Als Pac-Man op zijn vijfentwintigste verjaardag thuiskomt, krijgt hij een prachtige taart van zijn vrouw, Ms. Pac-Man en Pac-Man jr, zijn zoontje. Op dat moment gebeurt er iets vreemds. Pac-Man flitst op onverklaarbare wijze door het hele dorp heen. Ms. Pac-Man denkt eerst aan een geintje, maar Pac-Man weet dat er iets niet helemaal goed is. Pac-Man komt tot stilstand op een vreemde plek. Een soort ondergrondse bouwplaats met een rivier vol groene drap. Wat blijkt nou; het spook Orson, een bekende voor spelers van de eerdere Pac-Man World games, heeft hem geteleporteerd omdat hij Pac-Mans hulp nodig heeft. De maffe wetenschapper Erwin heeft de balans in de spokenwereld (de Spectral Realm) verstoord en nu verschijnen overal vreselijke Spectral Ghosts. Om het nog een tikkeltje erger te maken zijn de klassieke spookjes Inky, Pinky, Blinky en Clyde ook nog eens gevangen genomen. Tijd voor Pac-Man om Erwin te verslaan en zijn oude vijanden te redden.
Maar ook nieuwe truukjes behoren tot het arsenaal van Pac-Man. Denk hierbij aan de zogenaamde ‘Butt Bounce’ die Pac-Man verandert in een krachtige stuiterbal. Ook kan de Pac slaan en een walljump uitvoeren. Een andere leuke aanval is de mogelijkheid je op te laden door op de plek te blijven rennen om vervolgens snoeihard naar voren te schieten. Ook nieuwe power-ups zijn aanwezig in Pac-Man World 3. Zo kan je met speciale Power Pellets onder andere een krachtigere Butt Bounce uitvoeren, dingen onder stroom zetten of een explosieve cirkel maken. Ook een grote robot kan door Pac-Man worden gebruikt om vijandjes mee neer te halen. Maar wacht, er is meer. Je krijgt in bepaalde delen van het spel zelfs de beschikking over de spookjes Pinky en Clyde. Zij kunnen bepaalde taakjes opknappen die Pac-Man zelf niet kan zodat er nieuwe plekken in de omgeving worden vrijgespeeld.
Helaas, helaas. De vele moves en leuke graphics veranderen niet veel aan de eentonige gameplay van het spel. Steeds dezelfde ventjes in elkaar slaan is namelijk… hoe zeg je dat ook alweer… best wel saai. Zeker, er zitten ook leuke gameplay elementen, zoals grote puzzels, in de game. Maar de vijandjes zijn gewoon niet leuk. En omdat je een groot gedeelte van de game aan het vechten bent, is dit dus erg vervelend. Mocht je overigens helemaal verveeld zijn, dan kan je altijd nog een kijkje nemen in het Museum. Hier kan je je, in het spel verzamelde, kaarten bekijken, een interview met Toru Iwatani afspelen, lezen over eerder uitgebrachte Pac-Man games en de klassieke Pac-Man game spelen.
Al met al is Pac-Man World 3 toch wel een leuke game geworden. Het oude concept van Pac-Man wordt lichtjes gebruikt in deze vrolijke platformer. Toch is het ietsje kinderachtig, simpel en eentonig. Maar het is fijn om te zien dat Namco de oude gele held in leven houdt. Vooral de fans van de serie en beginnende gamers zullen dit spel waarderen. Fans van goede platformgames kunnen misschien beter wachten op Super Mario Galaxy op de Nintendo Wii.
Oordeel Pac-Man World 3 (NGC)
- Graphics
80 - Gameplay 70
- Originality
65 - Sound 70
- Replay 70
- Eindcijfer 70