In tegenstelling tot het gemiddelde derde deel binnen een gamereeks, beslaat de verhaalmodus hier alles wat er tot nu toe gebeurd is (plus één game-exclusief verhaallevel aangezien de animé/manga nog niet klaar waren met die verhaallijn). Bijzonder vriendelijk voor beginners en nostalgisch voor fans dus. Aangezien we in sneltreinvaart door de meest essentiële en epische momenten van One Piece knallen, is het wel wat minimalistisch voor beide doelgroepen, maar goed het is dan ook vrij lastig om dik zevenhonderd afleveringen in één actiegame te stoppen. Mocht je toevallig snel een boek- of animéverslag moeten doen over One Piece dan is deze game echt ideaal, want hiermee ben je in zo’n 10-15 uur door de hele serie heen. Daarnaast zijn er 37 speelbare karakters waar je het verhaal mee kunt herspelen of de plotloze ‘Dream Log’ kunt uitproberen, waarin je een reeks gevechten aangaat met door elkaar gehusselde levels, vijanden en teammaten. Zie de game als een flink herspeelbare samenvatting van het verhaal van One Piece dusver, waarin de elastieke Luffy zijn droom najaagt om ‘Pirate King’ te worden. Op zijn eigen vrolijke manier verzamelt hij hierbij nieuwe crewleden, terwijl hij zoekt naar de schat die is achtergelaten door de vorige Pirate King. Deze keer helemaal tot aan de Dressrosa verhaallijn en met nieuwe, speelbare karakters als Doflamingo, Fujitora, Tashigi, Ivankov en Sabo.
Stijlvol koppenknallen
Net als de vorige twee delen op de PS3/PS Vita is Pirate Warriors 3 een Musou-stijl game; zo’n game waarbij je grote hoeveelheden kanonvoer-vrijwilligers met één vuistslag hun carrière laat heroverwegen. Met twee aanvalsknoppen die samen verrassend veel combo’s kunnen maken en een paar speciale moves, kun je op de normale moeilijkheidsgraad vrij makkelijk door een leger heen lopen. Voor wat meer knokvariatie zijn er de nieuwe ‘Kizuna’ aanvallen, waarbij je met behulp van één of meer ondersteunende personages even helemaal losgaat en eindigt met een gecoördineerde, schermvullende teamaanval. Uiteindelijk lanceer je met het grootste gemak honderden vijanden door het scherm (mijn record was 298 K.O.’s met één mokerslag), die de lucht en muren decoreren als een soort menselijk vuurwerk. Het is soms makkelijk en simpel, maar het voelt oh zo goed. Ook ziet het er prima uit, hier en daar zijn er lege omgevingen of lelijke rotsen, maar de animéstijl en ijzersterke karaktermodellen maken veel goed. Bovendien zien de vechtanimaties van de vele speelbare karakters er echt goed uit en zit er behoorlijk veel variatie tussen. Combineer je dit allemaal met de 100% ingesproken Japanse stemmen en enthousiasmerende muziek (voornamelijk in het menu krijg je er al zin in), dan is de presentatie echt dik in orde en één van de grote pluspunten.
Zwengelende kat
Hele verhaallijn tot nu toe? Check. Prima presentatie en stijltje? Check. En meer vijanden dan er op je televisie of monitor passen? Ook goed. Laten we dan maar even gaan inzoomen op de schoonheidsfoutjes. Heel af en toe als de chaos echt helemaal losbarst vallen deze op. Zijn er namelijk een stuk of duizend vijanden op het scherm en meerdere speciale aanvallen, dan hikt de PS4 toch heel eventjes, maar dat gebeurt gelukkig zelden. Al die vijanden zorgen er wel voor dat je teammaten soms op het punt staan om op te geven en doen ze dat helemaal aan de andere kant van de map met allerlei obstakels onderweg, dan zul je toch echt het hele eind moeten lopen. Geen wisselen tussen teamkarakters dus. Die je overigens ook niet kunt kiezen voor de missie start, ook niet in de minder logische Dream Log. En mochten die teammaten neervallen voor je bij ze bent, zal je ook de hele missie over moeten doen. Ja, ook als je al een half uur bezig was en bij de op-één-na-laatste-eindbaas was. En om de chaos af te maken; als je in je naïviteit probeert de camera-lock te gebruiken om een eindbaas te volgen, dan is het soms spelen alsof je kat aan de camerastick zit te zwengelen of over je toetsenbord loopt. De camera leidt soms namelijk een beetje een eigen leven.
