Katorga 12
Jij bent kapitein Renko, het is jouw missie om met je team uit te zoeken waarom een Amerikaanse satelliet zijn signaal is verloren op een specifieke plek in de oceaan. Je reist af naar de locatie en ontdekt een mysterieus eiland genaamd Katorga 12. Terwijl je er op afvliegt lijkt er van het eiland een elektrische puls te komen waardoor je helikopter neerstort. Je raakt gescheiden van je team en zo begint een eenzaam avontuur waarin je uitzoekt wat er allemaal mis is gegaan op Katorga 12.
Gaandeweg ontrafelt zich een bizar verhaal rondom het goedje E99, een stofje wat een soldaat tot Supersoldaat kan maken, ware het niet dat E99 nogal onstabiel is. De Russen willen dit gebruiken om de wereld te veroveren en door een foutje aan jouw zijde aan het begin van het avontuur, verandert de toekomst op zo’n manier dat dit ook werkelijkheid wordt. Het is aan jou om dit recht te zetten.
Het verhaal wordt voornamelijk verteld door middel van audiorecorders en rondslingerende notitieblaadjes. Deze schaarse contactpunten met het jaar 1950 voelen wat geforceerd aan, maar zorgen toch voor een sfeer die je opzuigt in het bizarre verhaal. De locaties die je bezoekt zijn onder andere de laboratoria, havens en ondergrondse tunnels, maar vooral interessant zijn bijvoorbeeld de woonwijken van de bewoners en ook de basisschool laat zien hoe ziek het er aan toe is gegaan op het eiland. Waar je in 2010 voornamelijk in een horrorsfeertje vecht tegen gemuteerde mensen die in aanraking zijn gekomen met E99, is het jaar 1950 actievoller en schiet je vele Russische soldaten over de kling. Naarmate het verhaal vordert versmelten deze twee dimensies zich, waardoor je eigenlijk nooit weet wat je te wachten staat.
First person shooter met een twist
In Singularity staat het verhaal centraal. Wapens kun je upgraden en helpen je in de strijd. Wat Singularity uniek moet maken is de Time Manipulation Device (hierna TMD), waarmee je de tijd naar je hand kunt zetten. Zo kun je sloten, kluizen of tonnen laten verouderen zodat ze breken, of je kunt dingen verjongen om ze terug te brengen naar hoe ze er in 1950 uitzagen. Denk hierbij aan trappen, munitiekisten etc. Tevens fungeert de TMD als een soort Gravity Gun waar mee je items op kunt pakken en weg kan schieten. Er zijn echter maar een beperkt aantal objecten die je kunt beïnvloeden, waardoor de TMD nooit meer dan een gimmick wordt.
De TMD is ook geschikt om vijandelijke monsters en soldaten mee te bestrijden. Zo kun je bijvoorbeeld een monster vertragen, of een soldaat uit 1950 tot stof doen veranderen door hem ouder te maken. Ook kun je later je TMD upgraden waardoor je bijvoorbeeld een schild kunt genereren, of Russische soldaten verwarren waardoor ze elkaar afschieten. Ook kun je verdedigingsmuurtjes verouderen.
Dit zorgt voor de nodige variatie. Met name in de vuurgevechten is het wisselen geblazen tussen de TMD om verdedigingsmuurtjes weg te vagen en je wapens om het af te maken. Deze extra powers zijn tof, maar zorgen in het heetst van de strijd soms wel dat je vingers in de knoop raken en zelfs de controller het niet meer snapt. Dit kan voor enige frustraties zorgen.
Toch blijf je spelen omdat het verhaal interessant en redelijk meeslepend is. Ook de verhalen die je ziet door middel van flashbacks en hoort via de audio-recorders houden je aandacht erbij. De voice-acting is erg goed gedaan en ik raad je dan ook aan om de recordings allemaal goed af te luisteren. Het voelt alsof je een film doorspeelt. Er is echter ook een andere manier om de game door te spelen en dat is wat ik veel gamers steeds meer zie doen, gamers die gewoon knallen en verder nergens op letten. Logisch ook, want vaak zijn dialogen redelijk saai. Ook ik heb vaak geen zin om alles af te luisteren en wil vaak bij een game gewoon de kortste weg nemen om verder in het spel te komen. Wanneer je dat echter in Singularity doet, zal je veel van de sfeerpunten en zieke ideeën die gebruikt zijn om E99 te testen (kinderen werden niet geschuwd) en de gevolgen hiervan missen. Dit is echt een game waarbij je rustig alles moet onderzoeken en bekijken, het is dan ook meer een film of boek dat je doorspeelt dan een actie-shooter als bijvoorbeeld Quake 4. Als je probeert het als een film te spelen, dan wordt je meegezogen en vergeet je dat wat je tegenkomt niet zo snel meer.
Multiplayer
Het verhaal moet de reden zijn dat je deze game gaat spelen, want de multiplayer zal de speelduur namelijk niet al te veel verlengen. Er zijn een paar modes, maar het is niets wat je nog niet eerder hebt gezien. Je kies uit één van de twee partijen, het Amerikaanse leger of één van de gemuteerde wezens van Katorga 12. De Amerikanen hebben soldaten met sniper rifles, spike guns etc. De gemuteerde wezens zijn wat gevarieerder waarbij je een groot maar sterk beest kunt spelen of een kleine Tick (een soort spinnetje) die in één schot dood is maar Amerikaanse soldaten kan overnemen. Vervolgens heb je de keuze uit twee modes, waarbij creatures vs soldiers een soort team deathmatch mode is en bij Extermination moet je bepaalde punten om de map veroveren of verdedigen. De lobby, de levels, het voelt allemaal redelijk ongeïnspireerd aan. Tevens zijn er ook maar een paar levels waardoor het aanvoelt alsof de multiplayer er alleen in zit om het op het gamedoosje te kunnen zetten. Het is niets bijzonders en zal je dan ook niet lang bezig gaan houden.
Conclusie
Houdt je van pure first person shooters als Quake 4 of Unreal, dan is Singularity niks voor jou. Wanneer je het verhaal niet volgt dan is het schieten op zichzelf niet bijzonder genoeg om je aandacht te behouden. Daarbij komt ook nog dat de multiplayer weinig nieuws te bieden heeft ten opzichte van de concurrentie. Wil je deze game optimaal ervaren, speel hem dan rustig door en stel je voor dat je daadwerkelijk op dat eiland bent. De gamer met wat meer ervaring raad ik ook aan om de game niet op Normal, maar op Hard te spelen. Het is prima te doen en versterkt de benauwende sfeer van Singularity. Je moet tenslotte voorzichtig zijn, anders overleef je het niet. Het concept is niet iets wat we niet eerder hebben gezien, maar de sfeer in Singularity maakt de ervaring toch uniek.
Oordeel Singularity (Xbox360)
- Graphics
80 - Gameplay 85
- Originality 80
- Sound 80
- Replay 70
- Eindcijfer 80
1562 )
24-07-2010 22:44
