing van je wagen en hoeveel je ermee wilt showen. Open je de deuren, open je je motorkap of open je de koffer? Of combineer je? De keuze is aan jou, zolang je wagen er maar afschuwelijk strak uitziet op dat ene magazine!
Tot slot heb je de nieuwe Outrun mode, dat een mooie term is voor een kat- en muisspelletje. In de stad waarin je vrij kan rondcruisen, rijden andere streetracers rond die op je kaart aangeduid worden als oranje driehoekjes. Rij je achter of naast zo eentje, krijg je de mogelijkheid op je entertoets te rammen en een chase-race aan te gaan. Dat houdt simpelweg in dat de koploper de route bepaalt terwijl hij rijdt, terwijl de achtervolger moet zorgen dat hij binnen 300 meter blijft van z’n tegenstander. De koploper op zijn beurt moet uiteraard proberen meer dan 300 meter van zijn tegenstander weg te rijden. Lukt je dat, levert het je 100 credits op. Lukt het niet, verlies je er 100. Opvallend is dat de AI hier een aardige prestatie neer zet, maar af en toe ook faliekant de mist in gaat. Eens hij dat doet, is het voor jou uiteraard een gereden race, even een NOS-boost en je zit zo buiten het 300 meter gebied.
De oude bekende race-types zijn uiteraard weer wat opgepoetst. In de circuit mode zal er niet meer van je verwacht worden een race van 6 ronden te rijden (oef zeg) en de knockout-mode is weggevallen. Drag-racen blijft ook nog altijd vlijmscherp en vindt niet enkel meer plaats op volledig rechte wegen. Dat brengt met zich mee dat de middelpuntvliedende kracht een rol zal spelen bij het ingaan van een bocht met de NOS vol open. De kans dat je in zo’n situatie aan het schuiven gaat, is reëel en kan als gevolg hebben dat je frontaal op een aankomende tegenligger inknalt. Veelvuldig van rijvak wisselen tijdens een drag kan trouwens hetzelfde fatale effect opleveren. Tot slot is de drift-mode ook nog steeds aanwezig, die niet enkel meer op de gesloten tracks plaatsvinden waarop je dit keer tezamen met je drie tegenstanders zult moeten driften, maar ook op de openbare weg waarop je dan wel zonder je tegenstanders je ding mag doen maar steeds moet opletten op het onwetend verkeer, wil je die 50 000 drift niet om zeep helpen.
Ben je het racen even moe? Dan ga je toch even gewoon lekker in de stad rondscheuren. Dat is niet enkel een leuke mogelijkheid, maar ook een must, aangezien je shops zult moeten terugvinden in de stad. Die shops worden met een helder gekleurd licht aan de straatkant aangegeven en het openen van die shops levert je nieuwe parts op. Je hebt body-shops, car lots, performance-shops, paintshops, special parts-shops, ... kortom, alles wat getuned en veranderd kan worden aan een auto, hier kan je het!
En dan komen we bij de tweede grote troef van Need For Speed Underground 2: de hoeveelheid onderdelen is enorm toegenomen in vergelijking met het vorige deel. Dit keer kan het allemaal! Volledige carbon-kits, schaardeuren, dubbel openklappende carbon motorkappen, spinnervelgen, neon in de kofferbak, een subwoofer erbij, neon in je motor, enorm stoere spoilers en alles uit NFSU, maar dan dubbel zoveel ervan. Met andere woorden, in NFSU2 is het al bijna onmogelijk om tweemaal dezelfde wagen te maken, zonder dat er opzet mee gemoeid is.
Grafisch is NFSU2 gewoonweg AF. Niet mooi, niet goed, niet aardig, neen zelfs niet perfect. NFSU2 is af. In het eerste deel hadden wij en met ons een heel aantal andere games nogal problemen met het feit dat NFSU zich enkel 's nachts afspeelde. Langs de ene kant uiteraard vanzelfsprekend, maar een beetje afwisseling had best welkom geweest. Voorts was er ook weinig of geen sprake van weersomstandigheden die een invloed hadden op het weggedrag van je bolide. Welnu, niet enkel is de kans op regen in deze NFSU2 enorm toegenomen, maar de vijf delen van de stad -en dan in het bijzonder het echte stadscentrum- zijn zo prachtig om te zien dat je vergeet dat je 's nachts aan het racen bent. Enorme neonsigns, straatlampen, sfeerverlichting, fonteinen, ... het zit er allemaal in het ziet er onwaarschijnlijk mooi uit allemaal. Of wat dacht je van regendruppels die neervallen op je camera, waardoor stukken beeld nogal blurry kunnen lijken voor korte tijd? Het zit er allemaal in!
Daarenboven is het snelheidsgevoel weer enorm en zorgen de Motion Blur en Light Trail functies ook weer voor prachtig mooie plaatjes. Verder zijn jouw auto en die van je rivalen ook weer tot in de details afgewerkt en een ware streling voor het oog. Ze steken bijgevolg wel af tegen het overige verkeer, dat schijnbaar weer een verzameling kartonnen doosjes lijkt te zijn.
En ook over het geluid kunnen we vrij kort zijn. Er valt weinig tot niets op aan te merken. Het aspect van het geluid dat er enorm op vooruit gegaan is, in vergelijking met NFSU, is het geluid van de wagens. Waar het in NFSU allemaal nog vrij hetzelfde klonk, zonder al te veel overtuiging, klinken de racemonsters in dit deel echt afschuwelijk opgefokt. En dat draagt dan weer sterk bij tot de allround feeling van het spel. Aanvankelijk klinken de verschillende wagens uiteraard weinig overtuigend, maar als er al een zwaardere engine en een gigantische uitlaatpijp onder gestoken is, maak je een geluid waar je de hond mee weg kan jagen. Uiteraard zijn er ook de nodige underground-chill beats van X-Zibit, Snoop Dogg en alle andere bekende namen uit het chill-era.
Kopen die hap? Absoluut! Althans, als je een fan bent van het arcade racegenre. Need For Speed is altijd al een franchise geweest waar je bij elk nieuw deel niet moest twijfelen of het wel garant zou staan aan flitsende races met een enorme arcade-feel, waardoor iedereen in een mum van tijd weg was met het spel. Need For Speed Underground introduceerde vorig jaar reeds het street-racing concept en Need For Speed Underground 2 maakt af wat NFSU begonnen was. Racen in een nagenoeg fotorealistische omgeving met een unieke wagen en bijhorend beestig geluid, een raceverloop dat je op het puntje van je stoel houdt totdat je over die finishstreep bent.. dat is Need For Speed Underground 2. Dat het spel hier en daar enkele schoonheidsfoutjes heeft die binnenkort wellicht met een patch opgelost zullen worden gaat ons zeker niet van de baan afhouden. Need For Speed Underground 2 is terecht the king of the road!
Oordeel Need for Speed Underground 2 (PC)
- Graphics
90 - Gameplay
88 - Originality
- Sound 95
- Replay 90
- Eindcijfer 90
5 )
17-12-2012 21:01