Chaotisch piratenverhaal
Vat het niet te negatief op nu ik zo allemaal minpunten achter elkaar zet, dit zijn voornamelijk kleine irritatiepuntjes of gemiste kansen. Wel toont het misschien de licht chaotische aard van de game. Mocht je niet gewend zijn aan deze gamereeks dan zorgen de lichte verhaalvertelling, de vele karakters en doolhofachtige levels af en toe voor desoriëntatie. En met de camerabewegingen erbij is het soms even aanpoten om een missie niet te falen. Tenzij je de game echt op een hoge moeilijkheidsgraad zet, komt hier de meeste uitdaging dan ook vandaan. Het vechten zelf is namelijk nergens echt lastig. Uiteindelijk proberen dit soort games ook niet super uitdagend of diepgaand te zijn, want het draait erom het gevoel van de animé te beleven en daarbij ontzettend veel kont te schoppen en dat doet de game dan ook vrij goed. Met ontzettend veel vijanden, de hele verhaallijn, betere graphics, nieuwe aanvallen en nieuwe personages is dit vrijwel de meest complete en beste Pirate Warriors game, ook al voegt het nergens echt iets vernieuwends toe.
Simpel maar doeltreffend?
Aan de ene kant is de game daardoor gefocust en geeft het je niet allerlei overbodige gamemodes. De meeste replaywaarde komt uit het herspelen van de verhaalmodus of het uitproberen en upgraden van meerdere karakters. Plus natuurlijk de willekeurige gevechten van de Dream Log en co-op opties op de bank of online. Aan de andere kant zullen fans het verhaal al minstens éénmaal gezien of gespeeld hebben, wordt er veel content gerecycled en blijft de vechtgameplay wat simpel. Hoe goed uitgewerkt en gevarieerd alle vechtanimaties ook zijn en hoe uniek alle karakters ook voelen, de gameplay is zodanig makkelijk dat je er met blind buttonbashen ook komt en je daar misschien nooit induikt. Ga je er niet zelf achteraan om alle karakters te proberen en combo’s uit te vogelen, dan begint het vechten vrij snel als meer van hetzelfde te voelen wanneer je lang met één personage blijft spelen. Al wordt dit in het laatste deel van het spel weer enigszins rechtgetrokken, want na de bekende ‘timeskip’ in het verhaal krijgen de Straw Hat Pirates en een paar zijkarakters namelijk een ander uiterlijk en allerlei nieuwe moves. Die personages spelen daardoor ook echt anders en het is een welkome variatie zodra je op dat punt bent aangekomen.
Toegevoegde waarde
Al mist er soms wat in gebruiksvriendelijkheid en originaliteit, One Piece: Pirate Warriors 3 blijft een sfeervolle actiegame met ernstig veel persoonlijkheid. Waarschijnlijk is het hierom één van de eerste Warriors games waarbij ik echt zin kreeg om de hele verhaalmodus uit te spelen. Het thema en verhaal van een gevestigde naam zoals One Piece geeft net even iets extra’s, wat een Dynasty Warriors soms mist, en de vechtgameplay waarbij de gemiddelde onderling geen enkele uitdaging vormt, heeft iets superheld-achtigs dat zeker ook past bij hoofdpersonen zoals Monkey D. Luffy. Wel is het jammer dat Pirate Warriors niet meer afkijkt van Hyrule Warriors, die als hybride van twee bekende titels allerlei nieuwe elementen toevoegt aan de Musou-gameplay. Bij Pirate Warriors 3 gaat het niet veel verder dan de stijl. Dus of je nu verdergaat op een PlayStation of begint op de PC (waar deze serie voor het eerst speelbaar is), deze game is vooral de moeite waard als je een zwak hebt voor One Piece of een met spoilers gevuld instapmoment zoekt in een serie die al bijna twintig jaar loopt. Uiteindelijk is One Piece: Pirate Warriors 3 een lekker wegspelende, maar redelijk doorsnee Dynasty Warriors-stijl game geworden met een uitstekende presentatie, die ondanks de titel geschikt is voor zowel newbies als de echte fanboys/-girls.
Deze review is geschreven door Martijn Hamerling.
Oordeel One Piece Pirate Warriors 3 (PS4)
- Graphics
80 - Gameplay 75
- Originality
60 - Sound
90 - Replay 75
- Eindcijfer 76
1026 )
10-09-2015 11:10
1)
10-09-2015 11:47
