Begin november kwam Insomniac met het nieuwtje dat Resistance 2 zo’n 420 uur aan gameplay zou bevatten en dit hebben ze aardig waargemaakt. Hoewel 420 uur natuurlijk overdreven is, stikt Resistance 2 toch wel van de gameplay. Zo is elk van de drie modes (de singeplayer, co-op en multiplayer tegen elkaar) die het spel rijk is feitelijk een spel op zich.
De singleplayer is beter dan verwacht. Van een goed verhaal kon je in het vorige deel Fall of Man nauwelijks spreken, maar in deel twee wordt dit toch een stuk beter aangepakt. Het verhaal gaat verder waar het gebleven was en gaat vooral over de experimenten met de Chimera en over de conditie waarin Hale verkeert (mensen die het eerste deel gespeeld hebben weten waar ik het over heb). Je wordt meegesleept van gebeurtenis naar gebeurtenis. Ik werd zelfs benieuwd naar hoe het verhaal af zou gaan lopen, een gevoel dat ik volledig miste bij deel één. Het enige wat hier een beetje roet in het eten gooit, is dat je nooit echt mee gaat leven met de nogal ‘standaardpersonages’.
Ook de afwisseling in het spel is een stuk verbeterd. Zo is er om de zoveel tijd een ware bossbattle met huizenhoge wezens die vaak een lust vormen voor het oog. Hiernaast zijn de omgevingen dit keer vele malen afwisselender en veel, maar dan ook veel, mooier. Zo zul je, vooral in het begin van het spel, prachtige omgevingen tegenkomen die bol staan van het detail en bijzonder kleurgebruik. Ik kreeg bijvoorbeeld tijdens een bossbattle op een hoge toren de onlogische gedachte om eens over het hekje naar beneden te kijken. Waar veel spellen hier een mistlaag of bijvoorbeeld een zandvlakte zouden neerleggen, zie je bij Resistance 2 een Google Earthachtige indrukwekkende ondergrond. Ook zijn er plekken in het spel waar je een gigantisch uitzicht aangeboden krijgt. Hierbij zie je overal ruimteschepen vliegen en zelfs daarbij is detail nog vol aanwezig. Ik durf Resistance 2 dan ook tot de mooiste spellen te rekenen die ik ooit op de Playstation 3 heb gespeeld.
Al met al is de Singleplayer dus zeker de moeite waard, maar tegenwoordig is dit meestal niet genoeg om een game aan de man te brengen. Ook voor de rest weet Resistance 2 gelukkig genoeg te bieden. Allereerst is er de co-op. Inderdaad, deel één had dit ook al. In dit deel echter, is de co-op, met tot maar liefst acht man, werkelijk een geheel eigen spel te noemen. Het brengt zelfs een geheel eigen verhaallijn met zich mee en zover ik weet is dat een unicum. Je voert met twee tot acht man offline of online allerlei opdrachten uit. Erg leuk is dat je uit drie classes kunt kiezen, de medic, de combat ops (met een ammo-gooi functie) en de soldaat. Deze drie vullen elkaar goed aan. Wat echter jammer is, is dat de opdrachten niet altijd even uitdagend zijn. Vaak zit je met zijn allen simpelweg minuten te schieten op een gigantisch beest waar door ook samenwerking niet meer nodig is.
Resistance 2 brengt nog iets bijzonders: tot 60 man, tegen elkaar, online! Een waar gekkenhuis. Insomniac beloofde dit op te lossen door mensen in verschillende squads te zetten en ze zo verschillende doelen te laten halen. Helemaal ingelost is deze belofte niet. Het komt er namelijk meestal toch op neer dat iedereen simpelweg zoveel mogelijk tegenstanders probeert af te knallen zonder dat er nog naar teammaten wordt omgekeken. Verder staat de multiplayermode wel als een huis en zijn de maps erg mooi in elkaar gezet. Het is alleen wel een beetje jammer dat de zoekfunctie vrijwel niet werkt waardoor je niet altijd in de soort servers belandt die je wilt. De enige mogelijkheid om XP te verdienen is namelijk door te ‘zoeken’ naar servers.
Die XP brengt wel enkele vette mogelijkheden met zich mee. Zo kun je natuurlijk levels omhoog gaan en hiermee meerdere wapens vergaren, iets wat tegenwoordig vrijwel normaal is in een spel. De wapens zijn wel weer lekker over-de-top. Zo zijn er wapens die door muren heen kunnen schieten of die je na inslag nog kunt laten ontploffen. Sommige wapens lijken door Insomniac zo bij Ratchet & Clank zijn weggepakt! Naast deze vette wapens kun je met je XP ook Berserks vrijspelen. Tijdens een gevecht zul je een balkje zien, dat volloopt naarmate je meer XP krijgt. Zodra deze balk vol, is kun je je Berserk naar keuze inzetten. Deze Berserks wisselen van tijdelijk meer Health tot een speciale verdediging bestaande uit vuurballen tot een tijdelijke onzichtbaarheid. Hierdoor krijgt de multiplayer toch net dat beetje meer diepte.
Als laatste verdient ook het geluid nog wat aandacht. Het spel is namelijk geheel Nederlands gesproken, iets wat je niet snel verwacht bij een 18+ game. Zelfs als je in multiplayer per ongeluk een teammaat schiet, zal deze iets als ‘ik hoor bij je’ zeggen. Hoewel de meeste mensen waarschijnlijk na een paar minuten de neiging zullen hebben om hun systeemtaal op Engels te zetten, is het stemwerk toch goed gedaan, vooral voor een game. Zelfs de accenten zijn vrij goed bij de personages gezocht en na een ‘gewenfase’ aan het Nederlands zul je geen last meer hebben van kriebels.
Insomniac heeft werkelijk elk punt uit Resistance: Fall of Man enorm weten te verbeteren: de singleplayer is veel meeslepender, de omgevingen veelzijdiger en de multiplayermodes zijn veel verder uitgewerkt. De Playstation 3 heeft ‘zijn’ Gears of War.
Oordeel Resistance 2 (PS3)
- Graphics
95 - Gameplay 90
- Originality
85 - Sound 85
- Replay 95
- Eindcijfer 91
4490 
2)
04-01-2009 13:57
