Het is een cliché; een sequel op een spel dat op alle fronten geen enkel minpunt kent. Project Gotham Racing 2 is ook zo'n verhaal apart. Het spel kreeg, naar schatting, gemiddeld een 92 te verwerken. Niet slecht voor een franchise die op (launch)dag één van de Xbox niet eens zoveel succes had. De hoofdmoot is nu natuurlijk of deel 3 voor de nieuwe Xbox, de 360, ook zo goed is. En ja dat is 'ie. Helaas komt er nog een komma en een maar achter die zin, want het spel kent wel zo zijn gebreken en het gebrek hieraan.
Eerste kennismaking
En het gebrek hieraan, what the ... zal je nu wellicht denken. Het is toch zeker goed dat het spel niet zoveel gebreken kent. Enerzijds natuurlijk wel maar aan de andere kant kent het spel heel erg weinig vernieuwingen ten opzichte van haar voorloper.
Vijf minuten geleden was ik nog een enthousiaste VWO5-leerling. Eindelijk had ik dan de Xbox 360 in mijn handen, na een lange tijd op deze monster te hebben gewacht. Nu ben ik echter een heuse autocoureur. Als dat maar goed gaat! Ik kan mij namelijk nog heugen dat mijn eerste aanraking met PGR en PGR2 nogal stroef verliep door alle vernieuwingen die ik nog niet onder de knie had. Ik start de motor, druk op het gaspedaal. BAF! Door de enorme snelheid van mijn Jag wordt ik tegen mijn stoel aangeworpen. Ik ga weer rechtop zitten, nog nalachend van het voorval dat zojuist plaatsvondt. Shit, mijn eerste bocht. Het zweet van mijn handpalmen giert nog door de auto, maar de bocht is vlekkeloos verlopen. Hoe kan dat nou?
PGR3 lijkt sterk op PGR2, heel erg sterk. Hoe is het anders te verklaren dat de bediening direct goed verliep? Normaal gesproken heb ik daar een week lang de tijd voor nodig eer ik eindelijk normaal mijn troetelkind de bocht in kan sturen. Vroeger zou ik deze besturing ook hard toejuichen, maar dit maal vind ik het jammer dat er zo weinig verschil zit tussen dit deel en het voorgaande deel. Het leek net alsof ik een opgepoetste deel twee aan het spelen ben.
Maar schijn bedriegt want er is wel degelijk vooruitgang geboekt qua gameplay. De besturing verliep in deel twee zo nu en dan stroefjes; auto's reageerden niet lekker op je duim die de analoge stick bediende en bochten waren veelal te lastig. Nu heb je van deze kritiekpunten totaal geen last meer; de auto's lopen als een zonnetje en de bochten gaan soepeler dan ooit tevoren, zonder de uitdaging uit het oog te verliezen. Daarnaast mag je jezelf afvragen of je wel een geheel nieuwe gameplay had willen zien. PGR 2 was een revolutie op racegames gebied en kende slechts één nadeel: er was geen leven op straat. Dit deel heeft dan wel niet dezelfde impact op ons, maar wat overblijft is wel een ontiegelijk goed spel.
Eye-catchers
Uitdaging kenmerkte de voorgaande delen. Aan uitdaging ook nu geen gebrek. Je kan natuurlijk offline aan de slag gaan, met de ietwat tegenvallende careermode, of je kan aan de gang gaan met 'Live'. Vooral de laatste optie is een echte aanrader, door zijn sublieme gameplay en door de goed geregelde races. Het is bijvoorbeeld mogelijk om naar een doorgewinterde Project Gotham Racer te kijken, zodat je aan je skills kan werken om ze in het vervolg te competeren. Zo wordt die 13000ste plek op de ranglijst ineens een stuk rooskleuriger! Maar ook offline valt er genoeg te beleven. De careermode speelt lekker weg, racen in wereldsteden als Londen en Las Vegas en natuurlijk New York is een echte eye-catcher doordat de steden tot in de puntjes precies nagebootst zijn. De Big Ben's, wolenkrabbers en de casino's vliegen je werkelijk om de oren. En dat is nou bepaald geen straf kan ik je uit ervaring vertellen! Dan heb je ook nog Gotham TV, waar je zoals gezegd de wereldleiders op het gebied van 'Liven' aan het werk kunt zien. Maar ook je eigen (opgeslagen) races bekijken behoort tot de mogelijkheden. Alhoewel je bij jezelf moet nagaan of dat wel iets is wat je wilt, nadat je de nummer één van de wereld aan de slag hebt gezien.
Een heuse Enzo
Op gebied van spetterende beelden is PGR wederom superieur. Als je dacht dat PGR 2 al mooi was, dan gaat bij het zien van PGR 3 heel wat (nieuwe) deuren voor je open. De steden zijn gedetailleerd tot op het laatste blaadje na, de auto's zijn zo goed mogelijk nagebootst tot op het laatste lakvezeltje en de algehele sfeer is heer en meester. Dit laatste zal ik even nader toelichten; Stel je voor je scheert met 300 km/h over de rijbaan hier en daar mede-coureurs ontwijkend en passerend. Bij de voorgaande delen bleef het hier ook bij. Er was zogezegd totaal geen leven op straat, waardoor je al gauw het gevoel had dat je door "spooksteden" aan het racen was. Bizarre is zo bizar nog niet en pakt dit minpuntje dan ook bij de wortels aan. Mensen applaudiseren als je voorbij sjeest, ze maken foto's van jou en je 'schatje'. Als je denkt dat het lang duurt voordat je een echte 'babe' aan de haak hebt geslagen, sla je de spreekwoordelijke plank volledig mis. In het begin heb je al genoeg cash voor een echte Jaguar XSL of een andere beauty. Naarmate je career vordert zal de diversiteit qua auto's alleen maar toenemen. Na een paar toernooien kan je je borst zelfs al opmaken voor dé Ferrari van dit moment; de Enzo.
Uitblinker
De absolute uitblinker van Project Gotham Racing 3 is zonder twijfel het geluid. Als je nog geen Dolby Digital 5.1 in je kamer hebt staan, dan raad ik je bij deze aan het snufje heel snel in huis te halen. Zonder te overdrijven hebben werkelijk alle auto's hun eigen identieke geluid. Wandel op een mooie zondagmiddag eens naar Zandvoort en je hoort dezelfde geluiden uit het parcour komen als die uit je boxen schallen wanneer je PGR 3 aan het spelen bent. Maar niet alleen de auto's klinken subliem ook de achtergrondgeluiden brengen dit teweeg. Vogeltjes die fluiten, de wind die langs je metalen velgen ruist en het publiek die vol enthousiasme meezingt op het geronk van alle auto's. Het klinkt allemaal even goed en doet het kippenvel zonder meer op je huid verschijnen.
the Bill
Even de rekening opmaken:
Uiteindelijk is het enige overwegende minpuntje aan Project Gotham Racing dat het spel weinig veranderingen heeft ondergaan sinds het vorige deel. Maar of dit een nadeel is, valt nog te betwijfelen. Als het spel dan ook nog een geluid en een graphics heeft om je vingers bij af te likken (ongeacht of je een HD TV hebt) dan kan je niet anders concluderen dan dat Bizarre weer een meesterwerkje heeft afgeleverd. In mijn ogen dé launchgame van de Xbox 360. Hulde!
Oordeel Project Gotham Racing 3 (Xbox360)
- Graphics
90 - Gameplay
85 - Originality
- Sound 95
- Replay 90
- Eindcijfer 92
2231 )
06-01-2006 22:53
