Bij het opstarten van het spel valt op dat er tijdens de cutscenes aardig wat aandacht aan een duistere sfeer besteed is. Heller is zoals gezegd dus kwaad, logisch als je zowel je vrouw als je kind kwijtraakt, en op zoek naar Mercer. De cutscenes zijn vrijwel volledig in zwart/wit, met uitzondering van een aantal rood-accenten die zichtbaar zijn, bijvoorbeeld in de jas van Heller.
Het zorgt voor een lekker duistere sfeer en wekt de indruk dat Radical aardig wat tijd aan deze game besteed heeft.
Toch valt al snel op dat Prototype 2 er behoorlijk verouderd uitziet. Grafisch is de game niet bepaald indrukwekkend te noemen. Misschien is dat ook wel te wijten aan het feit dat de game zich opnieuw in New York afspeelt. In veel opzichten is Prototype 2 namelijk precies wat zijn naam doet vermoeden; een update van zijn voorganger. De verschillende krachten zijn grotendeels hetzelfde, de stad is bijna hetzelfde en de gameplay is grotendeels onveranderd.
Maar er zijn ook verschillen te bekennen. Zo is Heller duidelijk iets beter gevormd als karakter. Hij heeft een mening, spreekt zich duidelijk uit en is behoorlijk doelgericht. Mercer was bijvoorbeeld meer een mysterie, waarbij je steeds iets meer te weten kwam naarmate je meer doelwitten consumeerde. Heller zijn verhaal is een stuk rechtlijniger dan dat van Mercer. Dat zorgde er overigens ook voor dat ik tijdens het spelen het gevoel had dat mijn vrijheid in het spel iets beperkter was.
Dat het spel een stuk rechtlijniger is geworden hoeft overigens geen slechte zaak te zijn. Er zitten namelijk een hoop verfijningen in de gameplay ten opzichte van het vorige deel. Soms had je bij het eerste deel namelijk missies waarbij je een basis ongezien moest infiltreren. En dat ging lang niet altijd zonder slag of stoot. In Prototype 2 heb je gelukkig de optie om met een druk op de knop te kijken of er nog mensen in de omgeving zijn die het kunnen zien als jij iemand gaat verorberen. Het is een kleine toevoeging, maar het maakt een wereld van verschil.
Wat me ook opviel is dat er dit keer geen uitgebreid Web of Intrigue vrij te spelen is om een dieper mysterie te ontdekken. Opnieuw een voorbeeld van een gestroomlijnder design ten opzichte van zijn voorganger. Jammer, aangezien ik dat één van de leukste dingen aan de eerste Prototype vond.
Prototype 2 biedt je een hoop opties om te werk te gaan. Je kunt je vermommen, met brute kracht een basis binnenstormen, vanuit de lucht tegenstanders aanvallen etc. Een onbelangrijk maar toch opvallend detail vind ik het feit dat zodra je een savegame start, het hoofdmenu dat punt als je titelscherm gebruikt. Dus de overgang van het hoofdmenu naar je savegame is heel vloeiend gedaan. Het is een klein detail, maar aangezien Prototype 2 vooral een verfijning in plaats van een vernieuwing is, wel het vermelden waard.
Conclusie
Ik ben geen fan van James Heller geworden. Een wandelend cliché dat zich blindstaart op wraak en het ene na het andere scheldwoord eruit gooit is naar mijn mening niet bepaald aansprekend. Het neemt gelukkig niet weg dat ik me een lang weekend goed met Prototype 2 vermaakt heb. Qua gameplay is dit de game die Prototype had moeten zijn. Het neemt niet weg dat ik het spel, afgezien van de kleine verbeteringen, niet bepaald vernieuwend kan noemen. Daarom is dit vooral een game voor mensen die het eerste deel geweldig vonden en voor nieuwkomers die zich graag een superheld willen voelen. Want dat gevoel is gelukkig voor de tweede keer op rij sterk aanwezig.
Oordeel Prototype 2 Radnet Edition (Xbox360)
- Graphics
75 - Gameplay 80
- Originality 70
- Sound 75
- Replay 75
- Eindcijfer 75
646 )
21-05-2012 22:51
4)
26-05-2012 23:27
